Παρακολουθήστε ένα μοναδικό φωτογραφικό αφιέρωμα του e-Pontos για το 11ο Πανελλαδικό Φεστιβάλ Ποντιακών Χορών
Φωτογραφίες: Νόπη Παπαδοπούλου
Το βίντεο-αφιέρωμα για την προσφυγιά από το 11ο Φεστιβάλ Ποντιακών Χορών
του Τρύφωνα Ζήση
Ένα μεγάλο μπράβο σε όλους, για την συγκλονιστική αυτή εμπειρία.
Για το βροντερό «παρών» των χιλιάδων χορευτών, τραγουδιστών, μουσικών και του αμέτρητου κόσμου.
Ένα μεγάλο μπράβο στην ΕΤ3, όλους τους συντελεστές και ειδικά τον Γιώργο Γεωργιάδη για την απευθείας μετάδοση του φεστιβάλ απ’άκρη σ’άκρη σε όλη την υφήλιο. Ένα εγχείρημα που αν και φάνταζε ακατόρθωτο στη σημερινή οικονομική κατάσταση της χώρας, η θέληση τους το έκανε πράξη. Σε εποχές που ο ήλιος του πολιτισμού βρίσκεται χαμηλά και οι νάνοι φαντάζουν γίγαντες επειδή αποκτούν ξαφνικά μεγάλη σκιά, σε εποχές που η τηλεόραση βομβαρδίζει τους τηλεθεατές καθημερινά με ξενόφερτα «σκουπίδια» και κακές αντιγραφές, που μας πλασάρει τη βλακεία ως κάτι το σημαντικό, η ΕΡΤ έκανε τη διαφορά.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ για την τιμή που είχα να συμμετέχω σε ένα τόσο σημαντικό γεγονός, με τη δημιουργία του τηλεοπτικού και ραδιοφωνικού σποτ, και με το ολιγόλεπτο αφιέρωμα στην προσφυγιά του χθες και του σήμερα, που μεταδόθηκε ζωντανά. Ένα αφιέρωμα που υλοποιήθηκε χάρη στην επιμέλεια και τα κείμενα του φίλου και συνεργάτη Παναγιώτη Θεοδωρίδη, που ήταν και ο οικοδεσπότης του Φεστιβάλ. Και βέβαια, χάρη στη μικρή πρωταγωνίστρια, Κωνσταντίνα Τσιολάκη.
Η Ποντιακή Γενοκτονία έχει καταγραφεί οπτικοακουστικά, με τα δεδομένα της τότε εποχής. Μερικές από αυτές τις εικόνες, αυτές των προσφύγων, επιλέξαμε να προβάλουμε στο αφιέρωμα, μαζί με τις εικόνες της σημερινής γενοκτονίας και τα κύματα προσφύγων από τη Συρία. Αν εξαιρέσεις την ποιότητα του μέσου καταγραφής, οι σκήνες φαίνονται σαν να επαναλαμβάνονται. Το φιλμ του παρελθόντος, το ξαναζούμε σήμερα.
Τους πραγματικούς πρόσφυγες του τότε και του τώρα, κανείς δεν τους ρώτησε αν θέλουν να αφήσουν τον τόπου τους! Εξαναγκάστηκαν! Όσο δεν αναγνωρίζεται διεθνώς η Ποντιακή Γενοκτονία, το έγκλημα θα επαναλαμβάνεται, και θα το ζούμε ξανά και ξανά, σε συνεχείς επαναλήψεις.
Με στόχο πάντα την καταγραφή και διαφύλαξη της παράδοσης και του πολιτισμού.
«Όταν δεν ξέρεις που πηγαίνεις, κοίτα από που έρχεσαι…»
0 comments