Home   >   MAGAZINO   >   ΙΣΤΟΡΙΑ   >   Στέφανα Καππαδοκίας (Σταύρου Π. Καπλάνογλου, Συγγραφέα -,Ιστορικού ερευνητή)

Στέφανα Καππαδοκίας (Σταύρου Π. Καπλάνογλου, Συγγραφέα -,Ιστορικού ερευνητή)

By on 12/03/2024
Στέφανος, İstefana – Stefana – Resadiye Kayseri
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Τα σημερινά Στέφανα (Reşadiye) της Καππαδοκίας είναι ένας οικισμός στον δήμο Talas (Μουταλάσκη ) του νομού της Καισαρείας όπου πριν από την ανταλλαγή του 1923 βρισκόταν .ο Ελληνικός οικισμός Στέφανα ή όπως τον καταγράφουν τα Τουρκικά αρχεία ( İstefana – Stefana )
ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ
Τα Στέφανα της Καππαδοκίας βρίσκονται σε απόσταση 10 χλμ. από την Καισάρεια
Απέχουν από την Άγκυρα 356 χλμ ,την Νίγδη 140 χλμ ,την Νεάπολη Καππαδοκίας 90 χλμ , το Ακσαράυ 165 χλμ και το Ικόνιο 313 χλμ
ΤΟ ΌΝΟΜΑ
Διαχρονικά η ονομασία του οικισμού ήταν : Στέφανα , Στέφανος, İstefana – Stefana – Resadiye Kayseri
Το πρώτο γνωστό όνομα του ήταν Στέφανα ή Στέφανος ,ή καταγεγραμμένο με την Λατινική ονομασία Stefana ή Stefanos,και την έλευση των Οθωμανών İstefana ,, έγινε Reşadiye κατά τη βασιλεία του σουλτάνου Reşat
Στα Τουρκικά αρχεία βρίσκουμε το 1911 καταγεγραμμένα ως Stephen [ Greek stefáni “στεφάνι; στεφάνι?”
Το 1925 ως Reşadiye [τουρκική με την διευκρίνηση “τόπος του (σουλτάνου) Reşat”]
Το 1959 εντάχθηκε στον δήμο. Αργαίου ( Erciyes )
Μετά το 2014, ο δήμος Αργαίου καταργήθηκε. Και η περιοχή διοικητικά ανήκει στον δήμο Μουταλασκίου (Talas )
ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΟ 1922
Τον 19ο αιώνα τα Στέφανα ήταν ένα μικτό χωρίο στο οποίο ζούσαν Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι αρμονικά .
Το 1899 έμεναν στα Στέφανα περίπου 170 οικογένειες με 463 Έλληνες .
Τα τελευταία χρόνια πριν από την ανταλλαγή ζούσαν εκεί 25 ελληνορθόδοξες οικογένειες με 86 άτομα
ΙΣΤΟΡΙΑ
Τα Στέφανα ήταν ένα χωρίο που ζούσαν κυρίως Ελληνορθόδοξοι Χριστιανοί
μέχρι και το τέλος του 19ουαιωνα
Στις αρχές όμως του 20ου αιώνα και πριν ακόμη ξεσπάσει η Ελληνοτουρκική σύγκρουση το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού μετανάστευσε ,τα σπίτια εγκαταλειφθήκαν και ουσιαστικά απέμειναν μόνο εκκλησίες, σχολεία και νεκροταφεία.
Μετά την αποχώρηση και των ελάχιστων Ελλήνων από την περιοχή το 1924,λόγω της ανταλλαγής τα κτίρια παρέμειναν άδεια και εγκαταλείφθηκαν το 1936.
Ολόκληρο το χωρίο βγήκε προς πώληση από το κυβερνείο το 2014 και έγινε ιδιωτική ιδιοκτησία.
Στην Στην θέση που υπήρχαν οι κατοικίες του χωρίου έγινε ένα εργοστάσιο νημάτων το 1938.
Η εκκλησία δίπλα από το εργοστάσιο ,και τα εκκλησιαστικά και σχολικά κτίρια συνέχισαν να χρησιμοποιούνται λειτουργώντας ως βοηθητικά κτίρια έως το . το 2000
Με το κλείσιμο του εργοστασίου ξεκίνησε η διαδικασία της φθοράς στα κτίρια και αδρανούν ακόμα και σήμερα.σε αυτα φυσικά συμπεριλαμβάνονται τόσο η εκκλησία όσο και το Ελληνικό σχολείο .
ΘΡΗΣΚΕΙΑ
Η Χριστιανική κοινότητα των Στεφάνων άνηκε στην Μητρόπολη της Καισαρείας
**Εκκλησίες
— Η εκκλησία του Αγίου Στεφάνου
Η πρώτη εκκλησία του χωρίου ήταν ο Άγιος Στέφανος από τον οποίο πήρε το χωρίο και το όνομα του ,Αυτή η εκκλησία κατά στράφηκε για άγνωστο λόγο στις αρχές του 19ου αιώνα και στην θέση του το 1840 κατασκευάσθηκε καινούργια εκκλησία
— Ιερός ναός της Γέννησής της Θεοτόκου Άγιος Στέφανος
Η εκκλησία αυτή εξακολουθεί να υπάρχει και βρίσκεται στο σημερινό Reşadiye στην παλιά βιομηχανική περιοχή (Factory Dead End )της πόλης Talas, στην επαρχία Καισαρείας .
Μετά την αποχώρηση των Ελλήνων ο ναός περιήλθε σε χέρια ιδιώτη και μετατράπηκε σε εργοστάσιο κατασκευής νημάτων .
Έγιναν κάποιες προσθήκες χωρίς κανένα σεβασμό στην προηγούμενη χρήση του , με κατασκευή πάνω από το κεντρικό κλίτος δεξαμενής νερού από οπλισμένο σκυρόδεμα.
Η πόρτα στον δυτικό τοίχο, που παρέχει είσοδο στην εκκλησία, έκλεισε
Και μια αψίδα κατεδαφίστηκε για να γίνει η νέα είσοδος από αυτή την πρόσοψη
–Τα χαρακτηριστικά του ναού
Κτίσθηκε το 1840
Ήταν τρίκλιτος ναός με εξωτερικές διαστάσεις 12,00 μέτρα πλάτος και 20 μέτρα μήκος καλύπτοντας επιφάνεια 240 τετραγωνικών μέτρων
Στην αρχιτεκτονική) (συνήθως για ναό) ονομάζεται αυτός που έχει 3 κλίτη που
έχει τρία κλίτη .
Το εσωτερικό τρίκλιτης βασιλικής
Έχει οι δύο σειρές κιόνων χωρίζουν το κτίριο σε τρία κλίτη.
Το μεσαίο κλίτος απολήγει σε αψίδα. .
Οι χριστιανικές βασιλικές, όπως αναφέρθηκε, ήταν επιμήκη κτίρια που διαιρούνταν εσωτερικά σε κλίτη ή μοίρες ή δρόμους (δρομικές βασιλικές).
Ο ναός, εκτείνεται με κατεύθυνση ανατολή-δυτική, και έχει κάτοψη βασιλικής.
Κλιτος χαρακτηρίζεται επιμήκης χώρος ανάμεσα σε δύο κιονοστοιχίες ή σε κιονοστοιχία και τοίχου
Ο μεσαίος ναός είναι φαρδύτερος από τους άλλους και χωρίζεται από αυτούς με τέσσερις κίονες. σε κτήρια ρυθμού βασιλικής
Οι στρογγυλές καμάρες που χωρίζουν τους κλίτους εδράζονται σε κίονες τοποθετημένες σε μεγάλα πόδια ορθογωνικής διατομής και σε κονσόλες τοποθετημένες στους τοίχους στους πλαϊνούς κλίτους.
Το πάνω κάλυμμα του ναού καλύπτεται με πέτρινη κεκλιμένη σκεπή.
Η εκκλησία ήταν κτισμένη από κόκκινη-καφέ πελεκητή πέτρα.
— Τοιχογραφίες
Στις γωνίες του κεντρικού σηκού, διακρίνονται σε γύψο τοιχογραφίες συγγραφέων της Βίβλου.
Στην απεικόνιση στη νοτιοανατολική γωνία του θόλου διακρίνεται ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, μαζί με την απεικόνιση ενός αετού. Άλλοι συγγραφείς της Βίβλου δεν έχουν επιζήσει με τα σύμβολά τους.
Η απεικόνιση του Αγίου Χριστοφόρου είναι λαξευμένο στην ανατολική πλευρά μιας από τις κόγχες στα νότια της εκκλησία.
Οι κίονες και οι κονσόλες που χωρίζουν τους σηκούς του κτηρίου δεν έχουν άλλη διακόσμηση εκτός από τα κιονόκρανα διακοσμημένα με παλμέτα και άκανθο και τις τοιχογραφίες που είναι χαραγμένες στο θησαυροφυλάκιο
ΠΑΙΔΕΙΑ
ο 1892 λειτουργούσε στη συνοικία της Παναγίας τριτάξιο πρωτοβάθμιο
σχολείο με 24 μαθητές.
Τα χρόνια πριν από την ανταλλαγή στο μικρό δημοτικό σχολείο του χωριού
δίδασκε ένας δάσκαλος σε 38 μαθητές.
Το κτίριο των Στεφάνων διασώθηκε γιατί χρησιμοποιήθηκε μέχρι το 1977 σαν τμήμα του εργοστασίου νημάτων που υπήρχε στο χώρο του χωρίου.
–* Το σχολείο σήμερα
Η τρέχουσα κατάσταση του σχολικού κτιρίου
Οι εσωτερικοί τοίχοι του κτιρίου κατεδαφίστηκαν. , που χρησιμοποιήθηκε ως λογιστικό κτίριο κατά την περίοδο του εργοστασίου,
