Σήμερα είναι η τέταρτη ημέρα που η Δημοτική Αρχή, οι φορείς και ο κόσμος του Αμυνταίου βρίσκονται στην πύλη του στρατοπέδου Παπαπέτρου στο Αμύνταιο, διαμαρτυρόμενοι για τη μετακίνηση μονάδων και τη σχεδιαζόμενη κατάργηση του στρατοπέδου.
Η πρώτη σκέψη οποιουδήποτε δεν γνωρίζει το θέμα είναι ότι κανείς άλλος δεν μπορεί να καθορίζει τις επιχειρησιακές ανάγκες του στρατού και το που θα εδρεύει η κάθε μονάδα, εκτός από τα επιτελεία, άρα η συγκεκριμένη κινητοποίηση είναι παράλογη. Σε αυτό θα συμφωνούσαμε απόλυτα εάν δεν ήμασταν πεπεισμένοι ότι οι μετακινήσεις μονάδων συνδέονται με πολιτικές παρεμβάσεις για να εξυπηρετήσουν συμφέροντα άλλων περιοχών και συγκεκριμένα του Νομού Κοζάνης.
Είναι χρήσιμο να υπάρξει μία συνοπτική, αλλά κατά το δυνατό πλήρης, ενημέρωση για το ιστορικό των τελευταίων ετών σε ότι αφορά στο στρατόπεδο Αμυνταίου.
Στις αρχές του 2011 ως νέα Δημοτική Αρχή ήρθαμε σε επαφή και προφορική συμφωνία με τον τότε αρχηγό κύριο Φράγκο Φραγκούλη, αλλά και με τους διαδόχους του κ. Ζιαζιά και κ. Γκίνη, σύμφωνα με την οποία ο Δήμος Αμυνταίου θα βοηθούσε με συγκεκριμένα έργα και παρεμβάσεις στη μείωση των λειτουργικών εξόδων του στρατοπέδου και των στρατιωτικών κτηρίων του Αμυνταίου και από την πλευρά του ο Ελληνικός Στρατός θα μετέτρεπε το Στρατόπεδο Παπαπέτρου στο Αμύνταιο σε πολυδύναμο και θα το ενίσχυε με νέες μονάδες και προσωπικό.
Πράγματι ο Δήμος Αμυνταίου έχει εγκαταστήσει παροχή τηλεθέρμανσης στα ΣΟΑ και τη Λέσχη Αξιωματικών, μειώνοντας το κόστος της θέρμανσης στο 25%, έργα που κόστισαν 70.000 €. Παράλληλα, η τοποθέτηση τηλεθέρμανσης στο στρατόπεδο έχει ενταχθεί σε χρηματοδοτούμενο πρόγραμμα που είχε προγραμματιστεί να ξεκινήσει άμεσα με προϋπολογισμό 180.000 €. Λόγω των πρόσφατων εξελίξεων με τις μετακινήσεις των μονάδων και το ενδεχόμενο κατάργησης του στρατοπέδου το έργο βρίσκεται σε εκκρεμότητα, που δημιουργεί πρόβλημα στον προϋπολογισμό του ευρύτερου έργου στο οποίο είναι ενταγμένη η εγκατάσταση τηλεθέρμανσης στο στρατόπεδο Αμυνταίου.
Εκτός των παραπάνω η μέχρι τώρα συνεργασία του Δήμου Αμυνταίου και των υπηρεσιών του με τις στρατιωτικές μονάδες είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο και αυτό φαίνεται από τα έργα και τις υπηρεσίες που έχουν γίνει μέχρι τώρα, όπως η μελέτη και αντικατάσταση του υδραυλικού συστήματος του στρατοπέδου, η μείωση του πάγιου τιμήματος πληρωμής του νερού από 50.000 € σε 15.000€ και άλλες παροχές.
Από την πλευρά του ο Στρατός τίμησε αυτή την συμφωνία όσο υπήρχε η διοίκηση των τριών προηγούμενων Αρχηγών του ΓΕΣ, ενώ έχουμε αλλαγή 180 μοιρών από τη στιγμή ανάληψης των καθηκόντων της νέας ηγεσίας. Ενώ δηλαδή ο Δήμος Αμυνταίου τήρησε στο ακέραιο τις δεσμεύσεις του δαπανώντας σημαντικά ποσά, η ηγεσία του Ελληνικού Στρατού αθετεί τις δικές της και ενώ υπήρχε συμφωνία για ενδυνάμωση του στρατοπέδου εάν εξασφαλιστεί η μείωση των λειτουργικών δαπανών – κάτι που είναι δεδομένο – σήμερα προαναγγέλλεται η κατάργηση του στρατοπέδου.
Σε ότι αφορά στη μετακίνηση των μονάδων οι σημαντικότεροι λόγοι που δεν δικαιολογούν την απόφαση αυτή είναι επιχειρησιακοί και οικονομικοί.
