Την Τρίτη 28/5/2013 στις 21.00, στο Στέκι της Δημοτικής Κίνησης ‘Κοζάνη – Τόπος να ζεις’ (Πλατεία Γιολδάση) θα προβληθεί το ντοκιμαντέρ ‘Βullshit’ των PeA Holmquist και Suzanne Khardalian.
Η 25η Μαϊου έχει οριστεί ως διεθνής ημέρα διαμαρτυρίας ενάντια στη Monsanto, την εταιρεία που προσπαθεί να κυριαρχήσει στην παγκόσμια αγροτική καλλιέργεια, επιβάλλοντας τους γενετικά τροποποιημένους σπόρους.
Έχουν ήδη προγραμματιστεί συλλαλητήρια σε 36 χώρες σε όλες τις ηπείρους και όσον αφορά τις ΗΠΑ, θα γίνουν διαμαρτυρίες σε σαράντα έξι από τις πενήντα Πολιτείες.
Το ‘BULLSHIT’ (κοπριά αγελάδας) είναι ένα δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ που παρακολουθεί και καταγράφει την Βαντάνα Σίβα και τους Ινδούς αγρότες (άντρες και γυναίκες) στον αγώνα τους εναντίον των προσπαθειών μιας από τις μεγαλύτερες πολυεθνικές εταιρείες παραγωγής μεταλλαγμένων σπόρων, επίδοξους μονοκράτορες του συστήματος διατροφής σε όλο τον πλανήτη.
Μέσα από αυτό το φιλμάκι παρουσιάζονται με πολύ απλό και κατανοητό τρόπο οι καταστροφικές επιπτώσεις που ήδη έχουν αρχίσει να λαμβάνουν τη μορφή της ‘επιδημίας’ σε πολλές αγροτικές χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου, κυρίως στην ίδια τη δυνατότητά τους να μπορούν να θρέψουν τον λαό τους αλλά και να διατηρήσουν τα πανάρχαια συστήματα αγροτικής καλλιέργειας.
Οι τοπικές γεωργικές καλλιέργειες σε ιδιαίτερα περιβάλλοντα, η διατήρηση ποικιλιών τοπικών σπόρων, οι απλές τεχνικές διατροφικής επάρκειας, η φροντίδα για κοινωνική συνοχή, ευημερία, με δικαιοσύνη και αλληλεγγύη, είναι η αναγκαία συνθήκη για τη διατήρησης και εξέλιξη της γνώσης που είναι κτήμα όλης της ανθρωπότητας, τη διατροφική ασφάλεια, την ελευθερία των τοπικών επιλογών, την αυτοδύναμη παραγωγή πολιτισμού και τη βιωσιμότητα για το σύνολο του πλανήτη. Η Βαντάνα Σίβα είναι ο ζωντανός θρύλος του σύγχρονου οικολογικού κινήματος με καταγωγή τον ώριμο φεμινισμό και τη διάδοση της κοινοτικής ζωής, ιδιαίτερα ανάμεσα στους φτωχούς αλλά και τις γυναίκες.
Κινείται εξ’ ίσου άνετα στον κόσμο των απλών ανθρώπων αλλά και των ακαδημαϊκών/πανεπιστημιακών κύκλων. Η σκέψη της, η παγκόσμια εμβέλεια των πρωτοβουλιών της, ο σεμνός και λυτός τρόπος ζωής της έχουν προκαλέσει τον σεβασμό όχι μόνο του οικολογικού κινήματος αλλά και ανθρώπων με παγκόσμιο κύρος και αναγνώριση.
Το 1992 τιμήθηκε με το βραβείο Right Livelihood Award (γνωστό και ως εναλλακτικό βραβείο Νόμπελ) το 2010 της απονεμήθηκε στο Σίδνεϋ το Βραβείο Ειρήνης για τις συνεπείς προσπάθειες και τους αγώνες της για κοινωνική δικαιοσύνη με ανθρώπινα δικαιώματα αλλά κυρίως για την στήριξη των γυναικών στις αναπτυσσόμενες χώρες και την επιστημονική τεκμηρίωση της περιβαλλοντικής αειφορίας μέσα από τον κοινοτισμό και την τοπικότητα. Το 2012 της απονεμήθηκε το βραβείο Fukuoka, που δίδεται στους ανθρώπους που συμβάλλουν στην επιστήμη, την τέχνη και τον πολιτισμό στην Ασία.
Ωστόσο, το μεγαλύτερο βραβείο της το έχουν αποδώσει οι κατατρεγμένοι λαοί της ‘επιβαλλόμενης φτώχειας’, οι φτωχοί αγρότες της ‘επιβαλλόμενης αμορφωσιάς’ και οι καταπιεσμένες γυναίκες ‘της επιβαλλόμενης κατωτερότητας’ όπου γης.
