Π. Κουκουλόπουλος: «Κοινωνική συμφωνία για αλλαγή στον τόπο μας»

Οι 5 μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές

«Το σχέδιο που παρουσιάζουμε σήμερα είναι πρόταση για κοινωνική συμφωνία και έχει τίτλο ΑΛΛΑΓΗ. Αλλαγή στην Κοζάνη και τη Δυτική Μακεδονία. Αλλαγή στην ιεράρχηση των προτεραιοτήτων. Αλλαγή πάνω από όλα στη νοοτροπία μας».
Αυτό το ξεκάθαρο μήνυμα έστειλε ο Αναπληρωτής Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων Πάρις Κουκουλόπουλος μιλώντας σήμερα στην ημερίδα με θέμα: «ΝΕΑ ΚΑΠ – ΝΕΑ ΑΡΧΗ ΜΕ ΔΙΑΡΘΡΩΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ» που πραγματοποιήθηκε στο Εκθεσιακό Κέντρο των Κοίλων.

Ο κ. Κουκουλόπουλος πριν παρουσιάσει την πρόταση του, επεσήμανε στην αρχή της ομιλίας του ότι: «Το πραγματικό δίλημμα που αντιμετωπίζουμε ως κοινωνία είναι αν θα επιστρέψουμε στο μοντέλο του δανεισμού για να καταναλώνουμε εισαγόμενα προϊόντα ή αν θα ακολουθήσουμε το δρόμο της παραγωγής προϊόντων γνώσης και υπηρεσιών – πάντα ποιοτικών και ανταγωνιστικών – για να ευημερήσουμε σιγά-σιγά όλοι μαζί.

Ή θα δίνουμε μάχες οπισθοφυλακών για τα μονοθέσια σχολεία ή θα φύγουμε μπροστά σε παιδεία για όλους και αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.

Ή θα επιστρέψουμε στην υπερσυγκέντρωση πλούτου, δύναμης και ανθρώπων στην Αθήνα ή θα δώσουμε πνοή στην Ελληνική Περιφέρεια.

Ή θα ζητάμε πακέτα Χατζηγάκη για τα ροδάκινα, όπως μας λένε κάποιοι, ή θα κάνουμε ισχυρές ομάδες παραγωγών.

Το μεγάλο δίδαγμα της κρίσης στην πατρίδα μας είναι η ανάγκη για ένα νέο παραγωγικό μοντέλο που θα αξιοποιεί τους ενδογενείς πόρους- τη γη, τη φύση, το κλίμα και το ανθρώπινο δυναμικό- και από δίπλα ένα σύγχρονο κράτος που εγγυάται την ανάπτυξη και δεν την παρεμποδίζει, που προτάσσει το δημόσιο συμφέρον και όχι αυτό των συντεχνιών».

Το σχέδιο που πρότεινε ο Αν. Υπουργός για την κοινωνική συμφωνία και την αλλαγή στην περιοχή μας, περιλαμβάνει πέντε μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές. Αλλαγές που αφορούν την πολιτική γης, το νερό και την άρδευση, τις αναδιαρθρώσεις καλλιεργειών, τις ομάδες παραγωγών και την εξωστρέφεια- προώθηση προϊόντων. Για όλες αυτές τις αλλαγές μίλησε αναλυτικά υπογραμμίζοντας πως «αιτιολογούν και στηρίζουν την ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ.

Κρύβουν μεγάλη προσπάθεια και πολύ κόπο πολλών ανθρώπων, μα πάνω απ’ όλα πίστη στον τόπο και τους ανθρώπους του».

Πάνω από 250 παραγωγοί στα τραπέζια εργασίας.

Πριν την ομιλία του κ. Κουκουλόπουλου, είχαν προηγηθεί τα δέκα (10) Τραπέζια Εργασίας που κάλυπταν όλους τους τομείς της αγροτικής και κτηνοτροφικής δραστηριότητας, με τη συμμετοχή εκπροσώπων των παραγωγών και των αρμόδιων υπηρεσιακών στελεχών του Υπουργείου.

Στα τραπέζια αυτά συμμετείχαν πάνω από 250 παραγωγοί της περιοχής, οι οποίοι ενημερώθηκαν αναλυτικά για τη νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική, έθεσαν τα δικά τους ερωτήματα και πήραν απαντήσεις από τους καθ΄ ύλην αρμόδιους.

Η ομιλία του κ. Κουκουλόπουλου

Ολόκληρη η ομιλία του κ. Κουκουλόπουλου έχει ως εξής:
«Η σημερινή διαδικασία είχε προγραμματιστεί εδώ και καιρό για τις 7/12. Μεταφέρθηκε σήμερα γιατί συνέπιπτε με τη συζήτηση και ψήφιση του Προϋπολογισμού στη Βουλή.

