Να πέσουν οι τόνοι και να συνεργαστούν οι «αντίδικοι», αλλά και οι πολίτες
Σχετικά με την καταγγελία της Πανελλήνιας Φιλοζωικής και Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας εναντίον της Δημοτικής Αρχής Κοζάνης για «εγκλήματα» σε βάρος των αδέσποτων σκυλιών έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής:
- Είναι δικαιολογημένο το ενδιαφέρον της Ομοσπονδίας για τις συνθήκες διαβίωσης των σκυλιών στο Καταφύγιο, καθώς και ο διαρκής έλεγχος των αρμόδιων υπηρεσιών και των αιρετών. Αυτός είναι άλλωστε ο ρόλος ύπαρξής της, με βάση και το καταστατικό της Οργάνωσης, αλλά και κάθε φιλοζωικού σωματείου
- Όμως οι υπερβολές, η διόγκωση των πραγματικών περιστατικών και ειδικά οι ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ και οι ΒΑΡΕΙΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΙ σε βάρος του δημάρχου – αντιδημάρχου και αντιδεοντολογικοί είναι και δυναμιτίζουν την εμπέδωση ενός κλίματος συνεργασίας. Ειδικά η ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ ΠΡΟΘΕΣΕΩΝ αδικεί τον κ. Λ. Ιωαννίδη και την κ. Ε. Τασοπούλου που ως ενεργοί πολίτες εδώ και πολλά χρόνια έχουν οργανώσει πληθώρα ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΩΝ δράσεων προστασίας του περιβάλλοντος, φυσικού και αστικού, αποδεικνύοντας στην πράξη την οικολογική τους ευαισθησία.
- Από την άλλη οι δημοτικές αρχές πρέπει να καταλάβουν ότι βασικός ρόλος των φιλοζωικών και γενικά των περιβαλλοντικών οργανώσεων είναι να γίνονται «τσιμπούρι» στις αρμόδιες υπηρεσίες. Αυτό έχει κατοχυρωθεί στην Ευρώπη και – με καθυστέρηση – στην Ελλάδα και για το λόγο αυτό ο νομοθέτης επιζητεί και θεσπίζει τη συμμετοχή των οργανώσεων σε μια σειρά δομών του κράτους (προστασία καταναλωτή, περιβαλλοντικά θέματα κλπ). Μπορεί οι σύλλογοι να είναι συχνά μονοδιάστατοι και να παραβλέπουν τα πολλά ανοιχτά μέτωπα του δήμου και τα αδειανά ταμεία, όμως σε κάθε περίπτωση είναι ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ που διαθέτουν τον ελεύθερο χρόνο και τον οβολό τους και οφείλουμε να δείχνουμε ΣΕΒΑΣΜΟ και απεριόριστη ΥΠΟΜΟΝΗ μαζί τους. Αναφερόμαστε κυρίως στα μέλη του «ΑΓΓΙΖΩΟ» που όλοι ξέρουμε πόσο έχουν βάλει πλάτη στην περίθαλψη πολλών ζώων. Μικρή η πόλη και γνωριζόμαστε. Είναι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας και με αυτούς θα συμπορευτούμε, άσχετα αν διαφωνούμε σε επιμέρους θέματα.
Στο δια ταύτα. Τα κατεβατά των νομικών υποχρεώσεων των δήμων που είδαμε στα φιλοζωικά sites ελάχιστα βοηθούν. Ο δήμος γνωρίζει το νόμο. Το πρόβλημα είναι πώς θα τον υλοποιήσει με τα πενιχρά οικονομικά και το ανεπαρκές προσωπικό, αλλά και πώς θα κοντράρει τη γενικότερη νοοτροπία που θεωρεί την περίθαλψη των ζώων ως πολυτέλεια «στην εποχή της κρίσης». Σε καμιά περίπτωση βέβαια η κακή κατάσταση των δήμων δεν είναι άλλοθι. Ο Δήμος Κοζάνης είχε και έχει περιθώρια βελτίωσης του συστήματος διαχείρισης των αδέσποτων με το υπάρχον προσωπικό. Απαιτούνται ρεαλιστικές λύσεις, συμμετοχή και ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ. Συνεπώς το πρώτο είναι να αναγνωρίσουμε όλοι μας ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ότι α) αρμόδιος και υπεύθυνος απέναντι στο νόμο είναι ο δήμος και β) απαραίτητος εταίρος είναι οι φιλόζωοι. Το δεύτερο είναι ότι δεν νοείται συνεργασία με «δικαστές προθέσεων» από τη μια και νομικές προσφυγές από την άλλη. Πρέπει να σταματήσουν οι «εχθροπραξίες» ένθεν και ένθεν και οι αντιθέσεις να λυθούν σε κοινό τραπέζι. Κατανοούμε ότι υπάρχει θέμα προσωπικής αξιοπρέπειας και πίκρας, αλλά έρχεται δεύτερο μπροστά στο δημόσιο συμφέρον.
Επι μέρους θέματα. Στις λεπτομέρειες για επανεντάξεις ζώων, ταΐστρες κλπ δεν θα υπεισέλθουμε. Διότι και δεν έχουμε τις γνώσεις του δήμου και των φιλόζωων, αλλά και γιατί «όπου λαλούν πολλά κοκόρια αργεί να ξημερώσει». Θα μας επιτρέψουν όμως για τα υπόλοιπα να κάνουμε τρεις προτάσεις: 1) Να ενταχτεί για άμεση χρηματοδότηση από τον Τοπικό πόρο η εγκατάσταση και ο εξοπλισμός του κτηνιατρείου στο Καταφύγιο Ρωμανέλη. 2) Να αποφασιστεί τάχιστα αν τα καταφύγια αδέσποτων θα είναι ένα για κάθε δήμο, ή ένα ανά νομό (δεδομένων των αδυναμιών των μικρών δήμων να τα συντηρήσουν) ή ένα για ολόκληρη την Περιφέρεια. (Αρκετά με τη διαβούλευση, είναι η ώρα των αποφάσεων) 3) Να εξετάσουν οι φιλόζωοι τη σύσταση Κοινωνικής Συνεταιριστικής Επιχείρησης ΚΟΙΝΣΕΠ για τη διαχείριση των αδέσποτων. Το κεφάλαιο είναι σχεδόν μηδενικό και υπάρχει προνομιακή ασφαλιστική μεταχείριση. Η ανάθεση βέβαια του έργου, η σχετική σύμβαση και η επίβλεψη παραμένει αρμοδιότητα του Δήμου Κοζάνης. Έχει ρίσκο η ιστορία, αλλά χωρίς αυτό καμιά ριζική αλλαγή δεν προχωρά.
Προϋπόθεση όμως για όλα αυτά είναι να πέσουν οι τόνοι. Γιατί η ένταση δεν βοηθά κανέναν και ειδικά τον «άμεσα ενδιαφερόμενο» : τα αδέσποτα. «Όταν στο βάλτο μαλώνουν τα βουβάλια, την πληρώνουν τα βατράχια»
ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΚΟΖΑΝΗΣ