Χαριστική βολή στους επιστήμονες με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών το σχέδιο της κυβέρνησης για το ασφαλιστικό

Στο ασφαλιστικό νομοσχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ οι αυτοαπασχολούμενοι επιστήμονες έχουν την «τιμητική» τους. Οσο και αν προσπαθεί η κυβέρνηση να κάνει το «μαύρο άσπρο» και να εμφανίσει «θετικές πλευρές» στο νομοσχέδιο, οι διατάξεις του μιλούν από μόνες τους. Η συμμετοχή χιλιάδων επιστημόνων στο συλλαλητήριο της Πέμπτης δείχνει τη μαζική αντίδραση στη «μεταρρύθμιση» της κυβέρνησης – ταφόπλακα για το Ασφαλιστικό.

Σε πολλούς κλάδους όπου απασχολούνται πτυχιούχοι επιστήμονες, το Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών (ΔΠΥ ή «μπλοκάκι») είναι κυρίαρχη μορφή απασχόλησης. Πίσω απ’ το ΔΠΥ μπορεί να βρίσκεται ένας αυτοαπασχολούμενος, ένας εμπορευματοπαραγωγός που πουλάει το προϊόν της εργασίας του σε πολλούς διαφορετικούς αγοραστές.

Ωστόσο, ολοένα και συχνότερα την τελευταία 15ετία, το «μπλοκάκι» γίνεται όπλο στα χέρια της εργοδοσίας, για να συγκαλύπτει σχέσεις πραγματικής μισθωτής εργασίας. Αφορά χιλιάδες εργαζόμενους που παρέχουν εξαρτημένη εργασία, με σταθερό ποσό μηνιαίου μισθού, σ’ έναν εργοδότη, με συμβατικό ωράριο και έλεγχο – εποπτεία της εργασίας τους απ’ τον εργοδότη. Μισθωτοί με οικονομικούς όρους, αφού πουλούν την εργατική τους δύναμη, που με τυπικούς – νομικούς όρους καταγράφονται ως αυτοαπασχολούμενοι.

Το «μπλοκάκι» συνοψίζει με κραυγαλέο τρόπο τις ελαστικές σχέσεις και την κινητικότητα στην αγορά εργασίας, που προβλέπονται ως βασικά και διευρυνόμενα χαρακτηριστικά της για τα επόμενα χρόνια. «Λύνει» τα χέρια της εργοδοσίας από μια σειρά «υποχρεώσεις και δεσμεύσεις» για τη μισθωτή εργασία («κόστος» ασφάλισης του μισθωτού, αποζημίωση απόλυσης, όρια ομαδικών απολύσεων, άδειες με αμοιβή, άδειες λοχείας, τοκετού, ασθενείας ή λόγω εργατικού ατυχήματος, ωράριο απασχόλησης και υπερωρίες). Την τελευταία δεκαετία, το «μπλοκάκι» εμφανίζεται εκτεταμένα στα ΜΜΕ, στον κλάδο της Υγείας, στους δικηγόρους, στους λογιστές, ακόμα και στον κλάδο της Εκπαίδευσης. Εμβληματικό παράδειγμα είναι οι κλάδοι των Κατασκευών και των τεχνικών επιστημονικών υπηρεσιών και οι μηχανικοί ειδικότερα.

Οι κατηγορίες των αυτοαπασχολούμενων και των μισθωτών με ΔΠΥ δε χωρίζονται με σινικά τείχη, αλλά συχνά συνυπάρχουν ή η μία διαδέχεται την άλλη. Ειδικά οι άνεργοι, απολυμένοι πρώην μισθωτοί με ΔΠΥ, αντιμετωπίζονται ως αυτοαπασχολούμενοι χωρίς έσοδα, τόσο ασφαλιστικά όσο και φορολογικά, και όχι μόνο δε λαμβάνουν επίδομα ανεργίας, αλλά υποχρεώνονται να πληρώνουν και τα ασφάλιστρά τους.

Το νέο Ασφαλιστικό της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ κρύβει ιδιαίτερα αρνητικές συνέπειες τόσο για τους αυτοαπασχολούμενους όσο και για τους μισθωτούς με ΔΠΥ, τόσο στις εισφορές όσο και στις συντάξεις. «Χτίζει» πάνω στους αντιασφαλιστικούς νόμους που ψηφίστηκαν όλη την προηγούμενη περίοδο και αποδέχεται όλες τις μειώσεις συντάξεων και τις αυξήσεις των εισφορών.

