- Εξιχνιάσθηκε από αστυνομικούς της Υποδιεύθυνσης Δίωξης και Εξιχνίασης Εγκλημάτων Καστοριάς, υπόθεση αρπαγής 41χρονου ημεδαπού, σε περιοχή της Καστοριάς, για την οποία συνελήφθησαν άμεσα 2 ημεδαποί, ως συνεργοί
- Συμβουλές από τη Γενική Περιφερειακή Αστυνομική Διεύθυνση Δυτικής Μακεδονίας, για την αποφυγή κλοπών, κατά τη διάρκεια των εορτών των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς και των Θεοφανείων
- Συνάντηση του Γενικού Περιφερειακού Αστυνομικού Διευθυντή Δυτικής Μακεδονίας, με ομόλογους υπηρεσιακούς παράγοντες της Αλβανικής Αστυνομίας στην Κορυτσά
- Συνελήφθη 54χρονος ημεδαπός στην πόλη των Γρεβενών για παράβαση της νομοθεσίας περί εράνων και λαχειοφόρων αγορών
Σημαντικά πρόσωπα με καταγωγή από την Ελίμεια που έγραψαν ιστορία – Σταύρου Π. Καπλάνογλου, Συγγραφέα, Ιστορικού ερευνητή
– Δίπλα στον Φίλιππο Β και τον Μ. Αλέξανδρο καθώς και στους Ελληνιστικούς χρόνους —
Σταύρου Π. Καπλάνογλου Συγγραφέα -Ιστορικού ερευνητή
Μέτα την ενσωμάτωση της Ελίμειας στο Μακεδονικό βασίλειο όλα τα πρόσωπα που πλαισίωναν την υπό τον Δέρδα τον Γ’ , τον τελευταίο βασιλεία της μεταφέρθηκαν στην Πέλλα την έδρα του βασιλείου της Μακεδονίας.
Όπως ήταν φυσικό διοικητικό προσωπικό ,στρατός και το υπόλοιπο προσωπικό εντάχθηκε υπό τις διαταγές του Φιλίππου του Β’.
Ο Φίλιππος είχε στενές σχέσεις με την Ελίμεια από τα νιάτα του ,είχε μάλιστα παντρευτεί και την αδερφή του του τότε βασιλιά της Ελίμειας την Φίλα ,που είχε την ατυχία να πεθάνει στην περίοδο της εγκυμοσύνης της. Γνώριζε πρόσωπα και πράγματα κι επόμενο ήταν να αξιοποιήσει όλα τα ικανά στελέχη.
Κάτι παρόμοιο έγινε και με τον γιο του τον Αλέξανδρο.
Συναναστράφηκε από μικρή ηλικία στο παλάτι με την οικογένεια και τους ανθρώπους του ΔΈρδα του Γ’ , αργότερα όταν παρακολουθούσε τα μαθήματα στην σχολή του Αριστοτέλους είχε συμμαθητές με καταγωγή από την Ελίμεια και όπως σύντομα θα αποκαλυφθεί η σχολή αυτή βρισκόταν στην περιοχή της Ελίμειας και όχι στην περιοχή της Νάουσας που Γάλλοι << αρχαιολόγοι >> στο τέλος του 19ου αιώνα μ.Χ. υπέθεσαν χωρίς κανένα αποδεικτικό στοιχείο περνώντας από την περιοχή των Λευκαδίων της Ναούσης λέγοντας << κάπου εδώ βρισκόταν η σχολή του Αριστοτέλη >> αγνοώντας τις συντεταγμένες του Πτολεμαίου του Γεωγράφου που τις είχε δώσει τον 2ο αιώνα μ.Χ. ,που δυστυχώς αυτή η άποψη αυτή έφτασε στη μέρες μας μια και έγινε δεκτή από κάποιους ,που όντας αξιόλογα πρόσωπα την έδωσαν σοβαροφάνεια.
