Μάγυδος – Magydos – Λάρα – Λαάρα – Limak – Μυγδαλή – Mygdale – Manastir – Sirtke. – Σταύρου Π. Καπλάνογλου

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η Μάγυδος ήταν πόλη και αρχαίο λιμάνι στην Παμφυλία Ανατολικά της Αττάλειας εντοπίζεται στη θέση της σύγχρονης Λάρα περίπου 10 χιλιόμετρα ανατολικά του κέντρου της Αττάλειας.

Τα ερείπια συνδέθηκαν με τη Μαγύδο στις αρχές του 19ου αιώνα.

Το όνομα της πόλης αναφέρεται σε αρχαίες πηγές από τον 4ο αιώνα π.Χ. έως τον 12ο αιώνα μ.Χ.

Η πόλη έγινε ένα από τα μεγαλύτερα εμπορικά κέντρα στην Παμφυλία κατά τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορική περίοδο.

Αλλά ήταν πολύ κοντά σε μεγάλες πόλεις όπως η Πέργα, η Άσπενδος και η Αττάλεια, και ως εκ τούτου δεν αναφέρονται τόσο συχνά όσο αυτές

Επιπλέον στη θέση στην οποία βρισκόταν από το 1960 έχουν δημιουργηθεί στρατιωτικές εγκαταστάσεις αναψυχής και υπάρχει παντελής έλλειψη ανασκαφών

ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ

Ἡ αρχαία Μάγυδος ήταν παραθαλάσσια πόλη, ανατολικά της Αττάλειας, εκεί όπου και οι εκβολές του Καταρράκτου ποταμού, στη σημερινή τοποθεσία Lara, πού ονομαζόταν καί Manastir ἤ Sirtke.

Το αρχαίο λιμάνι της πόλης ( Magydos Ancient Port City,) που βρίσκεται μέσα στα σύνορα της περιοχής Muratpaşa της επαρχίας Αττάλειας, ιδρύθηκε στην αρχαία πεδιάδα της Παμφυλίας η Μάγυδος Αρχαία Πόλη απέχει 15 χλμ από την Πέργη και 35 χλμ. από την Άσπενδο

ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ

Μάγυδος – Magydos

Η ονομασία άπω τον 4ο αιώνα

Με αυτό το όνομα αναφέρεται στην βιβλιογραφία και τα νομίσματα

Μυγδαλή- Mygdale

Είναι πιθανώς το ίδιο με το Mygdale (Μυγδάλη) που περιγράφεται στο Stadiasmus Maris Magni .

Λαρα- Λάαρα –

Η τοποθεσία της ήταν πιθανώς στη σύγχρονη Λάρα (επαρχία Αττάλειας), όπου υπάρχουν ερείπια ενός μικρού τεχνητού λιμανιού

–Manastir ἤ Sirtke.

Η μητρόπολη Πισιδία αναφέρει άλλες 2 ονομασίες χωρίς άλλες διευκρινησεις Manastir ἤ Sirtke.

Limak – Μurat passa

Η σημερινή ονομασία

ΙΣΤΟΡΙΑ

Ο Μάγυδος ήταν μια μικρή πόλη χωρίς αξιοσημείωτη ιστορία, στις ακτές μεταξύ Αττάλειας και Πέργας , που αναφέρεται περιστασιακά από γεωγράφους των ρωμαϊκών και ύστερων αρχαιοτήτων, και σε πολλά νομίσματα της αυτοκρατορικής εποχής.

Η πόλη με 2400 ετή ιστορία είναι μια πόλη λιμάνι που κατασκευάστηκε μεταξύ της περιοχής και της στρατιωτικής περιοχής που είναι γνωστή σήμερα ως ΄΄Παραλία Καρπουζίου.

Ιδρύθηκε τον 4ο αιώνα π.Χ.

Μετά την ίδρυση της Αττάλειας (το 133 π.Χ. η Μαγύδος έγινε το δεύτερο λιμάνι της νεοσύστατης πόλης και είχε καλές σχέσεις με την Πέργη στην αρχαιότητα.

