του παπαδάσκαλου Κωνσταντίνου Ι. Κώστα
Το δεύτερο, μικρό, όμορφο πανηγύρι γιόρτασε (2 και 3-11-2015) μέσα στο γλυκό φθινόπωρο η Ενορία Μεσιανής και Κουβουκλίων στη μνήμη της ‘’ανακομιδής των λειψάνων Γεωργίου τουτροπαιοφόρου’’ (Δίπτυχα της Εκκλησίας της Ελλάδος) και στη μνήμη ‘’των εγκαινίων του ναού του αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου, του εν Λύδδη, ήτοι της καταθέσεως του τιμίου σώματος αυτού’’(Μηναίον Νοεμβρίου, έκδοσις της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος).
Ο ι. ενοριακός ναός της Μεσιανής τιμάται στο όνομα του αγίου Γεωργίου. Το πρώτο πανηγύρι (23 Απριλίου) εορτάζεται ανοιξιάτικα και πασχαλινά. Το δεύτερο, μέσα στο γλυκύ φθινόπωρο, προτάθηκε από το Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλο και έγινε αποδεκτό από τους κατοίκους της Μεσιανής.
Το πανηγύρι αυτό, λένε οι κάτοικοι, έρχεται ως συνέχεια και τους θυμίζει το μεγάλο πανηγύρι των πρώτων (και αλησμόνητων) πατρίδων τους στον Πόντο, όπου γιόρταζαν τον Μεγαλομάρτυρα Γεώργιο τον τροπαιοφόρο τοΝοέμβριο και πανηγύριζαν με τη διοργάνωση εκδηλώσεων πολιτιστικών, αθλητικών (λ.χ. πάλης) και με την προσέλευση στο πανηγύρι χριστιανών από την ευρύτερη περιοχή του Πόντου. ‘’Έρχονταν και μουσουλμάνοι και προσκυνούσαν την εικόνα του αγίου Γεωργίου’’, λέει η από στόμα σε στόμα προφορική παράδοση των κατοίκων της Μεσιανής.
Έτσι, με το δεύτερο πανηγύρι της Μεσιανής δίδεται η ευκαιρία, όχι μόνο στους κατοίκους της Μεσιανής και των Κουβουκλίων, αλλά και των γειτονικών ενοριών, του Βαθυλάκκου, του Ροδίτη και των Λευκάρων νασυμπανηγυρίσουν για τον Μεγαλομάρτυρα Γεώργιο τον τροπαιοφόρο.
Στο πανηγύρι (στον Εσπερινό) προσήλθαν πιστοί και από το Βελβεντό.
Η προσέλευση και η αναφορά στα εκκλησιαστικά πανηγύρια δεν γίνεται για λαογραφικούς και εθιμοτυπικούς λόγους, δεν γίνεται ακόμα για να καταγραφούν αριθμητικά οπαδοί (η Εκκλησία δεν θέλει οπαδούς, δε θέλει αριθμούς) αλλά γίνεται για να συντελεσθεί η μετάνοιά μας (η προσωπική και η συλλογική) και για να ενσωματωθούμε στο Χριστό. Στο Σώμα του Χριστού υπάρχει όλη η οικουμένη, δεν είναι ο κόσμος κομματιασμένος σε κοινωνικές ομάδες και έθνη.
Οι ιερές Ακολουθίες (Εσπερινός, Όρθρος-Θεία Λειτουργία) τελέστηκαν με όλη την ιεροπρέπεια και τη χαρά της γιορτής.
Τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλο τον εκπροσώπησαν στον Εσπερινό (2 Νοεμ.) ο πρωτοπ. Κωνσταντίνος Κώστας Αρχιερατικός Επίτροπος της Αρχιερατικής Περιφέρειας Βελβεντού και ανήμερα της γιορτής (3 Νοεμ.) στον Όρθρο και στη Θεία Λειτουργία ο πανοσιολογιώτατος αρχιμανδρίτης Νικόδημος Τριανταφυλλίδης Αρχιερατικός Επίτροπος της Αρχιερατικής Περιφέρειας Δρεπάνου. Στις Ακολουθίες προσήλθαν οι πατέρες: ο οικονόμος Νικόλαος Τσιπλακάκης (Βαθύλακκος), ο πρεσβύτερος Λάζαρος Βασδέκης (Λεύκαρα) και ο οικείος εφημέριος πρεσβύτερος Νικόλαος Κανταρτζής.
Έψαλαν στο αναλόγιο οι ψάλτες: Αχιλλέας Καγιόγλου και Γεώργιος Παπαγεωργίου.
Ο εφημέριος π. Νικόλαος Κ. και τα μέλη του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου Νικόλαος Κασαπίδης, Αναστασία Κασαπίδου, Νικόλαος Τσιπραηλίδης με συνεργασία αγαστή ετοίμασαν όμορφα το Ναό για την ιερά πανήγυρη.
Απολυτίκιον. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ως ήλιος έμψυχος, τη ση αθλήσει φανείς, θεσμώ έδυς φύσεως, αλλ’ ανατέλλεις εκ γης, διά των λειψάνων σου, όλος λελεμπρυσμένος, τη του Πνεύματος αίγλη, εκλάμπων τη οικουμένη, ιαμάτων ακτίνας, Γεώργιε μεγάλαθλε, πιστών η αντίληψις.
π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας
παπαδάσκαλος
3-11-2015