Ήταν φυσικό και επόμενο από όλα αυτά τα σημαντικά πρόσωπα κάποια που καταγόταν από την Ελίμεια να καταγράφουν στην ιστορία μια και το έπος που έγραψαν οι Μακεδόνες του Μεγάλου Αλέξανδρου είναι γραμμένο στην ιστορία με χρυσά γράμματα ,
Δυστυχώς είναι άγνωστα εν πολλοίς και στον τόπο καταγωγής τους και η δίκη μας προσπάθεια θα είναι να γίνει γνωστή η ιστορία τους
Στην σημερινή δημοσίευση θα αναφέρουμε όλα τα πρόσωπα που μας έγιναν γνωστά από την βιβλιογραφία ,και υπηρέτησαν τόσο τον βασιλιά Φίλιππο όσο και τον Μ. Αλέξανδρο κάποιοι από αυτούς συνέχισαν και μετά τον θάνατο του τελευταίου κατά τους Ελληνιστικούς χρόνους να έχουν σημαντικές θέσεις στις χώρες που κατέκτησε ο Μ.Αλέξανδρος.
Στην επόμενη δημοσίευση θα αναφερθούμε στην δράση του στρατηγού Κάλλα από την Ελίμεια που υπηρέτησε και τους 2 βασιλείς και μάλιστα μετά την νίκη του Μ. Αλέξανδρο στο Γρανικό ποταμό ορίσθηκε Γενικός διοικητής της Ελληνοποντικής Φρυγίας παίρνοντας και τον τίτλο του Σατράπη ,αργότερα ανέλαβε την περιοχή της Παφλαγονίας που βρίσκεται ανατολικότερα .
1. ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΝ ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟ
Στην εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Ασία κατά των Περσών, οι φάλαγγες του μακεδονικού στρατού αποτελούνταν τάξεις πεζών από ομοεθνείς Μακεδόνες. Υπήρχε έτσι η Τάξη των Ελιμιωτών που είχε περίπου 1.500 άνδρες. Πολλοί σημαντικοί του συνεργάτες, που συνέβαλλαν στην επιτυχημένοι πορεία του, προερχόταν από την Ελίμεια και ήταν συνεχιστές του έργου του, στην Ελληνιστική περίοδο.
Έγραψε ο Κ.Σιαμπανόπουλος:
Η συμβολή της Ελιμιώτιδας στη δημιουργία του μακεδονικού μεγαλείου και της κοσμοκρατορίας ήταν μεγάλη. Οι Ελιμιώτες γενναίοι και λιτοδίαιτοι ανέπτυξαν αξιόλογη δράση. Καθ’ όλη την διάρκεια της εκστρατείας του Μ. Αλέξανδρου η επαρχία της Ελίμειας, είχε καταστεί ως το σημαντικότερο κέντρον όπου εστρατολογούνταν οι επίλεκτες μονάδες του στρατού, οι καλύτεροι πεζεταίροι και ιππείς. Μία από τις έξι ( 6 ) τάξεις του μακεδονικού στρατού, του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ήταν και η τάξη των Ελιμιωτών ή η Ελιμιωτική Τάξις !
Ο στρατηγός Κοίνος ήταν Ελιμιώτης, γιος του Πολεμοκράτη, πού επικεφαλής της ελιμιωτικής τάξης, εδόξασε σ’ όλες τις μάχες της Ασίας το μακεδονικόν όνομα, της Αιανής και της Ελιμιώτιδας, όπως και ο αδελφός του ο Κλέανδρος, ο διοικητής των ” Αρχαίων Ξένων “, στην μάχη των Γαυγαμήλων και σ’ όλην την ασιατικήν εκστρατεία. Ελιμιώτες ήταν ο θησαυροφύλακας Άρπαλος και ο Κάλας, ο διοικητής της Φρυγίας, καθώς και οι γιοι του Μαχάτα, Ο Ελιμιώτης Πολεμοκράτης, ο πατέρας του Κοίνου και του Κλέανδρου, μαζί με τους απογόνους του, επήραν μεγάλες εκτάσεις γης εις την Χαλκιδικήν και σ’ άλλα μέρη!