–Χριστιανική εκκλησία

Στην Μάγυδο υπήρχε επισκοπή και ένας από τους επισκόπους της ήταν ο Ιερομάρτυρας Άγιος Νέστωρ και επίσης βρισκόταν στη Ρωμαϊκή επαρχία της Παμφυλίας Σεκούντα , και ως εκ τούτου η επισκοπή της εμφανίζεται ως υποκείμενη επισκοπή της Αρχιεπισκοπής της Πέργας , της μητροπολιτικής περιοχής αυτής της επαρχίας, στην κυριαρχία του Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολης , όπως επιβεβαιώνεται από το Notitiae episcopatuum της βυζαντινής αυτοκρατορίας μέχρι τον 12ο ή 13ο αιώνα..

Η επισκοπή εντάχθηκε στην Μητρόπολη Πισιδία μετά την συρρίκνωση των μητροπόλεων της περιοχής με την έλευση των Οθωμανών από τον 18ο αιωνα

Πέντε από τους επισκόπους του είναι ιστορικά τεκμηριωμένοι και ο Οσιομάρτυρας Νέστωρ

Γνωστοί Επίσκοποι Μαγύδου είναι οι :

Ο Άγιος Νέστωρ, ο οποίος μαρτύρησε το 251 επί Δεκίου,

Ο Αφροδίσιος (παρέστη στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο) το 325 στην Νίκαια ,

Ο Μακεδόνιος (παρέστη στην Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο) το 425 στην Χαλκηδόνα ,

Ο Κόνων (παρέστη στην Ε΄ Οικουμενική Σύνοδο)το 553 στην Κων/πολη ,

Ο Πλάτων (παρέστη στην ΣΤ΄ Οικουμενική Σύνοδο) της Κων/λης το 692 ,

Ο Μαρίνος (παρέστη στην Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδο) στην Νίκαια το 787.

–

Ο Άγιος Ηλιόδωρος ἐργάσθηκε ιεραποστολικά στη Μάγυδο, και μαρτύρησε ο γενναίος στρατιώτης του Χριστού , κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα της Ρώμης Αυρηλιανού (270-5) . Ενοχλημένοι ειδωλολάτρες τον κατήγγειλαν στον ηγεμόνα της πόλης εκείνης Αέτιο.

Τον συνέλαβαν και τον οδήγησαν στον ηγεμόνα να δικασθεί.

Ο ηγεμόνας πρόσταξε να καεί χάλκινο βόδι και να βάλουν μέσα τον Ηλιόδωρο. Όταν βρέθηκε στην πυρακτωμένη κοιλιά του βοδιού προσευχήθηκε και βγήκε ανέπαφος .

Ο Άγιος οδηγήθηκε στην Αττάλεια έμεινε σταθερός στην πίστη του και τελικά παρέδωσε το πνεύμα του με αποκεφαλισμό.

Η μνήμη του εορτάζεται τη 19η Νοεμβρίου.

– Αγίος Ανδρέας ο Στρατηλάτης και το ΄Αγίασμα ΄΄του στην Μάγυδο

Προ του διωγμού οἱ Χριστιανοί από την Αττάλεια πήγαιναν έξοχή στη Λάρα (ἤ Λάαρα) και έκαναν στην τεράστια παραλία της θεραπευτικά αμμόλουτρα μέ τήν ψιλή χρυσαφένια ἄμμο. Όμως πήγαιναν και για το αγίασμα πού έβγαινε στον ναό του Αγ. Ανδρέα του Στρατηλάτη, πού εἶχε μαρτυρήσει στή γειτονική Κιλικία το έτος 289, μέ 2593 στρατιώτες του, πού είχε προσελκύσει στων Χριστιανισμό.