Στο σκέλος των συντάξεων, το νέο Ασφαλιστικό αλλάζει άρδην τα πράγματα,ολοκληρώνοντας την ανταποδοτική σύνταξη. Οδηγεί σε τεράστιες περικοπές συντάξεων για την πλειοψηφία των εργαζομένων με ΔΠΥ, αυτοαπασχολούμενων ή μισθωτών. Για τους νεότερους ασφαλισμένους, οδηγεί σε μια μείωση που ξεκινά απ’ το 30-40% της σύνταξης όπως είναι σήμερα διαμορφωμένη. Για ασφαλισμένους μεγαλύτερης ηλικίας, οι απώλειες μπορεί να φτάσουν στο 60% ή και στο 70% της σύνταξης.

Στο σκέλος των εισφορών, προβλέπεται η αντικατάσταση του σημερινού άθλιου συστήματος των ασφαλιστικών κλάσεων με ένα σύστημα «φορολόγησης». Ο αυτοαπασχολούμενος καλείται να καταβάλει το 38,5% του φορολογητέου εισοδήματός του για την ασφάλισή του. Προσθέτοντας τη φορολογία που ξεκινά απ’ το 26%, οι συνολικές υποχρεώσεις του διαμορφώνονται σε πάνω απ’ τα 2/3 του εισοδήματός του. Η ασφαλιστική επιβάρυνση του μισθωτού με ΔΠΥ διαμορφώνεται στα ίδια επίπεδα, δηλαδή στο 38,5% του φορολογητέου εισοδήματος. Το νέο ασφαλιστικό σύστημα που προωθεί η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, οδηγεί σε αβάστακτες ασφαλιστικές εισφορές για εκατοντάδες χιλιάδες ασφαλισμένους με ΔΠΥ. Ενας μισθωτός με ΔΠΥ, των 1.300 ευρώ μηνιαίως, θα πληρώνει 583 ευρώ ασφάλιστρα κάθε μήνα…

Στην προσπάθειά της να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, η κυβέρνηση παραθέτειμια σειρά από αστεία επιχειρήματα.

Υποστηρίζει πως «οι ασφαλιστικές εισφορές μειώνονται για όσους έχουν χαμηλό εισόδημα». Φέρνει ως παράδειγμα έναν αυτοαπασχολούμενο, που ενώ σήμερα πληρώνει 400 ευρώ το μήνα (βάσει των ασφαλιστικών κλάσεων), το φορολογητέο εισόδημά του είναι 8.000. Αυτός, συνεχίζει, θα δει μια σημαντική μείωση που μπορεί να ξεπερνά τα 1.000 ευρώ ετησίως.

Ομως, το κυβερνητικό επιχείρημα συγκαλύπτει α) την τεράστια μείωση της σύνταξης που έρχεται με το νέο Ασφαλιστικό. Η όποια προσωρινή μείωση των ασφαλιστικών εισφορών σήμερα ωχριά μπροστά στην τεράστια «διπλή» μείωση του μελλοντικού εισοδήματος λόγω απώλειας των συντάξεων. Ο νέος τρόπος υπολογισμού μειώνει τις συντάξεις κατά 30-40%. Συγχρόνως, λόγω ανταποδοτικότητας, κάθε μείωση των εισφορών μεταφράζεται σε λιγότερη σύνταξη στο μέλλον. β) Το επιχείρημα υπολογίζει τις εισφορές όπως προκύπτουν με βάση το σημερινό, πολύ μικρό εισόδημα. Μια αύξηση του εισοδήματος απ’ τις 7.000 στις 15.000 ευρώ οδηγεί σε σημαντικά αυξημένες ασφαλιστικές εισφορές. Το κυβερνητικό επιχείρημα μεταφράζεται σε μια πρόβλεψη διατήρησης της κατάστασης φτώχειας των εργαζομένων. γ) Η σταδιακή επικράτηση του πλαστικού χρήματος θα μειώσει σημαντικά τα «μαύρα» εισοδήματα των αυτοαπασχολούμενων.Οι εισφορές θα υπολογίζονται στο σύνολο του εισοδήματος και θα είναι σημαντικά μεγαλύτερες. δ) Η αξιοποίηση τεκμαρτού εισοδήματος για την επιβολή των εισφορών δεν μπορεί να αποκλειστεί. ε) Η σύγκριση γίνεται με τις τεράστιες ασφαλιστικές εισφορές όπως διαμορφώθηκαν την τελευταία περίοδο. Για παράδειγμα, οι ασφαλιστικές εισφορές των μηχανικών έχουν σχεδόν διπλασιαστεί από το 2006 και μετά, ξεκινώντας όταν ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ στο ΤΕΕ (με τον πρόεδρο του ΤΕΕ να ανήκει στον ΣΥΡΙΖΑ) στήριξαν τον εμβληματικό, για την ανταποδοτικότητα, 3518/2006 για το ΤΣΜΕΔΕ. Ο νόμος αυτός και όσοι ακολούθησαν, οδήγησαν εκτός ασφάλισης, λόγω χρεών, τα 2/3 των αυτασφαλισμένων μηχανικών.