Αντίγονος ο Μονόφθαλμος (382-301 π.Χ.), ευγενής και στρατηγός του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Άρπαλος του Μαχάτα, ευγενής και παιδικός φίλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Κάλας της Φρυγίας, αξιωματικός και σατράπης του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Κοίνος, αξιωματικός του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Κλέανδρος, αξιωματικός του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Πολεμοκράτης, ευγενής και πατέρας των Κοινού και Κλέανδρου.
Μαχάτας από την Ελίμεια
Φίλιππος Σατράπης Ινδιών
1. Αντίγονος ο Μονόφθαλμος (382-301 π.Χ.), ευγενής και στρατηγός του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Ο Αντίγονος Α΄ ο Μονόφθαλμος ή Κύκλωψ ήταν Μακεδόνας ευγενής καταγόμενος από την Ελιμεία, στρατηγός του Μεγάλου Αλέξανδρου. Μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου, ο Αντίγονος υπήρξε κεντρικό πρόσωπο στους «Πολέμους των Διαδόχων» και ίδρυσε τη Δυναστεία των Αντιγονιδών αφού ανακηρύχθηκε βασιλιάς το 306 π.Χ. Περισσότερες πληροφορίες στην συνέχεια όπου αναφερόμαστε στην δυναστεία και τους βασιλείς που ανέδειξε εγκαθιστώντας μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλέξανδρου την δυνασετια των Αντιγονιδων
2, Άρπαλος του Μαχάτα, ευγενής και παιδικός φίλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
΄Ηταν ευγενής και παιδικός φίλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου. O πατέρας του λεγόταν Μαχάτας, ο Ελιμιώτης
Ο Άρπαλος, γιος του Μαχάτα, ήταν αριστοκράτης από την Μακεδονία και παιδικός φίλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Επειδή, ήταν ανάπηρος, και ήταν συνεπώς ακατάλληλος για τα πολεμικά, ορίστηκε από τον Αλέξανδρο, θησαυροφύλακάς του.
Ήταν η χειρότερη επιλογή που μπορούσε να γίνει, γιατί ο Άρπαλος ήταν έκδοτος στις ηδονές, συντηρούσε πλήθος ερωμένων και διασπάθιζε το χρήμα του Αλέξανδρου, ενώ αυτός πολεμούσε στην Ασία. Έμπλεξε και τον Αθηναίο ρήτορα, Δημοσθένη στο μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο στην Αρχαία Αθήνα.
3,Κάλας της Φρυγίας, αξιωματικός και σατράπης του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Ο Κάλας ήταν αξιωματικός και σατράπης του Μεγάλου Αλεξάνδρο. Στη μάχη του Γρανικού (334π.χ.) διοικούσε τους Θεσσαλούς ιππείς. Μετά τη μάχη ορίσθηκε σατράπης της Ελλησποντικής Φρυγίας. Το 333 π.Χ. προστέθηκε στην εξουσία του και η Παφλαγονία και η Φρυγία. Κατά την αρχαιότητα υπήρξε μεγάλη περιοχή της σημερινής βορειοκεντρικής Τουρκίας, που περιελάμβανε όλη την έκταση από τα κεντρικά παράλια του Πόντου και κατέληγε νότια στην Αντιόχεια της
4. Κοίνος, αξιωματικός του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Ο Κοίνος ο στρατηγός ή Κοίνος ο Πολεμοκράτους είχε γεννηθεί στην Αρχαία Ελιμεία (367 ή 370 π.Χ.-326 π.Χ.). Ήταν γιος του Πολεμοκράτη και γαμπρός του Παρμενίωνα και ένας από τους πιο ικανούς και πιστούς στρατηγούς του Μεγάλου Αλεξάνδρου κατά την εκστρατεία κατά των Περσών. και ένας ένας από τους παλαιότερους πεζέταιρους. Διοικητής τάξης πεζεταίρων, ταξιάρχης στη βαλκανική εκστρατεία και στη μάχη του Γρανικού (334). Ταξιάρχης στην Ισσό (333 π.χ), στην Τύρο (332 π.χ.), στα Γαυγάμηλα ( π.χ.331) τραυματίσθηκε, στις επιχειρήσεις κατά των Μάρδων και του Σατιβαρζάνη (330 π.χ.),
Όταν ο μακεδονικός στρατός έφτασε στον ποταμό Ύφαση, στην Ινδία και ο Μέγας Αλέξανδρος θέλησε να πιέσει τον στρατό του να προχωρήσουν πιο βαθιά στα ανατολικά της χώρας, ο Κοίνος ήταν ο πρώτος που είχε το θάρρος να επισημάνει στον Μακεδόνα βασιλιά την αναγκαιότητα της επιστροφής.