Πριν από το 1922 και την φυγή των Ελλήνων μια εκκλησία χτίστηκε από την Χατζινα ( Hacı ) Δέσποινα Μαλιμάτογλου στο κτήμα του Έλληνα Σεφαρετνίδη στην Αρχαία Πόλη της Μαγύδου. Λόγω της διαδεδομένης πεποίθησης ότι η πηγή νερού που ονομάζεται «اτζιάμα» δίπλα σε αυτήν την εκκλησία είναι καλή για ορισμένες ασθένειες, οι Έλληνες της Αττάλειας προτιμούσαν αυτήν την εκκλησία και το νερό, οι γυναίκες που δεν μπορούν να κάνουν παιδιά επιθυμούν να αποκτήσουν παιδί. το ονόμαζαν “Αντρέα”.

*- Ποιος ήταν Αγίας Ανδρέας ο Στρατηλάτης ;

Ο ηρωικός και ένδοξος άγιος Ανδρέας έζησε στα τέλη του 3ου και στις αρχές του 4ου αιώνα. Υπηρετούσε ως αξιωματικός τριβούνος (χιλίαρχος) στο ρωμαϊκό στρατό, στα χρόνια που βασίλευε θηριώδης και σφοδρός διώκτης του Χριστιανισμού, Μαξιμιανός Γαλέριος (περί το 300μ.Χ.) και υπήρξε στο στράτευμα υπό τις διαταγές του στρατηγού Αντιόχου. Όταν ο Αντίοχος έδωσε εντολή σ’ αυτόν και σε άλλους στρατιώτες να πολεμήσουν τους Πέρσες, γιατί αυτοί καταπάτησαν τα σύνορα των Ρωμαίων και κατέστρεφαν τη χώρα τους, ο άγιος Ανδρέας, πείθοντας και τους άλλους στρατιώτες να κάνουν το ίδιο, επικαλέστηκε τον Χριστό και με τη δύναμη Εκείνου έτρεψε τους Πέρσες σε φυγή και καταδιώκοντος τους κατέστρεψε τη δύναμή τους.

Ο Αντίοχος επαίνεσε δημόσια το κατόρθωμα αυτό, αλλά όταν έμαθε ότι οι στρατιώτες προσηλυτιστήκαν από τον Ανδρέα στο χριστιανισμό, έστειλε 1000 στρατιώτες να τους αφοπλίσουν και να τους στείλουν στα σπίτια τους. Ο Ανδρέας, όμως, μετά από συζήτηση είλκυσε κι αυτούς στο χριστιανισμό.

Εξοργισμένος τότε ο Αντίοχος, έστειλε ειδικό σώμα με έμπιστους αξιωματικούς και σκότωσε όλους τους χριστιανούς στρατιώτες. Ήταν στον αριθμό δύο χιλιάδες πεντακόσιοι ενενήντα τρεις (2593)!

– Ο Άγιος ιερομάρτυρας Νέστωρ, Επισκ. Μαγύδου

Ο Άγιος Νέστωρ καταγόταν από την Πέργη και κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Ρώμης Δεκίου, γύρω στο 251 μ.Χ., ήταν επίσκοπος τῆς πόλης Μαγύδου τῆς Παμφυλίας.

Κατά τον γνωστόν φοβερό διωγμό του Δεκίου εναντίον των χριστιανών, ὁ τοπικός άρχοντας Ειρήναρχος, όταν έλαβε τη διαταγή να εξαναγκάσει με κάθε τρόπο τους χριστιανούς να θυσιάσουν στα είδωλα, ειδάλλως να θανατωθούν, διέταξε τον στρατό του να μην αρχίσουν συλλήψεις απλών χριστιανών πριν συλληφθεί σ επίσκοπος Νέστωρ.

Άγιος Νέστωρ πληροφορήθηκε τη διαταγή αυτή και ώσπου να φθάσουν οι στρατιώτες σ᾿ατόν, βρήκε τον τρόπο να οργανώσει τή φυγή του ποιμνίου του σε ασφαλείς περιοχές. ύ ίδιος παρέμεινε στην επισκοπή του προσευχόμενος, αναθέτοντας τον αυτό του στη Χάρη του Θεού.