Τέλος, όσον αφορά τους άνεργους με «μπλοκάκι» ή χωρίς δουλειά αυτοαπασχολούμενους που έχουν μηδενικό εισόδημα, το νομοσχέδιο προβλέπει ελάχιστο ποσό εισφορών 2.800 ευρώ ετησίως. Οχι απλά καλείται να καταβάλει εισφορές… ο άνεργος, αλλά το ελάχιστο ύψος τουςμειώνει αναλογικά και δραστικά το ύψος της σύνταξης. Είναι αυτό που λέει ο λαός μας «και κερατάς και δαρμένος»…

Το δεύτερο κυβερνητικό επιχείρημα αφορά τους μισθωτούς με ΔΠΥ. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται πως θα υποχρεώσει τους εργοδότες να καταβάλουν το 13,5% απ’ το 38,5% για τους μισθωτούς με ΔΠΥ. Το επιχείρημα είναι διάτρητο γιατί α) βρίσκεται στη διακριτική ευχέρεια του εργοδότη να μεταφέρει το 13,5% στο μισθό του εργαζόμενου, β) η συγκεκριμένη μεθόδευση ουσιαστικά αναγνωρίζει επίσημα και στην ασφαλιστική νομοθεσία τους μισθωτούς με ΔΠΥ ως μορφή απασχόλησης των μισθωτών, μονιμοποιώντας το άθλιο καθεστώς των εργαζόμενων με ΔΠΥ, γ) το 13,5% είναι σημαντικά μικρότερο απ’ την εργοδοτική επιβάρυνση για έναν τυπικά μισθωτό. Ο εργοδότης δεν πληρώνει εισφορές για επικουρικό και υγεία, μονιμοποιώντας τα κίνητρα του εργοδότη για απασχόληση των μισθωτών με ΔΠΥ.

Κεντρικός στόχος της πολιτικής της κυβέρνησης για το Ασφαλιστικό είναι η διασφάλιση φτηνότερης εργατικής δύναμης. Η ανταγωνιστικότητα των ομίλων, ο κεντρικός στόχος της ευρωπαϊκής ένωσης, έχει ως βασικότερη πλευρά τη φτηνή εργατική δύναμη. Γι’ αυτό και εφαρμόζεται διαχρονικά, απ’ όλες τις κυβερνήσεις, σε ολόκληρη την ΕΕ, σε όλα τα μέτωπα.

Η αύξηση των εισφορών και η μείωση των συντάξεων αυξάνουν το βαθμό εκμετάλλευσης της εργασίας. Οι συντάξεις είναι τμήμα του μισθού που δίνεται «ετεροχρονισμένα». Η μείωσή τους είναι τελικά μείωση του μισθού εργασίας. Συντελεί στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλιακών ομίλων, απελευθερώνοντας κρατικούς πόρους που θα διοχετευτούν στη χρηματοδότηση των μονοπωλίων.