Λίγο μετά μετά την έναρξη της επιστροφής, όταν ο μακεδονικός στρατός είχε ήδη ξεκινήσει, ο Κοίνος πέθανε από κάποια ασθένεια το 326 π.Χ. στον ποταμό Υδάσπη και τιμήθηκε από τον βασιλιά με λαμπρή ταφή. O Αλέξανδρος θρήνησε τον θάνατό του.
5, Κλέανδρος, αξιωματικός του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Κλέανδρος του Πολεμοκράτη: έμπιστος εταίρος του Αλεξάνδρου. Το χειμώνα του 334-333 εστάλη στην Πελοπόννησο για στρατολόγηση και το 332 κατά την πολιορκία της Τύρου έφτασε στη Σιδώνα επικεφαλής 4.000 περίπου Πελοποννησίων. Το 324 τον εξετέλεσε ο Αλέξανδρος λόγω της κακοδιαχείρισης και των ατασθαλιών, στις οποίες είχε επιδοθεί, όσο ο Αλέξανδρος επιχειρούσε στην Ινδια
6. Πολεμοκράτης, ευγενής και πατέρας των Κοινού και Κλέανδρου.
Ο Πολεμοκράτης της Ελιμίας ήταν αρχαίος Μακεδόνας, τον 4ος αιώνας π.Χ. ευγενής (Εταίρος) της Ελιμίας και πατέρας δύο σημαντικών ανδρών: του Κοίνου, ενός έμπιστου στρατηγού μιας φάλλαγας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, κατά την εκστρατεία κατά των Περσών, καιτου Κλέανδρου, διοικητή μισθοφορικού τάγματος του Μακεδόνα βασιλιά. Κατά την βασιλεία του Φιλίππου Β’, του παραχωρήθηκαν κτήματα στην Χαλκιδική, όπως και στο γιο του, τον Κοινό. Τα κτήματα αυτά κληροδοτήθηκαν έπειτα στον γιό του Κοινού, τον Πέρδικκα.
7.Μαχάτας της Ελίμειας
Στρατιωτικός Γονείς Δέρδας Β
Αδέλφια Φίλα της Ελίμειας Δέρδας Γ΄
Τέκνα Φίλιππος Άρπαλος του Μαχάτα
΄Ο Μαχάτας της Ελίμειας ήταν Μακεδόνας, πατέρας του Άρπαλου, του Ταύρου και του Φίλιππου (του σατράπη της Ινδίας). Ήταν αδελφός του Δέρδα και της Φίλας, μιας από τις πολλές συζύγους του Φιλίππου Β ‘ και ανήκε στην οικογένεια των πριγκίπων της Ελίμειας. Μετά την εκδίωξη αυτών των πριγκιπών φαίνεται ότι διέμενε στην αυλή του Φιλίππου, αν και από ένα ανέκδοτο που κατέγραψε ο Πλούταρχος φαινόταν ότι δύσκολα απολάμβανε την εκτίμηση που αντιστοιχούσε στην προηγούμενη τάξη του.