όταν οι στρατιώτες μπήκαν στην κατοικία να τον συλλάβουν, τους δέχθηκε μέ γαλήνη και ψυχραιμία. Κάνοντας το σημείο τού σταυρού και προσευχόμενος ακολούθησε τούς διώκτες του στο εδικό κριτήριο. Ε κει ύ άρχων Ειρήναρχος τον διέταξε να πειθαρχήσει στη ν διαταγή του αυτοκράτορα. ο άγιος τού απάντησε : «εγώ υπακούω στις εντολές του Βασιλέως των Ουρανών, τον Ιησούν Χριστόν». Καθώς δεν μπόρεσε να τον μεταπείσει, ούτε με καλοπιάσματα και υποσχέσεις ούτε με τα βασανιστήρια, τον παρέπεμψε στον ηγεμόνα της Παμφυλίας Επόλιον, ὁ οποίος βρισκόταν στη Σίδη.

Στη Σίδη ανακρίθηκε και πάλι απόφασή του ήταν σταθερή και απάντησε στον δικαστή : «όσο και να βασανίσετε το σώμα μου δεν πρόκειται να αρνηθώ το άνομα τού Σωτήρα

Οι Χριστιανοί τη νύκτα έδωσαν χρήματα στους φύλακες στρατιώτες και μπόρεσαν να κατεβάσουν οπό τον σταυρό το ιερό λείψανο το Μάρτυρα επισκόπου τους και με βαθειά ευλάβεια να το ενταφιάσουν σε κατάλληλο μνήμα.

Η εκκλησία μας εορτάζει την μνήμη του αγίου Νέστορος την 28ῃ Φεβρουαρίου

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΤΑΛΟΙΠΑ

Μέχρι το 1960 και την δημιουργία των στρατιωτικών εγκαταστάσεων αναψυχής στο Karpuzkaldıran των Τούρκων κατά καιρούς βρέθηκαν ερείπια αποβάθρων , λιμανιών και εγκαταστάσεων που ανήκουν στη αρχαία Μαγύδο έκτοτε έπαψε κάθε αρχαιολογική αναφορά ή έρευνα στον συγκεκριμένο χώρο Τα ερείπια κτιρίων που ανήκουν στη Μαγύδο βρίσκονται πλέον κάτω από τα κτίρια των νεόδμητων στρατιωτικών εγκαταστάσεων ανάπαυσης σήμερα.

–Τείχη της πόλης

Στην παράλια διακρίνονται α ερείπια των τειχών της πόλης

και τα ερείπια αυτού του καταστήματος, καθώς και άλλες κατασκευές έξω από το λιμάνι,που χτίστηκαν με κονίαμα και πέτρες από ερείπια και βρέθηκε ότι ανήκουν στον χαρακτήρα της ύστερης περιόδου.

– Η αποβάθρα και οι λοιπές εγκαταστάσεις

Σήμερα, υπάρχουν ακόμη μερικά ερείπια στη θάλασσα που μπορεί να θεωρηθεί ότι ανήκουν στην αποβάθρα, το λιμάνι και τις εγκαταστάσεις του.

– Αρχαία κτίρια

Σε κάποια άπω τα ερείπια διακρίνουν οι ειδικοί ερείπια καταστημάτων η κάτι παραπλήσιο

–Υδραγωγείο

Επίσης κάποιοι διακρίνουν και ένα υδραγωγείο

– Άλλα ευρήματα

Ακριβώς πίσω από το λιμάνι, υπάρχει ένα θολωτό τμήμα του λουτρού του λιμανιού, υδραγωγεία που παρέχουν τις ανάγκες νερού του λουτρού, και έναν μικρό καταρράκτη που προέρχεται από ποταμό Καταρράκτη (ο Düden Stream )ακριβώς κάτω

Ακριβώς πίσω από το λιμάνι, ακριβώς όπως το λουτρό του πειρατικού λιμανιού στην Αλάνια, υπάρχει μια θολωτή κατασκευή που ανήκει στο λουτρό του λιμανιού. Η απαίτηση νερού του λουτρού έφτασε στο λουτρό μέσω υδραγωγείων. Ακριβώς κάτω από αυτό, η πηγή νερού επουλώνει τους ανθρώπους που ζούσαν πάνω της και ποιος ξέρει πόσους αιώνες

ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ

. Τα πρώτα νομίσματα της Μαγύδου είναι πιθανώς τα αργυρά τετράδραχμα από τα τέλη του 2ου αιώνα π.Χ., σε συμμαχία με την Πέργη ,Σίλλυον, Άσπενδο , Φασελή , s και την Tερμεσσό . Ωστόσο,

. Μόνο δύο ελληνιστικοί τύποι είναι γνωστοί:

*Διόνυσος / Ερμής και Διόσκουροι / Αθηνά.

