«Ου γαρ ο δικαστής, ουδ’ ο βουλευτής, ουδ’ ο εκκλησιαστής άρχων εστί, αλλά το δικαστήριον, η βουλή και ο δήμος» Της Βιολέττας Μπούσιου

Ου γαρ ο δικαστής, ουδ’ ο βουλευτής, ουδ’ ο εκκλησιαστής άρχων εστί, αλλά το δικαστήριον, η βουλή και ο δήμος.» Δηλαδή,  «Αυτός που εξουσιάζει δεν είναι ούτε ο δικαστής, ούτε ο βουλευτής, ούτε εκείνος που συμμετέχει στην Εκκλησία του Δήμου, αλλά το Δικαστήριο, η Βουλή και η Εκκλησία του Δήμου.»

Αυτό το απόφθεγμα του Σταγιρίτη φιλόσοφου Αριστοτέλη περιφρόνησε  πλήρως ο Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας κ. Νίκος Κοτζιάς, υπογράφοντας – με τη σύμφωνη γνώμη του  Πρωθυπουργού- την περασμένη Κυριακή, 17-6-2018, τη συμφωνία για το ονοματολογικό της ΠΓΔΜ με τον Υπουργό Εξωτερικών  της γειτονικής χώρας, κ. Νικολά  Ντιμιτρόφ,  στη Μεγάλη Πρέσπα.

Λίγες  μέρες μετά,  στη Ρόδο, ο κ. Νίκος  Κοτζιάς (στο πλαίσιο της εναρκτήριας ομιλίας του στη Διάσκεψη για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στη Ν.Α. Ευρώπη), δήλωσε: «Στις Πρέσπες καταλήξαμε σε έναν συμβιβασμό και δείξαμε ότι ουδείς μπορεί να βάλει τον άλλο στη γωνία.»

Είναι εντυπωσιακό  το γεγονός, ότι ένας  άνθρωπος 67 ετών -κάτοχος  7 πτυχίων, κατά τη δήλωσή του σε συνέντευξη τύπου-  που οφείλει να είναι γενναιόδωρος λόγω της ηλικίας, σοφός λόγω  της μόρφωσης και νομοταγής λόγω του αξιώματος, πως δεν αντιλαμβάνεται  ότι ο ίδιος πρώτος «έβαλε στη γωνία και τη Βουλή των Ελλήνων και τον Ελληνικό λαό»,  την ώρα που υπέγραφε «τον συμβιβασμό για το ονοματολογικό» με τον Υπουργό Εξωτερικών της  ΠΓΔΜ, ενεργώντας – για ένα τόσο κρίσιμο εθνικό θέμα- ως Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας αποκλειστικά «κατά το δοκούν».

Όμως, κατά τον Αριστοτέλη, «Αυτός που προτείνει  να άρχει ο άνθρωπος, προσθέτει στην έννοια του ανθρώπου και την (έννοια) του θηρίου, γιατί οι επιθυμίες του ανθρώπου μοιάζουν με εκείνες του θηρίου και η οργή  διαστρέφει και τους άριστους άνδρες όταν άρχουν.»

Επομένως,   ο Ελληνικός λαός,  που αισθάνεται υπερήφανος γιατί η χώρα του γέννησε τη Δημοκρατία,  εύλογα και δυσαρεστείται όταν διαπιστώνει ότι οι Υπουργοί του εφαρμόζουν τους  νόμους μόνο επιλεκτικά- παρότι κατά τον Αριστοτέλη «ο νόμος είναι καθαρός νους χωρίς  το επιθυμητικό που είναι έμφυτο στον άνθρωπο»- και, βεβαίως, θυμώνει όταν δεν αξιοποιούνται  στο έπακρο – από τους εκπροσώπους του – όλες οι συνταγματικά κατοχυρωμένες δυνατότητες για την προάσπιση των εθνικών του συμφερόντων.   

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.