Ομως, τα τεράστια βάρη για την αυτοαπασχόληση έχουν και μια άλλη πλευρά. Χιλιάδες αυτοαπασχολούμενοι «πετιούνται απότομα έξω» απ’ την αγορά εργασίας, αφού αδυνατούν να αντιμετωπίσουν τα φορολογικά και ασφαλιστικά βάρη, ωφελώντας διπλά το μεγάλο κεφάλαιο. Η συρρίκνωση των αυτοαπασχολούμενων ανοίγει την αγορά για τους ομίλους, δημιουργώντας νέα πεδία τοποθέτησης των υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων τους. Συγχρόνως, οι αυτοαπασχολούμενοι θα αναζητήσουν εργασία ως μισθωτοί, αυξάνοντας τον εφεδρικό στρατό των ανέργων και πιέζοντας περαιτέρω το μισθό γενικότερα στον κλάδο. Σε τελική ανάλυση, η δυνατότητα μετακίνησης από αυτοαπασχολούμενους σε μισθωτούς με ή και χωρίς ΔΠΥ μεταφράζεται σεαντίστοιχα εισοδήματα για όλες αυτές τις κατηγορίες εργαζομένων. Η πίεση προς τους αυτοαπασχολούμενους αντικειμενικά επιδρά σε όλους τους εργαζόμενους με το ίδιο αντικείμενο.

Η επιτάχυνση της συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης στους κλάδους αυτούς είναι βασική επιδίωξη του μεγάλου κεφαλαίου. Αυτό είναι άλλωστε και το περιεχόμενο της γενικής πολιτικής που εφαρμόζεται, με την προώθηση της πολιτικής της ΕΕ για την απελευθέρωση, την εκπαιδευτική πολιτική κ.ά.

Το νέο Ασφαλιστικό προωθεί αποφασιστικά την ανταποδοτικότητα στην Κοινωνική Ασφάλιση, ουσιαστικά «εκτελεί» την Κοινωνική Ασφάλιση,μια απ’ τις σπουδαιότερες κατακτήσεις του εργατικού κινήματος τον 20ό αιώνα. Καταστρέφει τη ζωή αυτοαπασχολούμενων και μισθωτών σε όλους τους κλάδους. Στην πραγματικότητα, χτυπάει όλους τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα από την ηλικία τους, τον κλάδο τους, το επίπεδο εξειδίκευσής τους.

Γι’ αυτό και μοναδική διέξοδος των εργαζομένων, μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων σε κάθε κλάδο, είναι να ξεσηκωθούν, να οργανωθούν,να μην επιτρέψουν να φτάσει το νομοσχέδιο στη Βουλή! Να διεκδικήσουν ένα σύγχρονο σύστημα υποχρεωτικής, καθολικής και αποκλειστικά δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης, στη βάση των σύγχρονων αναγκών μας.

Το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο αποτελεί ποιοτική κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης. Βαθαίνει την αντιλαϊκή πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων, επιδεικνύοντας τη στρατηγική σύμπλευση με αυτές. Το νομοσχέδιο φωτίζει την κοινή μοίρα που έχουν οι μισθωτοί με τη συντριπτική πλειοψηφία των αυτοαπασχολούμενων, όσο αναπτύσσεται ο καπιταλισμός. Να συντρίβεται η ζωή τους για την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων. Γι’ αυτό και η απάντηση δεν είναι μια ελιτίστικη, κλαδική σωτηρία, όπως ευαγγελίζεται το ΤΕΕ και οι επιστημονικοί σύλλογοι.

Το ΤΕΕ, η ΓΣΕΕ και όλες οι προηγούμενες αστικές κυβερνήσεις είναι συνένοχες στην κλιμάκωση της αντιλαϊκές επίθεσης. Η λύση βρίσκεται στην οργάνωση της πάλης σε ταξική κατεύθυνση, μαζί με τον ταξικό πόλο του εργατικού κινήματος, στην αλλαγή του συσχετισμού δύναμης απέναντι στο κεφάλαιο και την εξουσία του.

Η σύγκρουση με τους μονοπωλιακούς ομίλους και την πολιτική τους είναι μονόδρομος. Μ’ αυτή την κατεύθυνση, το λαϊκό κίνημα μπορεί να μετατρέψει το νομοσχέδιο της κυβέρνησης στο Βατερλό της, σ’ ένα αποφασιστικό βήμα οργάνωσης μιας λαϊκής συμμαχίας που βαδίζει αποφασιστικά ενάντια στον πραγματικό αντίπαλο, στους μονοπωλιακούς ομίλους, στο κράτος τους, στην ΕΕ που τους στηρίζει.

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.