Οφσόρ και μαυρα, νόμιμα και ηθικά

By nikdigrik on 11/04/2014

“Καλά ρε συ, εμείς δεν μπορούμε να φτιάξουμε μια οφσόρ να κονομήσουμε;”, διατύπωσε την απορία του ο φίλος, μεταξύ σοβαρού και αστείου. Δεν χρειάστηκε πολύς κόπος για να του εξηγήσω ότι με τις οφσόρ δυο πράγματα μπορείς να κάνεις. Πρώτον, να ξεπλύνεις μαύρο χρήμα και, δεύτερον, να αβγατίσεις το χρήμα που διαθέτεις. Και στις δυο περιπτώσεις, δηλαδή, προαπαιτούμενο είναι να έχεις χρήμα. Πώς δουλεύει, όμως, η μηχανή με τις οφσόρ; Με πολλούς τρόπους:

(α) Θες να αγοράσεις ένα ακίνητο; Κάνε το αλλά -προς θεού!- μη το πάρεις κατ’ ευθείαν στο όνομά σου! Σκέψου τι κερατιάτικα θα πληρώσεις αν δεν καλύπτεις το τεκμήριο αγοράς (δηλαδή, αν το χρήμα που διαθέτεις είναι μαύρο) και τι φόρους θα πληρώσουν τα παιδιά σου είτε τους το κάνεις γονική παροχή είτε απλώς το κληρονομήσουν. Στήσε μια οφσόρ σε κάποιο εξωτικό νησάκι και κάνε την αγορά στο όνομά της. Ξέρεις, οι οφσόρ δεν έχουν τεκμήρια και πόθεν έσχες. Κι όταν έρθει η ώρα να μεταβιβάσεις το ακίνητο στα παιδιά σου, το μόνο που έχεις να κάνεις (και, μάλιστα, αφορολόγητα) είναι να τους μοιράσεις τις μετοχές τής οφσόρ. Απλά πράγματα.

(β) Ας πούμε τώρα ότι έχεις μαύρο χρήμα αλλά δεν θες να το κάνεις ακίνητα. Πολύ ωραία. Αγόρασε εσύ ένα ακίνητο μέσω μιας οφσόρ και βάλε το υποθήκη σε μια ελληνική τράπεζα για να πάρει η οφσόρ σου δάνειο. Τα λεφτά τού δανείου είναι καθαρά και, συνεπώς, μπορείς να τα κάνεις ό,τι θέλεις. Αν, μάλιστα, έχεις υπερτιμολογήσει το ακίνητο κατά την αγορά ή το ακίνητο υποτιμηθεί στην πορεία του, δεν υπάρχει κανένας λόγος να ξεπληρώσεις το δάνειο. Απλώς, φόρτωσε την σαβούρα στην τράπεζα κι εσύ κράτα τα λεφτά.

(γ) Είσαι, να πούμε, τραπεζίτης και σε στριμώχνουν να κάνεις αύξηση κεφαλαίου. Κανένα πρόβλημα. Στήσε μια οφσόρ, πάρε δάνειο από έναν άλλο τραπεζίτη και χρησιμοποίησε τα λεφτά για να αγοράσει η οφσόρ τις καινούργιες μετοχές που βγάζει η τράπεζά σου. Παράλληλα, ο άλλος τραπεζίτης κάνει το ίδιο κόλπο με ίδια ποσά, αυξάνοντας κι εκείνος τα κεφάλαια της τράπεζάς του. Έτσι, έχουμε αύξηση κεφαλαίων σε δυο τράπεζες δίχως να κουνηθεί δεκαράκι τσακιστό. Bonus: οι φρέσκιες μετοχές μένουν στις τσέπες των δυο τραπεζιτών.

(δ) Είσαι έμπορος ή βιομήχανος και βαρέθηκες να πληρώνεις φόρους στο ελληνικό κράτος; Μη σκας. Στήσε μια οφσόρ σε κάποιον φορολογικό παράδεισο και φέρνε μέσω αυτής τα εμπορεύματα ή τις πρώτες ύλες σου, φροντίζοντας να κάνεις την σχετική υπερτιμολόγηση. Θες ένα παράδειγμα; Αν φέρεις από την Κίνα ένα τάμπλετ κόστους 20 ευρώ και το πουλήσεις εδώ προς 100 ευρώ, θα φορολογηθείς για κέρδος 80 ευρώ. Αν το αγοράσει η οφσόρ που λέγαμε και σου το πουλήσει για 95 ευρώ, θα φορολογηθείς στην Ελλάδα για ένα ταλληράκι και στον φορολογικό παράδεισο για τα υπόλοιπα 75 ευρώ.

