Οι Βέλγοι είχαν ονόματα και διευθύνσεις των βομβιστών ένα μήνα πριν από το μακελειό στο Παρίσι!

Εγκληματική αμέλεια ή έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων; Η πρώτη εκδοχή μοιάζει, αν όχι βέβαιη, η επικρατέστερη για την ανεπαρκή πρόληψη που είχε ως αποτέλεσμα το μακελειό στο Παρίσι την 13η Νοεμβρίου και αυτό της περασμένης Τρίτης στις Βρυξέλλες.

Πολλά έχουν ειπωθεί κατά των μυστικών υπηρεσιών του Βελγίου, όπως αποδεικνύεται όμως αυτές είχαν κάνει μια χαρά τη δουλειά τους. Μοιάζει απίστευτο, αλλά είναι αληθινό: τέσσερις εβδομάδες πριν από τη σφαγή στο Παρίσι ο δήμαρχος του Μόλενμπεεκ, της γειτονιάς-λίκνο των τζιχαντιστών στις Βρυξέλλες, είχε στα χέρια του μια λίστα με περίπου 100 ονόματα υπόπτων, μεταξύ των οποίων και αυτών που αιματοκύλησαν τις δύο πρωτεύουσες!

Και δεν είχε μόνο τα ονόματα, αλλά και τις διευθύνσεις τους. Επρόκειτο στη μεγάλη πλειονότητα τους για κατοίκους του Μόλενμπεεκ και του Σάερμπεεκ, μιας άλλης συνοικίας των Βρυξελλών που φημίζεται ως οχυρό των τζιχαντιστών.

Στη λίστα αυτή «πρωταγωνιστούν» τα ονόματα του προσφάτως συλληφθέντος Σαλάχ Αμπντεσλάμ, του αδερφού του Μπραχίμ, που άνοιξε πυρ προτού ανατιναχθεί στο Παρίσι, του καταζητούμενου Ναζίμ Λαχράουι που εμφανίζεται ως λευκοφορεμένος στο αεροδρόμιο των Βρυξελλών και του νεκρού από τις 19 Νοεμβρίου Αμπντελχαμίντ Αμπαούντ, που φέρεται να οργάνωσε τις επιθέσεις στη γαλλική πρωτεύουσα!

Και όμως, φαίνεται ότι σε μια τόσο προηγμένη χώρα, όπου στεγάζονται οι έδρες των ευρωπαϊκών οργανισμών, ήταν η γραφειοκρατία και η πολυνομία οι αιτίες που δεν επέτρεψαν στις βελγικές αρχές να εγκλωβίσουν τους μετέπειτα μακελάρηδες.

«Τι έπρεπε να κάνουμε γι ‘αυτούς; Δεν είναι δουλειά μας να παρακολουθούμε πιθανούς τρομοκράτες. Είναι ευθύνη της Ομοσπονδιακής Αστυνομίας», είχε δηλώσει σε μια συνέντευξή του, όταν είχε φτάσει στα χέρια του η επίμαχη λίστα, ο δήμαρχος του Μόλενμπεεκ, Φρανσουά Σίπμανς.

Αξιωματούχοι των υπηρεσιών ασφαλείας υποστηρίζουν ότι αυτή ήταν ίσως η μεγαλύτερη από τις πολλές ευκαιρίες που έχασαν οι βελγικές αρχές ώστε να εξαρθρώσουν το τρομοκρατικό δίκτυο κατασκευαστών βομβών και βομβιστών αυτοκτονίας, που λειτουργούσε κάτω από τη μύτη τους, σε «επώνυμα», ενοικιαζόμενα σπίτια, στις παρυφές των Βρυξελλών.

Το Βέλγιο -που ονομάστηκε «Belgistan» λόγω της παρουσίας του υψηλότερου κατά κεφαλήν αριθμού μαχητών στη Συρία από οποιαδήποτε ευρωπαϊκή χώρα- διαθέτει μια υπηρεσία πληροφοριών με μόνο 600 άνδρες για την παρακολούθηση κατ ‘εκτίμηση 520 τζιχαντιστών.

Όμως για να καταστεί αποτελεσματική η παρακολούθηση ενός υπόπτου, χωρίς δηλαδή αυτός να αντιληφθεί κάτι, εκτιμάται ότι χρειάζονται 36 αξιωματικοί για όλο το 24ωρο της ημέρας.

Η γειτονιά των «διαβόλων»

Σε μια χώρα – συνονθύλευμα με πληθυσμό 11,2 εκατομμύρια κατοίκους και καθεστώς διγλωσσίας (γαλλικά και ολλανδικά ή φλαμανδικά), με έξι κοινοβούλια για τις περιφέρειες και γλωσσικές κοινότητες, 193 τοπικές αστυνομικές δυνάμεις και 19 αυτόνομους δημάρχους στις Βρυξέλλες, είναι λογικό να αποτελεί η γραφειοκρατία τροχοπέδη στην ανταλλαγή πληροφοριών.

Ουδείς γνωρίζει ακριβώς πόσες και ποιες υπηρεσίες ήταν ενήμερες για τον κατάλογο των υπόπτων ακραίων ισλαμιστών και με δεδομένα όλα αυτά δεν μοιάζει καθόλου τυχαίο ότι περισσότερο από οπουδήποτε αλλού οι μουσουλμάνοι του Βελγίου προσηλυτίζονται από τα κηρύγματα μίσους και θανάτου των τζιχαντιστών.

Διαμέρισμα της περιοχής του Μόλενμπεεκ χρησιμοποιούσε ως βάση του ο Μεχντί Νεμούς που σκότωσε τέσσερις ανθρώπους σε εβραϊκό μουσείο των Βρυξελλών, από αυτή τη συνοικία προέρχονταν τα όπλα που χρησιμοποίησαν οι αδελφοί Κουασί και ο Αμεντί Κουλιμπαλί που επιτέθηκαν στο Charlie Hebdo και το εβραϊκό παντοπωλείο.

coolnews.gr

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.