Οι αντίστροφοι τύποι είναι εξοικειωμένοι με τη ρωμαϊκή επαρχιακή σειρά. Ένας άλλος τύπος ηταν Αθηνά / Αθηνά

Τύπωσε επίσης αυτόνομα χαλκά νομίσματα στους Ρωμαϊκούς χρόνουςκαεί Αυτοκρατορικά με την επιγραφή ΜΑΓΥΔΕΩΝ.

Η απεικόνιση του Ερμή βρέθηκε στα νομίσματα 6 πόλεων της Περιφέρειας Παμφυλίας, δηλαδή της Ασπένδου, της Αττάλειας, του Λύρμα, της Μαγύδου, της Πέργης και του Σίλλυου . Υπάρχουν δύο βασικοί τύποι στα νομίσματα των πόλεων αυτής της περιοχής: Ο Ερμής σε όρθια στάση και ο Ερμής καθήμενος

Ο λόγος που γίνεται συζήτηση για τις απεικονίσεις του Ερμή στα νομίσματα, είναι ότι βρήκαν μια ευρεία διάδοση και λατρεία στον αρχαίο κόσμο και ήταν ότι τα νομίσματα κυκλοφόρησαν από χέρι σε χέρι στο εμπόριο με τρόπο που ταιριάζει στον θεό Ερμή, διαδίδοντας τη δόξα και την εικόνα του σε ευρύτερες περιοχές .

Επιπλέον, σε αυτήν την περιοχή, ο Ερμής εμφανίζεται πάντα σε νομίσματα που ανήκουν στην περίοδο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, εκτός από το νόμισμα της πόλης της Μαγύδου, που χρονολογείται μεταξύ 2ος και 1ος αιώνας π.Χ.

Σε αλλά νομίσματα εκτός του Ερμή είδαμε απεικονίσεις :

Των αυτοκρατόρων Μάρκου Αυρηλίου , Λούκιου Βέρου. Αδριανού και άλλων.

Τα νομίσματα με τις μορφές των Αυτοκρατόρων ξεκινούσαν από Δομιτινιανό το (81-96 μ.Χ. και έφταναν στον Σαλονίνα το 253-268 μ.Χ

Τα περισσότερα από αυτά τα νομίσματα που κόπηκαν στην Magydos Antique City εκτίθενται σήμερα σε διάφορα μουσεία της Ευρώπης.

Απεικονίσεις του Δια , της Θεάς Τύχης ,του Δημητρίου ,της Αφροδίτης ,των καταρρακτών, της Αθηνάς , της απαγωγής της Περσεφόνης από τον Άδη του Ήλιου , του Διόνυσου της Νίκη.

Η ΜΑΓΥΔΟΣ ΣΗΜΕΡΑ

Στην περιοχή της Μαγύδου σήμερα βρίσκεται η πόλη Λάρα ή Λιμάκ και το μεγαλύτερο μέρος είναι περιφραγμένο εσωκλείοντας τις εγκαταστάσεις για τις διακοπές των στρατιωτικών.

Εκεί βρίσκεται και η παράλια Karpuzkaldıran (η παράλια του Καρπουζιού )

Η παραλία, την οποία προτιμούσαν οι κάτοικοι της Αττάλειας από τη δεκαετία του 1960 έως τη δεκαετία του 1970, λόγω μιας πηγής που πιστεύεται ότι ήταν θεραπευτικό νερό και επίσης την προτιμούσαν για την πολύ λεπτή άμμος της, που βόλευε λόγω του ηλιοθεραπείας που έκαναν , πιστεύοντας ότι ήταν καλό για ασθενείς με ρευματισμούς.