8. Φίλιππος Σατράπης Ινδιων
Υπήρξε ο Φίλιππος ο σατράπης της περιοχής του Ινδού και ο Ταύρων ,περιοχη της Βακτριανης στην ασιατική εκστρατεία. ΓΙΟς ΤΟΥ Μαχατα από την Ελίμεια
Η περιοχη της Βακτριανης απλωνόταν εκεί που σήμερα βρίσκεται το Τουρκμενιστάν και το Αφγανιστάν. Εξαιτίας της κεντρικής της θέσεως έπαιξε πρωτεύοντα ρόλο σε όλα τα ιστορικά γεγονότα που τάραξαν την Ασία. Σατράπες της Βακτριανής όταν ακόμα ζούσε ο Αλέξανδρος ήταν ο Αρταβάζος, κι έπειτα ο Αμύντας, τον οποίο διαδέχθηκε με την σειρά του ο Φίλιππος. Μετά τον θάνατο του Αλεξάνδρου στασίασαν οι 20.000 περίπου πεζοί και 3.000 ιππείς Έλληνες μισθοφόροι που βρίσκονταν εκεί επιθυμώντας να γυρίσουν στην πατρίδα. Οι Μακεδόνες τους περιόρισαν και ο σατράπης Φίλιππος που φάνηκε πολύ αδύνατος μετατέθηκε στην Παρθία
2. ΑΞΙΟΛΟΓΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ
Η Δυναστεία των Αντιγονιδών (294 π.Χ.–168 π.Χ.) κυβέρνησε το αρχαίο Μακεδονικό Βασίλειο κατά τους ελληνιστικούς χρόνους, δηλαδή από τον θάνατο του Αλεξάνδρου του Μέγα, μέχρι και την κατάκτηση του ελλαδικού χώρου από τους Ρωμαίους.
Η δυναστεία οφείλει το όνομά της στον στρατηγό του Αλεξάνδρου που έμεινε γνωστός στην ιστορία ως Αντίγονος Α’ ο Μονόφθαλμος.
Μετά τη διαίρεση του αχανούς κράτους του Μακεδόνα στρατηλάτη, παραχωρήθηκε στον Αντίγονο το μεγαλύτερο μέρος της Μικράς Ασίας και της Συρίας. Οι προσπάθειές του να επεκτείνει τη σφαίρα επιρροής του εις βάρος των άλλων Διαδόχων είχε σαν αποτέλεσμα το θάνατό του στη Μάχη της Ιψού το 301 π.Χ. Στη μάχη συμμετείχαν επίσης ο γιος του, ο Δημήτριος ο Πολιορκητής και ο εγγονός του, Αντίγονος Β’ Γονατάς. Επέζησαν και οι δύο και κατάφεραν εν τέλει να κατακτήσουν το κράτος της Μακεδονίας. Μετά από μια σύντομη απώλεια του θρόνου από τη δυναστεία, κατά την περίοδο ( 287 π.Χ. – 276 π.Χ.), ο Γονατάς επανέκτησε το θρόνο του και εδραίωσε τη δύναμη της δυναστείας στην Μακεδονία και την υπόλοιπη Ελλάδα μέχρι το 276 π.Χ. Η κυριαρχία τους έληξε με την κατάκτηση της Ελλάδας από τους Ρωμαίους, μετά τη Μάχη της Πύδνας το 168 π.Χ.
Κατά τη διάρκεια της βασιλείας των Αντιγονιδών, η Μακεδονία γνώρισε μέρες στρατιωτικής δύναμης και οικονομικής ευημερίας. Η εξωτερική τους πολιτική επεκτεινόταν σε όλο τον σύγχρονο ελλαδικό χώρο, το Αιγαίο πέλαγος, τη Μικρά Ασία, την Κύπρο και τα στενά του Ελλήσποντου. Ανάλογα με τις περιστάσεις είχαν εναλλασσόμενες περιόδους πολέμου και διπλωματικών επαφών με τα γειτονικά βασίλεια των άλλων Διαδόχων: με τους Σελευκίδες, τους Πτολεμαίους, το Λυσίμαχο, το Βασίλειο της Ηπείρου και τις πόλεις – κράτη της νότιας Ελλάδας. Οι επαφές αυτές σφραγίζονταν από αιματηρούς πολέμους, πρόσκαιρες συμμαχίες και διπλωματικούς γάμους.
