Ο Μάης είναι ο τελευταίος και ομορφότερος μήνας της Άνοιξης. Η πρώτη μέρα του Μαΐου είναι μέρα γιορτής των λουλουδιών για την Ευρώπη και άλλες χώρες.
Τη γιορτάζουμε μαζεύοντας λουλούδια από τα χωράφια και φτιάχνοντας στεφάνια από πολύχρωμα λουλούδια, που τα κρεμάμε στις εξώπορτες των σπιτιών μας.
Η γιορτή αυτή έχει την προέλευση της από τα αρχαία Αδώνεια, σειρά γιορτών που γίνονται για να τιμηθεί η αναγέννηση της φύσης.
Όμως η πρωτομαγιά εκτός από γιορτή των λουλουδιών είναι και γιορτή των εργαζομένων.
Την 1 Μαΐου του 1896 μια απεργία στο Σικάγο έγινε αφορμή για να καθιερωθεί και ως γιορτή των εργαζομένων.
Το βασικό τους αίτημα ήταν: 8 ώρες εργασία, 8 ώρες ανάπαυση και 8 ώρες ψυχαγωγία. Δυστυχώς αυτή η εξέγερση, όπως και παρόμοιες απεργίες στην πατρίδα μας, βάφτηκαν με το αίμα των απεργών. Τελικά πέτυχαν να καθιερωθεί η οχτάωρη εργασία για τους εργαζομένους. Αύτη όμως η κινητοποίηση φανέρωσε τη δύναμη του λαού, που διεκδικεί δίκαια αιτήματα. Γιατί ακόμα και τότε που είχαν ν΄ αντιμετωπίσουν τόσα εμπόδια κατάφεραν να πετύχουν το σκοπό τους.
Οι Πρωτομαγιές των ελλήνων εργατών
Το 1892 στο χώρο του Σταδίου ο σοσιαλιστής Σταύρος Καλλέργης οργάνωσε την πρώτη πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στην Ελλάδα. Η συγκέντρωση είχε περισσότερο συμβολικό χαρακτήρα καθώς συμμετείχαν σ’ αυτή 30 πολιτικοί του φίλοι που συσπειρώνονταν γύρω από το Σοσιαλιστικό Όμιλο με όργανο το “Σοσιαλιστή”. Το 1893 όμως 2.000 άτομα συμμετείχαν στην Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση με αιτήματα: Κυριακή αργία, οχτάωρο, κρατική ασφάλιση στους “παθόντες εν τη εργασία”. Το 1894 στο Στάδιο μια ογκώδης συγκέντρωση διεκδικεί τα παραπάνω αιτήματα. Η αστυνομία θα συλλάβει 10 στελέχη του Σοσιαλιστικού Ομίλου ενώ τον Αύγουστο φυλακίζεται ο Σταύρος Καλλέργης.
Από τότε και έπειτα η αστυνομική και κρατική βία συνοδεύει τις απόπειρες των εργατικών οργανώσεων να γιορτάσουν αγωνιστικά την Πρωτομαγιά. Το 1936 ο Μάης βρίσκει τους εργάτες της Θεσσαλονίκης ξεσηκωμένους. Μετά από μια σειρά κινητοποιήσεων που αρχίζουν από τον Φλεβάρη, στις 4 Μάη 5.000 καπνεργάτες ξεκινούν πορεία στο κέντρο της πόλης. Στη διαδρομή γίνονται 10.000 και τα καταστήματα κλείνουν σε ένδειξη συμπαράστασης. Στις 8 Μάη γίνεται καθολική απεργία στη Θεσσαλονίκη, που εξαπλώνεται σε Ξάνθη, Αγρίνιο, Κομοτηνή, Σέρρες, Ελευσίνα. Στις 9 Μάη, ημέρα Σάββατο, 50.000 λαού διαδηλώνει. Κάτω από τα γραφεία των αυτοκινητιστών η αστυνομία σκοτώνει τον οδηγό Τάσο Τούση. Το βράδυ της ίδιας μέρας η αστυνομία ταμπουρώνεται στα αστυνομικά τμήματα. Η πόλη έχει περάσει στα χέρια της Κεντρικής Απεργιακής Επιτροπής. Μόνο που το ΚΚΕ ακολουθεί αντεπαναστατική γραμμή, δεν οπλίζει τους εργάτες και δεν καλεί τους στρατιώτες στο πλευρό των εργατών, αποσύρει το σύνθημα “κάτω η κυβέρνηση” και προχωρά σε συμφωνία με τους Φιλελεύθερους, ένα αστικό κόμμα.
Αναμφισβήτητα όμως η πιο ματοβαμένη Πρωτομαγιά είναι εκείνη του 1944, όταν 200 προλεταριακοί αγωνιστές οδηγήθηκαν στο σκοπευτήριο της Καισαριανής και εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς φασίστες. Ανάμεσά τους και οι τροτσκιστές Χ. Σούλας, Γ. Κρόκος, Ηρ. Μήτσης, Β. Τζαματζάς, Δ. Γιαννακουρέας, Γ. Κοβάνης.
Σήμερα η Πρωτομαγιά δεν έχει χάσει τίποτα από το νόημα που της έδωσε το 1889 η Σοσιαλιστική Διεθνής. Μέρα πάλης για την ικανοποίηση των αιτημάτων των εργαζομένων. Μέρα Διεθνούς Ταξικής Αλληλεγγύης. Και θα έχει αυτό το νόημα και θα είναι μέρα εκκίνησης για καινούριους αγώνες έως ότου καταργηθεί οριστικά η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, σε κάθε γωνιά του πλανήτη μας.
neo.gr