Σκοπός της εκδήλωσης είναι να φέρουμε τους παραγωγούς του τόπου μας κοντά με έμπειρα στελέχη της διοίκησης και λαμπρούς επιστήμονες-ερευνητές για να δούμε όλοι μαζί το σχέδιο για τον αγροτοδιατροφικό τομέα.

Δεν φανταζόταν βέβαια κανείς ότι η εκδήλωση θα πραγματοποιείτο 3 μέρες πριν την πρώτη ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, παρά το γεγονός ότι προσωπικά είχα τοποθετηθεί δημόσια υπέρ της επίσπευσης των διαδικασιών.

Οι ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις δεν ακυρώνουν ούτε αλλοιώνουν το χαρακτήρα της σημερινής εκδήλωσης.
Ίσα- ίσα επιτρέπουν να πω πιο καθαρά από ποτέ αυτό που πιστεύω εδώ και χρόνια.

Το πραγματικό δίλημμα που αντιμετωπίζουμε ως κοινωνία είναι αν θα επιστρέψουμε στο μοντέλο του δανεισμού για να καταναλώνουμε εισαγόμενα προϊόντα ή αν θα ακολουθήσουμε το δρόμο της παραγωγής προϊόντων γνώσης και υπηρεσιών – πάντα ποιοτικών και ανταγωνιστικών – για να ευημερήσουμε σιγά-σιγά όλοι μαζί.

Ή θα δίνουμε μάχες οπισθοφυλακών για τα μονοθέσια σχολεία ή θα φύγουμε μπροστά σε παιδεία για όλους και αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.

Ή θα επιστρέψουμε στην υπερσυγκέντρωση πλούτου, δύναμης και ανθρώπων στην Αθήνα ή θα δώσουμε πνοή στην Ελληνική Περιφέρεια.
Ή θα ζητάμε πακέτα Χατζηγάκη για τα ροδάκινα, όπως μας λένε κάποιοι, ή θα κάνουμε ισχυρές ομάδες παραγωγών.
Το μεγάλο δίδαγμα της κρίσης στην πατρίδα μας είναι η ανάγκη για ένα νέο παραγωγικό μοντέλο που θα αξιοποιεί τους ενδογενείς πόρους- τη γη, τη φύση, το κλίμα και το ανθρώπινο δυναμικό- και από δίπλα ένα σύγχρονο κράτος που εγγυάται την ανάπτυξη και δεν την παρεμποδίζει, που προτάσσει το δημόσιο συμφέρον και όχι αυτό των συντεχνιών.
Ο αγροτοδιατροφικός τομέας αποτελεί βασική σταθερά της παραγωγικής μας ανασυγκρότησης.

Στα χρόνια της κρίσης στέκεται όρθιος και το αποδεικνύουν οι αριθμοί.
Το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, εισαγωγές- εξαγωγές, στον τομέα αυτό βελτιώθηκε κατά 3 δισ. ευρώ, περίπου, τα τελευταία 3 χρόνια.

Η βελτίωση στο ισοζύγιο είναι γενικά θεαματική και οφείλεται κυρίως στη μείωση των εισαγωγών ως αποτέλεσμα της μείωσης των εισοδημάτων.

Τουναντίον, στον αγροτοδιατροφικό τομέα η βελτίωση οφείλεται κατά 1 δισ. στη μείωση των εισαγωγών και κατά 2 δισ. στην αύξηση των εξαγωγών μας.

Οι δυνατότητες είναι μεγάλες και μπορούν να γίνουν μεγαλύτερες αν όλοι μαζί έχουμε ΣΧΕΔΙΟ και ΑΠΟΦΑΣΗ να το υπηρετήσουμε.

Η ανάγκη αυτή για τον τόπο μας είναι εντονότερη γιατί πολύ απλά η συνεισφορά της «μονοκαλλιέργειας» του λιγνίτη στο τοπικό ΑΕΠ φθίνει αργά αλλά σταθερά.

Αν έτσι έχουν τα πράγματα, τότε το ζητούμενο δεν είναι κάποιες αποσπασματικές δράσεις και ένας κατάλογος έργων.
Το σχέδιο που παρουσιάζουμε σήμερα είναι πρόταση για κοινωνική συμφωνία και έχει τίτλο ΑΛΛΑΓΗ.

Αλλαγή στην Κοζάνη και τη Δυτική Μακεδονία.
Αλλαγή στην ιεράρχηση των προτεραιοτήτων.

Αλλαγή πάνω από όλα στη νοοτροπία μας.
Να ξεκινήσω από το τελευταίο.
Από την 1-1-2015 έχουμε τη νέα ΚΑΠ.