Η μετακίνηση της Α΄ ΕΑΝ, που είναι η μοναδική επιχειρησιακά αξιόλογη μονάδα στη Δυτική Μακεδονία για την εκτέλεση της αποστολής της, δηλαδή την υπεράσπιση των μονάδων παραγωγής ενέργειας, αφήνει εκτεθειμένη και ανοχύρωτη την ενεργειακή καρδιά της Ελλάδας.
Επιπρόσθετα, υπάρχει και το μεγάλο θέμα του κόστους που απαιτείται για τη μετακίνηση της συγκεκριμένης μονάδας. Σύμφωνα με υπολογισμούς το κόστος αυτό προσεγγίζει τα 5.000.000 €, που θα πληρώσει ο Ελληνικός λαός χωρίς να υπάρχει συγκεκριμένος λόγος.
Ακόμη κι αν δεχθούμε ότι η μετακίνηση της Α΄ ΕΑΝ εξυπηρετεί την προάσπιση των συνόρων από τον από Ανατολάς κίνδυνο, δεν υπάρχει καμία σοβαρή αιτιολόγηση για τη μετακίνηση του 9ου Λόχου Μηχανικού από το Αμύνταιο στο Μαυροδέντρι Κοζάνης, που σύμφωνα με την απόφαση θα υλοποιηθεί άμεσα. Είναι δεδομένο ότι η απόφαση αυτή είναι προϊόν ωμής πολιτικής παρέμβασης.
Κατ’ αρχάς δεν μπορεί κανείς να πειστεί ότι η μετακίνηση της μονάδας μερικά χιλιόμετρα πέρα από τη σημερινή της θέση θα βελτιώσει την επιχειρησιακή της ικανότητα. Επιπλέον, το στρατόπεδο Μαυροδεντρίου Κοζάνης εκτός από εγκαταστάσεις φιλοξενίας στρατιωτών δεν διαθέτει τα απαραίτητα για τη στέγαση του Λόχου Μηχανικού. Συγκεκριμένα δεν διαθέτει στεγασμένους όρχους οχημάτων και μηχανημάτων, ουλαμούς – διμοιρίες συντηρήσεων και κλιμάκιο τεχνικού με κατάλληλο εξοπλισμό (γερανογέφυρες). Το σύνολο των παραπάνω πλεονεκτημάτων υπάρχει στο στρατόπεδο Αμυνταίου, που σήμερα στεγάζει τον 9ο Λόχο Μηχανικού, όμως κάποιοι επιμένουν να λαμβάνουν αποφάσεις για την κατασπατάληση ενός τεράστιου ποσού για την εκ νέου δημιουργία αυτών των υποδομών στο Μαυροδέντρι, προκειμένου να εξυπηρετήσουν μικροπολιτικά παιχνίδια τοπικιστικού χαρακτήρα. Η μετακίνηση μίας μονάδας, που δεν εξυπηρετεί κανένα συγκεκριμένο επιχειρησιακό σκοπό και ταυτόχρονα παράγει τεράστια έξοδα για τη δημιουργία υποδομών που ήδη υπάρχουν στην υφιστάμενη εγκατάσταση, συνιστά σκάνδαλο μεγίστου βαθμού, που αποκτά μεγαλύτερες διαστάσεις στις δύσκολες οικονομικά εποχές που ζούμε.
Ομοίως ισχύει και τις μονάδες 504 Μ/Π ΤΠ, 106 Α/Κ ΜΜΠ, 9ο ΤΥΠ, που θα μετακινηθούν έως τον Ιούλιο του 2014.
Δηλαδή, ουσιαστικά καταργείται ένα πλήρως λειτουργικό στρατόπεδο που δεν απαιτεί κανένα κόστος για εγκαταστάσεις και έχει εξαιρετικά μειωμένο λειτουργικό κόστος, για να ενδυναμωθεί ένα στρατόπεδο στο Μαυροδέντρι Κοζάνης που απαιτεί τεράστια κόστη για νέες εγκαταστάσεις και θα έχει υψηλά λειτουργικά έξοδα. Όλα αυτά χωρίς να εξυπηρετείται καμία επιχειρησιακή ανάγκη, αφού η απόσταση μεταξύ Αμυνταίου και Μαυροδεντρίου είναι μόλις 30 χιλιόμετρα.
Το σίγουρο συμπέρασμα που εξάγεται από όλα τα παραπάνω είναι ότι, δυστυχώς, ο σχεδιασμός για τις μετακινήσεις των μονάδων δεν έγινε με βάση τις επιχειρησιακές ανάγκες του στρατού και την ανάγκη εξοικονόμησης πόρων, αλλά με βάση πολιτικές παρεμβάσεις. Είναι λοιπόν εξόφθαλμες οι παρεμβάσεις πολιτικών κύκλων της Κοζάνης για διατήρηση του στρατοπέδου Μαυροδεντρίου, που συμπαρασύρουν το στρατόπεδο Αμυνταίου και το οδηγούν σε κατάργηση.