Τα μέλη της Δυναστείας των Αντιγονιδών είναι:
ΒΑΣΙΛΕΙΣ
Αντίγονος Α’ Μονόφθαλμος
Δημήτριος Α’ Πολιορκητής (294 π. Χ. – 287 π. Χ.)
Αντίγονος Β’ Γονατάς (276 π. Χ. – 239 π. Χ.)
Δημήτριος Β’ Αιτωλικός (239 π. Χ. – 229 π. Χ.)
Αντίγονος Γ’ Δώσων (229 π. Χ. – 221 π. Χ.)
Φίλιππος Ε’ (221 π. Χ. – 179 π. Χ.)
Περσέας (179 π. Χ. – 168 π.
00000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000
1. Αντίγονος ο Μονόφθαλμος (382-301 π.Χ.), ευγενής και στρατηγός του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
-Ο Ελιμεύς ο Αντίγονος Α΄ και οι απόγονοι του αποτέλεσαν τη Δυναστεία των Αντιγονιδών και διοίκησαν την Μακεδονία μέχρι την κατάκτηση της από τους Ρωμαίους.
-Ο Αντίγονος Α΄ Κύκλωψ ή Μονόφθαλμος (382-301 π.Χ.) ήταν Μακεδόνας ευγενής καταγόμενος από την Ελίμεια, στρατηγός του Μεγάλου Αλέξανδρου.
Γεννήθηκε το 382 π.Χ. στην Ελιμία της Μακεδονίας και σκοτώθηκε το 301 π.Χ. στην Ιψό της Φρυγίας κατά τη διάρκεια της μάχης, από ακόντιο. Ήταν ογδόντα ενός ετών.
Μετά το θάνατο του Αλέξανδρου, ο Αντίγονος υπήρξε κεντρικό πρόσωπο στους “Πολέμους των Διαδόχων” και ίδρυσε τη Δυναστεία των Αντιγονιδών αφού ανακηρύχθηκε βασιλιάς της Ασίας το 306 -294 π.Χ., μαζί με τον γιο του Δημήτριο Α τον Πολιορκητή.
Ο οίκος των Αντιγονιδών απέκτησε και διατήρησε τον έλεγχο της Μακεδονίας από το 294 π Χ. μέχρι την κατάκτηση της Μακεδονίας από τους Ρωμαίους, μετά τη Μάχη της Πύδνας το 168 π.Χ.
2. Δημήτριος Α’ Πολιορκητής (294 π. Χ. – 287 π. Χ.)
Γεννήθηκε το 337 π.Χ., Μακεδονία και πέθανε το 283 π.Χ. στην Χερρόνησο της Συρίας
Ο Δημήτριος Α΄ ο Πολιορκητής (337 – 283 π.Χ.) ήταν ένας από τους Διαδόχους του Μεγάλου Αλεξάνδρου, κεντρικό πρόσωπο κατά τους αιματηρούς πολέμους που ξέσπασαν γύρω από την επικράτηση στα εδάφη της ανατολικής Μεσογείου μετά το θάνατο του Μακεδόνα στρατηλάτη.
Ο Δημήτριος έμεινε στην ιστορία για τις εντυπωσιακού μεγέθους και φιλοδοξίας εκστρατείες που διεξήγαγε και το γεγονός ότι ήταν εξαιρετικά ικανός στην κατασκευή πολιορκητικών μηχανών .
