Το βουνό που δεν έχει κορυφή!

Είναι σίγουρα ένα από τα πιο εντυπωσιακά αξιοθέατα που έχει προσφέρει η φύση… Το Roraima είναι το πιο μεγάλο επίπεδο βουνό του πλανήτη και βρίσκεται στην οροσειρά Pacaraima στη Νότια Αμερική, στα σύνορα Βενεζουέλας-Βραζιλίας-Γουϊάνας.

Έχει υψόμετρο 2.180 και η ιδιαιτερότητά του έγκειται στο ότι δεν έχει κορυφή όπως όλα τα κανονικά βουνά. Πολλοί το χαρακτηρίζουν ως το «πέτρινο τραπέζι του ουρανού» και όχι άδικα. Οι βουνοκορφές αυτές στην οποία βρίσκεται και το Roraima θεωρούνται από τους παλαιότερους γεωλογικούς σχηματισμούς της Γης, ηλικίας μεγαλύτερης των δύο δισεκατομμυρίων ετών.

Το βουνό ανακαλύφθηκε το 1596 από τον Sir Walter Raleigh, έναν άγγλο αριστοκράτη, συγγραφέα, ποιητή και εξερευνητή. Η επίπεδη επιφάνεια που έχει αντί για κορυφή έχει πλάτος 31 τετραγωνικά χιλιόμετρα και σχεδόν το σύνολο της επιφάνειας του αποτελείται από καθαρό ψαμμίτη. Θάμνοι, βρύα και λειχήνες υπάρχουν σε διάφορα σημεία και «ντύνουν» το βράχο ενώ σπάνια είδη χλωρίδας και πανίδας βρίσκονται στο επίπεδο βουνό. Στο βουνό επίσης υπάρχουν 56 καταρράκτες και 52 λίμνες, από τις οποίες η μεγαλύτερη είναι η Gladys.

Πολλοί μύθοι και θρύλοι διαδίδονται για το βουνό από γενιά σε γενιά. Οι ιθαγενείς της περιοχής έβλεπαν το βουνό σαν το κούτσουρο που έχει απομείνει από το ισχυρό δέντρο που είχε όλα τα φρούτα και τα λαχανικά του κόσμου, το οποίο όμως κόπηκε από έναν απατεώνα, τον Makunaima και πέφτοντας στη γη δημιούργησε μεγάλη πλημμύρα.

Η ανάβαση στο μοναδικό αυτό μνημείο της φύσης αποτελεί συγκλονιστική εμπειρία, αλλά και αρκετά δύσκολη, καθώς έχει μονοπάτια τα οποία σε συνδυασμό με την ομίχλη μπορούν εύκολα να μπερδέψουν τον επισκέπτη και να χαθεί. Γι’ αυτό το λόγο όλοι όσοι ανεβαίνουν, το προσεγγίζουν από την πλευρά της Βενεζουέλας κι έχουν οδηγό κάποιον από τους Ινδιάνους Pemon οι οποίοι γνωρίζουν πολύ καλά την περιοχή. Το μοναδικής ομορφιάς βουνό έχει αποτελέσει αντικείμενο εξερεύνησης, ενώ στα μέσα του 19ου αιώνα πραγματοποιήθηκε μια εξερευνητική αποστολή με σκοπό την καταγραφή και μελέτη της χλωρίδας και της πανίδας του…

Μάλιστα μετά την αποστολή αυτή, γράφτηκε το βιβλίο με τίτλο «The Lost World» του Arthur Conan Doyle, που δημοσιεύθηκε το 1912. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα περιπέτειας, σχετικά με μια αποστολή σ’ ένα οροπέδιο στη λεκάνη του Αμαζονίου, όπου προϊστορικά ζώα (δεινόσαυροι κ.ά) εξακολουθούν να επιβιώνουν!

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.