Όπου και αν πάμε σε όλη τη χώρα μας ρωτάνε «πόσα θα παίρνω», το σωστό ερώτημα είναι τι θα κάνω με αυτά που παίρνω.

Αυτό ισχύει και για μας παρότι η δομή της νέας ΚΑΠ μας επιφυλάσσει περισσότερες άμεσες ενισχύσεις.

Στη χώρα θα εισρέουν κάθε χρόνο 2,7 με 2,8 δις € . Συνολικά 19,6 δις € την περίοδο 2014-2020. Συγκεκριμένα ,
• Από τον Πυλώνα Ι (Άμεσες ενισχύσεις)

Οι αγρότες της χώρας θα λαμβάνουν κάθε χρόνο περίπου 2,1δις€ από την Κ.Α.Π., όταν η Πορτογαλία μόλις 566εκ€ και η Ιταλία με πληθυσμό 6 φορές πάνω από την Ελλάδα μόλις 3,8δις€.

• Από τον Πυλώνα ΙΙ (Αγροτική Ανάπτυξη)
Η Ελλάδα από το 2015 θα λαμβάνει κάθε χρόνο από το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης , επιπρόσθετα περίπου 700εκ€, όταν η Πορτογαλία θα έχει 580εκ. και η Ιταλία μόλις 1,5δις€.

Η σύγκριση των αριθμών οδηγεί στο συμπέρασμα ότι κάτι δεν κάνουμε καλά, γι΄ αυτό πρέπει να αλλάξουμε.
Αυτή η αλήθεια μας οδήγησε στο ΥΠ.Α.Α. & Τ. να μεταφέρουμε από τον 1ο πυλώνα των άμεσων ενισχύσεων το μέγιστο σχεδόν ποσό στον 2ο για να ενισχύσουμε τις διαρθρωτικές αλλαγές.

Άρδευση, μεταποίηση, εξωστρέφεια, αποκέντρωση, κατάρτιση και καινοτομία είναι οι κεντρικοί μας στόχοι μαζί με την κτηνοτροφία, κύρια των αιγοπροβάτων.

Με αυτό το γνώμονα ανοίγουμε σήμερα τη συζήτηση για τις μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές στον τόπο μας.

Πολιτική Γης

Το πρώτο μεγάλο διαρθρωτικό μας πρόβλημα είναι η γη. Στην Κοζάνη και στη Δυτική Μακεδονία υπάρχει έλλειμμα γης , λόγω της εξόρυξης του λιγνίτη.

Χρειάζεται ολοκληρωμένο σχέδιο για την επαναπόδοση των εδαφών μετά την εξάντληση των ορυχείων και το ζήτημα είναι ιδιαίτερα σύνθετο.

Το τελευταίο διάστημα έγιναν δύο μεγάλα βήματα με αποφασιστική παρέμβαση του ΠΑΣΟΚ στο Νόμο για τη «μικρή ΔΕΗ».
Ούτε μια πιθαμή γης δεν πάει σε ιδιώτες επενδυτές και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να αποκτούμε σταδιακά περισσότερη γη που παράγει.

Σε λίγες μέρες υπογράφεται η συμφωνία παραχώρησης εκτάσεων από τη ΔΕΗ και το ΥΠΕΚΑ στο ΥΠΑΑΤ για να αποδοθούν στη συνέχεια σε αγρότες οργανωμένους όμως υποχρεωτικά σε ομάδες παραγωγών.

Όταν άλλοι έδιναν μάχες οπισθοφυλακής εμείς παλεύαμε και κερδίζαμε σε άλλα μέτωπα.

Νερό- άρδευση

Το δεύτερο διαρθρωτικό πρόβλημα είναι η υστέρησή μας σε αρδευόμενη γη. Είμαστε κάτω από το 50% του Εθνικού μέσου όρου!!!

Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος του προβλήματος, αξίζει ν’ αναφερθεί ότι παγκοσμίως η αρδευόμενη γη έχει τριπλάσια παραγωγικότητα από τη μη αρδευόμενη.

Πρόσφατα, το ΥΠΑΑΤ πρότεινε για χρηματοδότηση 10 έργα συνολικού προϋπολογισμού 680 εκ. ευρώ στο λεγόμενο πακέτο Γιούνκερ. Είναι τα εμπροσθοβαρή έργα της χώρας στον πρωτογενή τομέα.

Το αρδευτικό της Βόρειας Ζώνης Πολυφύτου προϋπολογισμού 80 εκ ευρώ είναι μέσα σε αυτά και με την υλοποίησή του προστίθενται 38,000, τουλάχιστον, στρέμματα στα 136,000 που ήδη αρδεύονται.

Μαζί με το αρδευτικό Σισανίου οι αρδευόμενες εκτάσεις αυξάνονται κατά 40%.
Έτσι, κερδίζουμε το στοίχημα του νερού.

Αναδιαρθρώσεις καλλιεργειών

Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια αυξανόμενη κινητικότητα στον πρωτογενή τομέα με καινοτόμες πρωτοβουλίες.
Έμπειροι και νέοι αγρότες , νέοι άνθρωποι όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης, επιστήμονες – ερευνητές , πρωταγωνιστούν σ ‘ αυτήν την προσπάθεια αναζητώντας τις πλέον αποδοτικές επιλογές.

Στον τόπο μας αυτές οι πρωτοβουλίες είναι πάρα πολλές και αξιόλογες.

Αυτό ακριβώς κάναμε σήμερα, όπως είπα εισαγωγικά.
Οι επιστήμονες προτείνουν, οι αγρότες επιχειρούν και η διοίκηση υποστηρίζει.

Αυτός είναι ο δρόμος που οδηγεί στις βέλτιστες επιλογές.

Ομάδες Παραγωγών

Ο χαμηλός βαθμός οργάνωσης των αγροτών είναι ουσιαστικά το μεγαλύτερο διαρθρωτικό πρόβλημα της χώρας στον πρωτογενή τομέα. Τα πλεονεκτήματα των ομάδων παραγωγών είναι συγκεκριμένα και νευραλγικά. Από τη μείωση κόστους παραγωγής μέχρι την ποιότητα των παραγόμενων προϊόντων και από τη διάθεση της παραγωγής μέχρι την τιμή που απολαμβάνει ο παραγωγός.

Ακριβώς γι αυτούς τους λόγους οι ομάδες παραγωγών είναι κεντρική επιλογή της Ε.Ε. και ενισχύονται αποφασιστικά στη Νέα ΚΑΠ.

Σε λίγες μέρες θα είναι Νόμος του Κράτους και στην Ελλάδα η δυνατότητα των ομάδων παραγωγών να έχουν δικαιοπρακτική ικανότητα.

Πρέπει να σημειωθεί ότι η επιλογή των συλλογικών μορφών οργάνωσης- συνεταιρισμοί και ομάδες – αποτελεί για την Ελλάδα όρο εκ των ων ουκ άνευ.

Ο λόγος είναι ότι πέραν των γενικών πλεονεκτημάτων και της εναρμόνισης με την ευρωπαϊκή πολιτική , με τη συλλογική δράση, δίνουμε απάντηση στο ιστορικό διαρθρωτικό πρόβλημα της χώρας που είναι η μικροιδιοκτησία.
Ο ΑΣΕΠΟΠ Βελβενδού δείχνει το δρόμο και εμείς ενισχύουμε με συγκεκριμένες επιλογές.

Μίλησα ήδη για τα εδάφη της ΔΕΗ όπου πρώτο λόγο θα έχουν οι Ομάδες Παραγωγών. Κάτι ανάλογο γίνεται και με την αποθήκη- ψυγείο του Πολυμύλου που παραχωρήθηκε στο Δήμο Κοζάνης για να δοθεί κατά προτεραιότητα σε ομάδες παραγωγών πατάτας.

Εξωστρέφεια- Προώθηση προϊόντων

Το κόστος μεταφοράς προϊόντων επηρεάζει καθοριστικά τη διάθεση της παραγωγής και το εισόδημα των παραγωγών.
Από αυτή την άποψη ο άξονας 10 που κάνει την απόσταση Εγνατία- Μόναχο 8 ώρες είναι το σημαντικότερο έργο για τους αγρότες μας. Η ωρίμανση είναι το ζητούμενο μετά την ένταξή του στα διευρωπαϊκά δίκτυα.

Ανάλογες ενέργειες πρέπει να γίνουν για να αξιοποιήσουμε την επέκταση του σιδηροδρόμου δυτικά μέχρι την Ηγουμενίτσα την επόμενη περίοδο.

Εμπορευματικός σταθμός στα Κοίλα, υπογειοποίηση της γραμμής στην Κοζάνη, ηλεκτροκίνηση μεταξύ Κοζάνης – Πτολεμαΐδας είναι στόχοι συμφωνημένοι από παλιά, όπως φυσικά και η διαπλάτυνση των δύο επίμαχων γεφυρών. Να χτίζουμε, όχι να γκρεμίζουμε.

Αυτές είναι οι πέντε μεγάλες διαρθρωτικές παρεμβάσεις που αιτιολογούν και στηρίζουν την ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ.
Κρύβουν μεγάλη προσπάθεια και πολύ κόπο πολλών ανθρώπων, μα πάνω απ’ όλα πίστη στον τόπο και τους ανθρώπους του».

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.