Από την πλευρά μας προσπαθούμε με κάθε μέσο να αντιτεθούμε στην απόφαση αυτή που στόχο έχει την πλήρη απαξίωση και την κατάργηση ενός ιστορικού στρατοπέδου και την περαιτέρω υποβάθμιση της περιοχής μας, καθώς η ύπαρξη του στρατού είναι η τελευταία «στήριξη» της Πολιτείας στην τοπική οικονομία, που έχει υποστεί τεράστια ζημιά από τις δραστηριότητες της ΔΕΗ για την παραγωγή ενέργειας. Μία απόφαση που δεν ελήφθη με επιχειρησιακά κριτήρια για την καλύτερη οργάνωση και λειτουργία του στρατεύματος, αλλά με αμιγώς μικροπολιτικά κριτήρια τοπικιστικού χαρακτήρα της γειτονικής Κοζάνης.
Το γεγονός ότι υπάρχουν πολιτικές παρεμβάσεις τέτοιου τύπου για τον τρόπο με τον οποίο θα δομείται ο Ελληνικός Στρατός και ακόμη χειρότερα ότι υιοθετήθηκαν από την ηγεσία του στρατεύματος δεν περιποιεί τιμή ούτε για το στράτευμα ούτε για την Ελληνική Πολιτεία. Επιπλέον μας αφήνει την πικρή γεύση ότι οι πολίτες του Αμυνταίου είναι «παιδιά ενός κατώτερου θεού» που στην κρίσιμη στιγμή είναι εύκολο να παραγκωνιστούν για να γίνει το θέλημα των ισχυρών.
Αναδεικνύει όμως και μία άλλη διάσταση: στην Ελλάδα της κρίσης και της προσπάθειας για περιορισμό κάθε δαπάνης, υπάρχουν αποφάσεις που δημιουργούν τεράστια έξοδα στο Ελληνικό Δημόσιο μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσουν τοπικιστικού χαρακτήρα συμφέροντα. Οι δαπάνες αυτές ουσιαστικά δημιουργούνται από τις πράξεις ενός πολιτικού προσωπικού που έχει μάθει να λειτουργεί με τις πρακτικές του παρελθόντος που μας έφεραν στο σημερινό σημείο και δεν εννοεί να αντιληφθεί την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα. Με τον τρόπο αυτό κανείς δεν μπορεί να πείσει ότι γίνεται σοβαρή προσπάθεια για να αλλάξει η κατάσταση στην Ελλάδα, αφού με παλιά υλικά δεν μπορείς να κάνεις φρέσκο φαγητό.
Το σίγουρο είναι ότι όλοι οι κάτοικοι της περιοχής Αμυνταίου και του Νομού Φλώρινας έχουν αντιληφθεί τον εμπαιγμό από την πλευρά του Κράτους και το γεγονός ότι η περιοχή μας υποβαθμίζεται για άλλη μια φορά θυσιαζόμενη για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της γειτονικής Κοζάνης. Το γεγονός αυτό δημιουργεί σε όλους τους ακρίτες του Αμυνταίου και του Νομού Φλώρινας απογοήτευση από μία Πολιτεία που τιμωρεί τους ανθρώπους των συνόρων, τους ωθεί στη μετανάστευση και μοιραία στην ερήμωση της περιοχής των συνόρων. Είναι εξαιρετικά απογοητευτικό για την τοπική κοινωνία το γεγονός ότι λαμβάνονται αποφάσεις που θα δώσουν το τελειωτικό χτύπημα στην τοπική οικονομία και κοινωνία με βάση μικροπολιτικά κριτήρια και μεθοδεύσεις. Ταυτόχρονα είναι σκανδαλώδες ότι στη σημερινή οικονομική συγκυρία οι συγκεκριμένες αποφάσεις που δεν έχουν κανένα επιχειρησιακό όφελος δημιουργούν εξαιρετικά σημαντικά έξοδα, που θα επωμιστεί ο Ελληνικός λαός για την εξυπηρέτηση μικροπολιτικών παιχνιδιών τοπικιστικού χαρακτήρα.
Με βάση τα παραπάνω, όλοι οι αγώνες των τελευταίων ετών που έχουν γίνει για τη Μακεδονία μας και τη διαφύλαξη του κύρους της χώρας και του φρονήματος των ακριτών μοιάζουν – ενδεχομένως και να είναι- κενό γράμμα.
Με εκτίμηση
Ιωακείμ Ιωσηφίδης
Δήμαρχος Αμυνταίου