(ε) Έχεις μαύρο χρήμα και θες να το βγάλεις στο εξωτερικό; Μη κάνεις την μαλακία που κάνανε όσοι πιάστηκαν με τις βαλίτσες στα χέρια. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να έρθεις σε επαφή με κάποιον που θέλει να φέρει χρήμα στην Ελλάδα και να κάνετε ανταλλαγή. Κι αν ρωτάς ποιος θα ήθελε να φέρει χρήμα στην Ελλάδα, σου απαντώ: σκέψου την Ζήμενς. Ξέρεις πόσο χρήμα χρειάστηκε η Ζήμενς για να μοιράσει τις μίζες της; Γιατί να το κουβαλάει από την Γερμανία; Δώσε της τα δικό σου κι εκείνη θα σου κάνει ισόποση κατάθεση στην Ελβετία ή στα Καϋμάν μέσω κάποιας από τις δεκάδες οφσόρ που διαθέτει.

(στ) Ας πούμε τώρα ότι είσαι εσύ αυτός που θέλει να δώσει μίζα και φοβάσαι μη σε πιάσουν. Έλα καλέ! Φτιάξε μια οφσόρ εταιρεία συμβούλων και ανάθεσέ της μια έρευνα για την αγορά ψυγείων πάγου στην Γροιλανδία έναντι υψηλής αμοιβής, ίσης με την μίζα που θες να δώσεις. Η εταιρεία θα σου κόψει τιμολόγιο (δηλαδή, θα γλιτώσεις και τα λεφτά τής μίζας από την εφορία!) και θα δώσει εκείνη τα φράγκα στον δωροδοκούμενο. Ποιός θα την ελέγξει; Η εφορία τού Βανουάτου;

Αφού είχες την υπομονή να διαβάσεις αγόγγυστα ως εδώ, θα σου δώσω και μια συμβουλή ως δώρο. Είσαι δημόσιος λειτουργός και θες να πάρεις την μίζα που σου έχουν τάξει αλλά φοβάσαι μήπως σου την έχουν στημένη και σε τσιμπήσουν; Ξέχνα το παλιομοδίτικο φακελλάκι, που μπορεί να περιέχει σημαδεμένα χαρτονομίσματα ή μπορεί να σε βιντεοσκοπούν την ώρα που το παίρνεις. Σήμερα η μόδα λέγεται cash-card! Δες πώς πάει το κόλπο: αυτός που θέλει να σου δώσει την μίζα, βάζει τα λεφτά σε κάποιον λογαριασμό και βγάζει την σχετική cash-card, την οποία σου παραδίδει ή σου ταχυδρομεί μαζί με το pin. Τώρα μπορείς να πας όποτε επιθυμείς σε όποιο ΑΤΜ θες όποιας τράπεζας γουστάρεις και να κάνεις ανάληψη με μηδενικό κίνδυνο. Μη ξεχνάς: ο λογαριασμός δεν είναι στο όνομά σου, οπότε μέχρι να κάνεις ανάληψη δεν έχεις δωροδοκηθεί! Κι αν αυτός που σε χαρτζηλήκωσε είναι ξύπνιος, ο λογαριασμός δεν είναι ούτε στο δικό του όνομα αλλά στο όνομα κάποιας οφσόρ.

Αν έχεις ακόμη κάποιες αναστολές, σε διαβεβαιώνω ότι όλες οι προαναφεθείσες διαδικασίες είναι 100% νόμιμες, άρα και ηθικές. Μην είσαι κορόιδο! Άλλωστε, οι οφσόρ αποτελούν την κορωνίδα των συμφωνιών τού Μάαστριχτ και της Λισαβόνας, οι οποίες έχουν θεοποιήσει την ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων. Ξέρεις εσύ να μου πεις κάποιον αποτελεσματικώτερο τρόπο για να κυκλοφορεί το χρήμα δίχως εμπόδια και δίχως έλεγχο;

Φαίνεται ότι το χτεσινό σημείωμα άνοιξε την όρεξη σε μερικούς και τώρα θέλουν να μάθουν

Σίγουρα έχετε αναρωτηθεί επανειλημμένα για το πόσο διεφθαρμένες πρέπει να είναι οι διωκτικές αρχές ώστε να μη μπορούν να συλλάβουν έστω έναν μεγαλολαθρέμπορο ή έναν μεγαλέμπορο ναρκωτικών. Σας πληροφορώ, λοιπόν, ότι κανένας τέτοιος μεγαλοπαράνομος δεν σκοτίστηκε για το πόσο διεφθαρμένοι είναι αυτοί που τον κυνηγούν. Έχει άλλον τρόπο να κάνει την δουλειά του, πολύ ασφαλέστερο.

Ας πούμε, λοιπόν, ότι θέλουμε να μεταφέρουμε ναρκωτικά από την Κολομβία στην Ελλάδα. Κατ’ αρχάς, στήνουμε μια οφσόρ, πρώτη δουλειά τής οποίας είναι να αγοράσει ένα πλοίο-χρέπι, με το οποίο θα γίνει η μεταφορά. Αμέσως μετά, φτιάχνουμε ένα συμβολαιογραφικό έγγραφο πώλησης της οφσόρ σε κάποιον ανύπαρκτο πακιστανό. Ο συμβολαιογράφος πιστοποιεί ότι “σήμερα την τάδε του μηνός, εμφανίστηκε ενώπιόν μου ο Αλή Μπουνταλά Μαχμούτ, μόνιμος κάτοικος Ισλαμαμπάντ, ο οποίος αφού μου επέδειξε την ταυτότητά του, αγόρασε την εταιρεία Παφ-Πουφ Λίμιτεδ κλπ”. Αν όλα πάνε καλά, απλώς σκίζουμε το μαϊμού συμβόλαιο. Αν η φάση στραβώσει, αφήνουμε τις διωκτικές αρχές να ψάχνουν τον Αλή Μαχμούτ κάπου στο Πακιστάν. Θα μου πείτε ότι έτσι χάσαμε και πλοίο και φορτίο αλλά θα σας αντιτείνω ότι χέστηκε η Φατμέ στο Γενή-Τζαμί. Σιγά τα λάχανα! Ένα φορτίο στα τρία να περνάει, κερδισμένοι είμαστε.

Πάμε παρακάτω. Όπως γνωρίζουν οι τζογαδόροι, το χοντρό παιχνίδι γίνεται με συνδυασμούς. Και στην περίπτωσή μας, συνδυασμός σημαίνει να φτιάξουμε μια οφσόρ και μια ΜΚΟ. Αυτός ο απλός συνδυασμός μάς επιτρέπει να καθαρίσουμε όσο χρήμα θέλουμε. Πώς; Απλούστατον: η οφσόρ συγκινείται από τους σκοπούς τής ΜΚΟ και της κάνει μια χοντρή δωρεά για την ευόδωσή τους. Έτσι, το μαύρο χρήμα βρίσκεται τώρα καθαρισμένο στα συρτάρια τής ΜΚΟ. Από δω και πέρα έχουμε πολλούς και απλούς τρόπους να το φάμε: μαϊμού τιμολόγια από υπηρεσίες που πρόσφερε στην ΜΚΟ μια άλλη οφσόρ, παχυλές αμοιβές στα μέλη τού διοικητικού συμβουλίου τής ΜΚΟ (δηλαδή, σε μας!) κλπ. Μην ανησυχείτε και δεν πρόκειται να μας ψάξει κανένας εφ’ όσον η ΜΚΟ μας δεν παίρνει επιδοτήσεις από το δημόσιο ή από ευρωπαϊκά ταμεία.

