Η αποτίμηση της δουλειάς γίνεται όταν σιγούν τα όργανα, όταν αποχωρεί κι ο τελευταίος καλεσμένος…
Η περίοδος της Αποκριάς, ήταν ανέκαθεν και συνεχίζει να είναι ο «εργασιακός εφιάλτης» για τους εργαζόμενους στον τομέα του Πολιτισμού του Δήμου Κοζάνης, είτε είναι τεχνικός είτε διοικητικός.
Από τη θέση που έχω, οφείλω να μεταφέρω δημόσια την υπέρ του δέοντος προσφορά όλων των υπαλλήλων του Οργανισμού Αθλητισμού, Πολιτισμού & Νεολαίας του Δήμου Κοζάνης και να τους ευχαριστήσω δημόσια για την προσπάθεια που κατέβαλαν, με σκοπό να εξυπηρετήσουν όσο μπορούσαν καλύτερα την αναβίωση του μεγαλύτερου εθίμου της πόλης και μάλιστα χωρίς να παραμελούν τα υπόλοιπα αντικείμενα που διαχειρίζεται ο Οργανισμός.
Δεν θα κρίνω το αποτέλεσμα από την ποιότητα. Αυτό είναι άλλο κεφάλαιο, που μάλλον δεν εξαρτάται από την εργατικότητα των υπαλλήλων, αλλά από τον σχεδιασμό και τις επιλογές των αιρετών.
Μπορώ όμως να κρίνω από τον όγκο των εργασιών και την αποτελεσματικότητα σε σχέση με τον χρόνο, τους πόρους (υλικούς και άυλους) και τις συνθήκες.
Οι επιπλέον «παροχές» (υπερωρίες ή ότι άλλο φαντάζεται κάποιος σε υλικές απολαβές) έχουν πάψει στην μεταμνημονιακή εποχή. Έτσι, το μόνο που μπορεί να επικαλεστεί ο κάθε προϊστάμενος σε τέτοιες περιπτώσεις, μεγάλου όγκου εργασίας σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, είναι το φιλότιμο και η προσφορά προς το συμφέρον όλων. Και σ’ αυτό, ευτυχώς, οι υπάλληλοι του ΟΑΠΝ τείνουν ευήκοα ώτα.
Δεν θα έλεγα ότι όλα έγιναν αβίαστα ή χωρίς διαμαρτυρίες, είναι φυσικό και λογικό. Πάντα όμως με διάθεση προσαρμογής, ξεπεράστηκαν: έλλειψη προσωπικού, που γίνεται εμφανέστερη σε τέτοιες περιόδους, έλλειψη χρημάτων (πώς να υλοποιήσεις κάτι που σχεδιάζεται επί χάρτου, όταν δεν μπορείς να έχεις την πρώτη ύλη) και γραφειοκρατικές διαδικασίες που σε καθυστερούν, όταν ο χρόνος και οι πολίτες σε πιέζουν. Οι εργαζόμενοι ήρθαν αντιμέτωποι: με τις αντίξοες καιρικές συνθήκες (ατελείωτες ώρες εργασίας σε εξωτερικούς χώρους, πέραν του καθημερινού ωραρίου αλλά και Σαββατοκύριακα), με τις τεχνικές δυσκολίες που υπήρξαν λόγω των εργασιών της πλατείας και του πεζόδρομου και με τις «απαιτήσεις» όλων των υπόλοιπων εμπλεκόμενων.
Δεν ήμασταν μπροστά στους χορούς και τα ξεφαντώματα, ούτε και πρώτο πλάνο στις φωτογραφίες. Ήμασταν όμως πάντα δίπλα και παντού.
Η δουλειά μας βέβαια, δεν τελειώνει την Καθαρά Δευτέρα, έχουμε πολύ δρόμο ακόμη. Αυτό ίσως λίγο να ενδιαφέρει τον κάθε πολίτη, που θεωρεί ότι είναι καθήκον μας και είμαστε υποχρεωμένοι να το κάνουμε και μάλιστα σωστά. Κι εμείς, οι εργαζόμενοι στον Ο.Α.Π.Ν. του Δήμου Κοζάνης, αυτό πιστεύουμε και προσπαθούμε όσο μπορούμε περισσότερο και καλύτερα.
Η ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ ΤΟΥ Ο.Α.Π.Ν.
ΦΩΤΕΙΝΗ ΔΙΑΦΑ