Όταν παιδιά πεθαίνουν από το κρύο (γιατί και ο θάνατος από μαγκάλια, θάνατος από το κρύο είναι), όταν ηλικιωμένοι με εγγόνια σφίγγονται αγκαλιά και τουρτουρίζουν, δίχως ρεύμα, δίχως πετρέλαιο, όταν στο δρόμο βλέπω συμπολίτες εξαθλιωμένους να περιφέρονται ως ζωντανοί νεκροί, όταν η όμορφη πατρίδα διαμοιράζεται ως λάφυρο στους ισχυρούς του πλανήτη, όταν το έθνος μας απειλείται με εξαφάνιση, από την υπογεννητικότητα και τη μετανάστευση, όταν η δημοκρατία καταλύεται από μια μειοψηφία που χάρη σε έναν απαράδεκτο εκλογικό νόμο αναδεικνύεται σε κοινοβουλευτική πλειοψηφία, η οποία και κάνει ό,τι γουστάρει, όταν η άγνοια και η απαιδευσιά αντάμα με οργή και αγανάκτηση τροφοδοτούν το ναζισμό και τη θρησκευτική δεισιδαιμονία, όταν η εθνική προδοσία και η γενοκτονία ενός λαού ονομάζεται «σωτηρία» και οι λέξεις όχι μόνο διαστρέφονται αλλά χάνουν και τη σημασία τους στα στόματα χυδαίων πολιτικάντηδων, όταν βλέπω το γουρούνι τον Βενιζέλο και το κάθαρμα τον Σαμαρά να υψώνουν δάχτυλο και να απειλούν, όταν η δουλικότητα και η υποταγή των ανθρωπάριων ονομάζεται «ρεαλιστική πολιτική», όταν συμβαίνουν όλα αυτά και πόσα ακόμα, τότε σας λέω με σαφήνεια ότι η Επανάσταση είναι ο μονόδρομος των ανθρώπων για να ανατρέψουν τη δεσποτεία των τεράτων!
Στο πρόσωπο αυτού του απάνθρωπου κτήνους, του Σαμαρά, βλέπω το δήμιο και βρικόλακα του έθνους, αυτού του απάνθρωπου κτήνους που είναι υποχρέωσή μας να οδηγήσουμε σε λαϊκό δικαστήριο, μαζί με όλη την υπόλοιπη συμμορία του ευρώ.
Για κάθε έναν από εμάς που αυτοκτόνησε, για κάθε έναν από εμάς που άστεγος βρέθηκε, για κάθε έναν από εμάς που πέθανε από το κρύο, για κάθε έναν από εμάς που πεινά και υποφέρει, πρέπει να αποδοθεί Δικαιοσύνη!
Όχι στον άλλον κόσμο, όπως σας παραμυθιάζει η θρησκευτική δεισιδαιμονία των υπέρβαρων δεσποτάδων, αλλά σε αυτόν εδώ και Δικαιοσύνη μπορεί να είναι μόνο μία: Η Δικαιοσύνη του Επαναστατημένου Λαού, στο όνομα της πατρίδας και της πραγματικής Δημοκρατίας!
Στέφανος Μυτιληναίος
tsantiri.gr