Δίπλα δίπλα Και τα 5 δωμάτια που βρίσκονται στη βόρεια πλευρά έχουν παράθυρο. Αυτό με τα πατώματα που έχουν καταρρεύσει
Ο τοίχος βρίσκεται στο χαμηλότερο επίπεδο στη βόρεια πλευρά. Θεωρείται ότι μπορεί να ανήκει στο υπόγειο λόγω του κενού της πόρτας που βρέθηκε. Το ξύλινο ανώφλι αυτής της πόρτας Το γεγονός ότι υπάρχουν ίχνη από σκυρόδεμα πάνω του φανερώνει και το ενδεχόμενο η πόρτα να άνοιξε αργότερα. Αυτό το θέμα Μπορεί να αποσαφηνιστεί μόνο με ανασκαφές θεμελίωσης.
Στο δυτικό χώρο, η πόρτα εισόδου και ένα παράθυρο βρίσκονται στον νότιο τοίχο. τελευταία στην ανατολή
Ο χώρος διαφέρει από άλλους χώρους με το δεύτερο παράθυρο στον ανατολικό τοίχο. πέντε δωμάτια Μπροστά της υπάρχει στοά με 5 τόξα.
Ωστόσο, τρεις από αυτές τις καμάρες έχουν διασωθεί μέχρι σήμερα χωρίς να καταστραφούν. μπόρεσε να φτάσει. Στο ανατολικότερο τμήμα των δωματίων αυτών υπάρχει ένα ορθογώνιο σχέδιο και διώροφο κτίριο που βρίσκεται κάθετα στα δωμάτια αυτά.
Υπάρχει περισσότερος χώρος.
Η πόρτα εισόδου αυτού του χώρου, όπου έχει καταρρεύσει το δάπεδο, βρίσκεται στο κάτω επίπεδο και Βρίσκεται στη νότια πλευρά.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ
Αγαθάγγελος (1801 – 1846)
Μητροπολίτης Καισαρείας της Παλαιστίνης – Λόγιος
Αγαθάγγελος Μητροπολίτης Καισαρείας της Παλαιστίνης ,γεννήθηκε περί το 1800 στο χωριό Στέφανα (Reşadiye) της Καισαρείας της Καππαδοκίας.
Και το κοσμικό του όνομα ήταν Αβραάμ
Έφυγε από την ζωή το 1846. στην Καισάρεια
*Σπούδασε
Σπούδασε στην περίφημη Σχολή των Κυδωνιών και απέκτησε φήμη σπουδαίου μαθηματικού. Με έξοδα της Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου Φλαβιανών (Zincidere )
* Δίδαξε
Από το 1831 μέχρι το 1833 δίδαξε στην Πατριαρχική Σχολή Κωνσταντινουπόλεως. Με προτροπή του Πατριάρχη Ιεροσολύμων Αθανασίου κήρυττε στο Αγιοταφίτικο μετόχι της Κωνσταντινουπόλεως.
Το 1838 μετέβη στην Τεργέστη και διορίστηκε Σχολάρχης της εκεί ελληνικής σχολής.
Το 1842 συκοφαντείται για αντικαθεστωτική δράση και εκδιώκεται από τις Αυστριακές αρχές.
Μετέβη στην Καισάρεια της Καππαδοκίας και ανέλαβε τη διεύθυνση της εκεί σχολής
*Ιερατική εξέλιξη
Το 1830 μετέβη στην Κωνσταντινούπολη αφού πρώτα χειροτονήθηκε Διάκονος και Πρεσβύτερος
Στις 22 Οκτωβρίου 1833 χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Καισαρείας (της Παλαιστίνης) στο κλίμα του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων.
Το 1835 κατόπιν συκοφαντιών εκ μέρους της Αγιοταφιτικής αδελφότητας έπεσε στη δυσμένεια του Πατριάρχη Ιεροσολύμων Αθανασίου και εκτοπίστηκε στην Ιερά Μονή Βαρλαάμ Μετεώρων
ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ
Η κυρία απασχόληση των κάτοικων των Στεφάνων της Καππαδοκίας ήταν η γεωργία και δη παράγωγη σιτηρών
Υπήρχε στο χωρίο μεγάλος νερόμυλος για την άλεση του σιταριού που διασώζεται και στις μέρες μας
ΣΗΜΕΡΑ
Το Reşadiye όπως λέγεται σήμερα είναι χωρίο που ανήκει στον δήμο του Ταλας της επαρχίας της Καισαρείας,το 2019 είχε 1296 κάτοικους

Σχολιάστε αυτό το άρθρο!

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

%d bloggers like this: