Πτυχία με το κιλό…

Παλαιότερα όταν ένα παιδί δεν τα πήγαινε καλά στο σχολείο λέγανε «δεν τα παίρνει τα γράμματα» και στρεφόταν σε μια τέχνη.

Δεν πίεζαν οι γονείς ντε και καλά να σπουδάσει. Πλέον όποιος δεν παίρνει τα γράμματα, παίρνει πτυχίο. Αρκεί να μην υπογράφει με σταυρό. Άπαξ και έχει μάθει να γράφει ονοματεπώνυμο, όλο και κάποια περγαμηνή θα αποκτήσει, εφόσον το επιδιώξει. Σχολές υπάρχουν.

Ερχεται λοιπόν ο υπουργός Παιδείας κ. Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος και ποδοπατάει το όνειρο του αστοιχείωτου για σπουδές. Λέει, πολύ απλά, ότι δεν είναι δυνατόν να γίνονται δεκτοί στην τριτοβάθμια εκπαίδευση εκείνοι που δεν ξέρουν ούτε τα βασικά. Δεν έχουν τα εφόδια, δηλαδή δεν ολοκλήρωσαν επιτυχώς τις εγκύκλιες σπουδές τους. Αυτό είναι το νόημα της επαναφοράς της «βάσης του 10». Η βάση, δηλαδή τα βασικά. Γιατί αν δεν ξέρει τα βασικά, εκ των πραγμάτων θα αποτύχει και στα προχωρημένα.

Ερχεται λοιπόν ο συνδικαλιστής των καθηγητών (ΟΛΜΕ) και λέει ότι τα παιδιά που δεν ξέρουν τα βασικά πρέπει να γίνονται δεκτά σε σχολές -διαφορετικά θα πάνε στα αντίστοιχα ιδιωτικά κολέγια. Ας πάνε. Τα κολέγια του κακού μαθητή τα πληρώνουν οι μπαμπάδες τους, οι μέτριες σχολές συντηρούνται από τους φορολογούμενους.

Στις κρατικές σχολές με τους αστοιχείωτους σπουδαστές, αρκετοί εγκαταλείπουν. Κάποιοι άλλοι σέρνονται, δίνουν πεντέξι φορές κάθε μάθημα και το περνούν κάποτε επειδή ο διδάσκων έχει βαρεθεί να τους βλέπει. Το περνούν κάποτε επειδή, αν κόβονται όλοι, το τμήμα θα έχει πρόβλημα. Αν έχει πρόβλημα το τμήμα, οι διδάσκοντες θα χάσουν τη δουλειά τους. Με αυτά τα δεδομένα τα πτυχία από ορισμένες σχολές είναι κουρελόχαρτα.

Έρχεται με τη σειρά του ο θεωρητικός για να επιβεβαιώσει ότι ο κ. Αρβανιτόπουλος ανακυκλώνει την κοινωνική αδικία. Υπάρχει «Διάκριση». Το σχολείο αναπαράγει την ανισότητα, όπως τα έχει περιγράψει ο Πιερ Μπουρντιέ. Το παιδί που μεγαλώνει σε μορφωμένο και ευκατάστατο περιβάλλον έχει περισσότερες πιθανότητες να πετύχει στο σχολείο από το παιδί που μεγαλώνει στερημένο από γνώσεις και υλικά εφόδια.

Η πρόταση της ΟΛΜΕ δεν θεραπεύει τις ανισότητες. Προσπαθεί να τις κουκουλώσει. Δημιουργεί στους μαθητές και τις οικογένειές τους την εντύπωση ότι έχουν πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση παρά τις χαμηλές επιδόσεις. Στην πραγματικότητα παρέχουν ένα μεταλυκειακό αίσθημα ασφάλειας που δεν έχει αληθινό αντίκρισμα. Η επιδίωξη θα μπορούσε να είναι καλύτερο μάθημα ώστε να μην υπάρχουν μαθητές που στα 18 τους δεν ξέρουν ούτε τα βασικά.

Υπάρχουν καθηγητές που έχουν την επιδίωξη του μαθήματος υψηλού επιπέδου. Οχι για το 10 αλλά για το άριστα. Εργάζονται σιωπηλά και δεν φαίνονται πουθενά παρά μόνον αν τους αναζητήσει κανείς στα σχολεία. Πρόκειται για όλους εκείνους που αντιλαμβάνονται τη διδασκαλία ως αποστολή.

Κέζα Λώρη 

tovima.gr

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.