Γιος του Αντίγονου του Μονόφθαλμου, στρατεύματα του οποίου διοίκησε με μεγάλη ικανότητα και την ασιατική αυτοκρατορία του οποίου αποπειράθηκε να επανακτήσει. Υπήρξε βασιλιάς της Ασίας (μαζί με τον πατέρα του Αντίγονο)[306-294 π.Χ.], ηγεμόνας της Ελλάδας (303 – 288 π.Χ.) και βασιλιάς της Μακεδονίας (294 – 287 π.Χ.). Έγινε κύριος της Μακεδονίας το 294 π.Χ.. Κυβέρνησε συνολικά για έξι χρόνια, μέχρι που έχασε το θρόνο του από τους ανταγωνιστές του, Λυσίμαχο
3. Αντίγονος Β’ Γονατάς (276 π. Χ. – 239 π. Χ.)
Ο Αντίγονος Β΄ Γονατάς (319 π.Χ. – 239 π.Χ.) ήταν ισχυρός Μακεδόνας ηγέτης κατά την ελληνιστική περίοδο χρημάτισε Βασιλεύς της Μακεδονίας Γιος του Δημήτριου του Πολιορκητή, γεννήθηκε γύρω στο 319 π. Χ. Είχε πνευματική καλλιέργεια και υπήρξε μαθητής του στωικού φιλοσόφου
4.Δημήτριος Β’ Αιτωλικός (239 π. Χ. – 229 π. Χ.)
Ο Δημήτριος Β΄ ο Αιτωλικός (περ. 276 – 229 π.Χ.) υπήρξε βασιλιάς της Μακεδονίας κατά την περίοδο 239 – 229 π.Χ., μέλος της ελληνιστικής Δυναστείας των Αντιγονιδών. Πατέρας του ήταν ο Αντίγονος Β΄ Γονατάς και μητέρα του η Φίλα
5. Αντίγονος Γ’ Δώσων (229 π. Χ. – 221 π. Χ.)
Ο Αντίγονος Γ’ Δώσων (περ. 263 – 221 π.Χ.) βασίλεψε στη Μακεδονία κατά την περίοδο 229 π.Χ. – 221 π.Χ., όταν η Μακεδονία αντιμετώπιζε εισβολές των Δαρδάνων, καθώς και εξέγερση των Θεσσαλών, τους οποίους υποστήριζαν οι Αιτωλοί και είχε χάσει την επιρροή της στη νότια Ελλάδα.
6. Φίλιππος Ε’ (221 π. Χ. – 179 π. Χ.)
Ο Φίλιππος Ε’ (238 – 179 π.Χ.) έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις της εποχής του, που σφράγισαν την ιστορία όλου του Ελληνισμού στους επόμενους πέντε αιώνες, εφόσον από αυτές άρχισε η επικυριαρχία της Ρώμης στην Ελληνική Ανατολή. Συμμάχησε με τους Καρχηδονίους κατά τον Β΄ Καρχηδονιακό πόλεμο (218-201π.χ), με στόχο να εκδιώξει τους Ρωμαίους από τα παράλια της Ιλλυρίας και διεξήγαγε εναντίον της Ρώμης και της Αιτωλικής Συμπολιτείας τον Μακεδονικό πόλεμο (215-205π.χ). Στη συνέχεια συμμάχησε με τον Αντίοχο Γ΄ τον Μέγα της Συρίας εναντίον του Πτολεμαίου Ε΄ της Αιγύπτου.
7.Περσέας (179 π. Χ. – 168 π.
Ο Περσέας (212 – 162 π.Χ.) ήταν ο τελευταίος βασιλιάς της Μακεδονίας, μέλος της Δυναστείας των Αντιγονιδών. Πατέρας του ήταν ο Φίλιππος Ε’ και μητέρα του η Πολυκράτεια από το Άργος. Βασίλεψε κατά την περίοδο 179 – 168 π.Χ. και η ζωή του σημαδεύτηκε από τους αγώνες αντίστασης κατά της ρωμαϊκής εισβολής στον ελλαδικό χώρο. Μετά την ήττα του στη Μάχη της Πύδνας, τερματίστηκε η μακεδονική κυριαρχία στην ηπειρωτική Ελλάδα και άρχισε η ρωμαϊκή διείσδυση
0 comments