Άλλος τρόπος για να ξεπλύνουμε βρόμικο χρήμα είναι μέσω χρηματιστηρίου. Μόνο που σ’ αυτή την περίπτωση, επειδή η λειτουργία των χρηματιστηρίων ελέγχεται αυστηρά για χειραγώγηση μετοχών, πρέπει να έχουμε υπομονή και να φτιάξουμε καμμιά εικοσαριά οφσόρ (ανάλογα, βέβαια, με τα ποσά που θέλουμε να ξεπλύνουμε). Στην συνέχεια, αγοράζουμε όποια πεθαμένη μετοχή βρεθεί μπροστά μας και, μετά από λίγο καιρό, τις πουλάμε στις οφσόρ μας με πάνω τιμή. Τα “κέρδη” μας είναι πλέον πεντακάθαρα. Μάλιστα δε, η εν λόγω “επιχείρηση” μπορεί να αποφέρει και έξτρα μπόνους, αφού οι επαναλαμβανόμενες αγοραπωλησίες ενδέχεται να γίνουν κράχτης για κάποιους, οι οποίοι θα “τσιμπήσουν”, δίνοντάς μας την δυνατότητα να ξεφορτωθούμε τελείως την σαβούρα που είχαμε αγοράσει.

Παρένθεση. Αν η παραπάνω παράγραφος σας έκανε να σκεφτείτε ότι κάπως έτσι δημιουργούνται οι διάφορες χρηματιστηριακές φούσκες, οφείλω να σας συγχαρώ για την διορατικότητά σας! Κλείνει η παρένθεση.

Συνεχίζουμε. Πολλές φορές έρχεται το ίδιο το κράτος να μας βοηθήσει στο ξέπλυμά μας! Αν αυτό σας εκπλήσσει, σας προκαλώ να σκεφτείτε πόσες φορές η πολιτεία έχει νομοθετήσει υπέρ του επαναπατρισμού κεφαλαίων έναντι ενός πολύ χαμηλού φόρου και δίχως κανέναν έλεγχο. Εκείνον τον περιώνυμο Πρόδρομο Μαυρίδη, από το σκάνδαλο της Ζήμενς, τον θυμάστε; Από την μια ήταν κατηγορούμενος για το σκάνδαλο κι από την άλλη εκμεταλλεύθηκε τον σχετικό νόμο που ψηφίστηκε τότε και επαναπάτρισε τα φράγκα του, νομιμοποιώντας τα με επιβάρυνση 5%. Το ερώτημα που μένει αναπάντητο είναι απλό: οι οφσόρ εκμεταλλεύονται τις εκάστοτε ρυθμίσεις ή οι ρυθμίσεις γίνονται για να βολευτούν οι οφσόρ;

Και τώρα που φτάσαμε στο τέλος, θα κλείσω με μια συμβουλή, όπως έκανα και χτες. Κάθε τόσο ακούω και διαβάζω για ηλίθιους που τους τσίμπησαν οι διωκτικές αρχές επειδή βρέθηκαν στους λογαριασμούς τους ποσά που δικαιολογούνταν από τα εισοδήματά τους. Επίσης, συναντώ συχνά κάποιους που έχουν υψηλά τεκμήρια αλλά δεν μπορούν να τα δικαιολογήσουν επειδή τα εισοδήματά τους είναι “μαύρα”. Κοροϊδάρες! Λοιπόν, για να τελειώνουμε, προσέξτε:

Αν θέλετε να δικαιολογήσετε τίποτε μικροποσά, ας πούμε εκατό-διακόσια ψωροχιλιάρικα, δεν χρειάζεται να μπλέξετε με οφσόρ. Απλώς, βάλτε στην τσέπη μια πενηντάρα, πηγαίνετε μέχρι το καζίνο της Πάρνηθας και κάντε τα μάρκες. Κατόπιν, βγείτε μια βόλτα, χαζέψτε στα τραπέζια, φάτε και κάτι, πιείτε κι ένα ποτό και μετά από κανα πεντάωρο πηγαίνετε στο ταμείο, εξαργυρώστε τις μάρκες και πάρτε μια βεβαίωση ότι αυτά τα πενήντα χιλιάρικα αποτελούν κέρδη από νόμιμο τζόγο. Την επόμενη εβδομάδα πεταχτείτε μέχρι το Λουτράκι για τον ίδιο λόγο και τον παραπάνω μήνα κάντε μια βόλτα κι από την Πάτρα. Έχουμε κι εμείς ωραίο καζίνο, στο Ρίο.