«Ο Πολιτισμός δεν είναι πολυτέλεια» της Κορίνας Χατζηπαναγιωτίδου

Είναι γνωστό ότι η οικονομία και ο πολιτισμός είναι δύο βασικοί άξονες που προκαθορίζουν την εξέλιξη και το πνευματικό επίπεδο, μιας πολιτισμένης κοινωνίας. Και πρέπει, ασφαλώς, να συμβαδίζουν.

Είναι αποδεδειγμένο πως η οικονομική κατάσταση, επηρεάζει άμεσα τον πολιτισμό, ιδιαίτερα όταν υπάρχουν δυσάρεστες οικονομικές συγκυρίες. Δηλαδή, σε μία ανθηρή οικονομία παρατηρείται επιπλέον εισόδημα για την μεσαία τάξη (στην Ελλάδα ) και έτσι αυξάνονται οι δαπάνες για τον πολιτισμό. Σε αντίθεση περίπτωση, οι δαπάνες μειώνονται διότι θεωρούνται πολυτέλεια.

Ο πολιτισμός δεν απευθύνεται σε συγκεκριμένες ομάδες ανθρώπων αλλά σε όλους, ανεξαρτήτως εθνικότητας, ηλικίας, χρώματος, θρησκείας, οικονομικής κατάστασης κ.α.

Το στερεότυπο πως μόνο οι μορφωμένοι και οι εύποροι έχουν το δικαίωμα στην τέχνη δεν ισχύει.
Η τέχνη ανήκει σε όλους διότι ο σκοπός της είναι να ενώσει τους ανθρώπους με πολλούς τρόπους.

Ο σύγχρονος άνθρωπος αισθάνεται πιεσμένος με βάρη κ άγχη που συνδέονται με τους ρυθμούς της σύγχρονης ζωής, τα πολιτικά γεγονότα και τη φθορά των κοινωνικών σχέσεων. Σε περιόδους οικονομικής κρίσης η καθημερινότητα που πρέπει να αντιμετωπίσει είναι πολύ πιο δύσκολη, μιας που προστίθενται πολλές οικονομικές και κοινωνικές δυσκολίες οι οποίες επιβαρύνουν τη ζωή και την ψυχολογική και πνευματική του κατάσταση.

Οι πολιτισμικοί οργανισμοί αντιλαμβάνονται ως αποστολή τους, όχι μόνο την παροχή ποιοτικών υπηρεσιών ψυχαγωγίας και διασκέδασης αλλά και εκπαίδευσης και αντανακλούν στις ανάγκες για μάθηση, ενημέρωση και γενικότερα την περιέργεια των ανθρώπων. Επίσης είναι πολύ σημαντικό να κατανοήσουν την κοινωνική αποστολή τους ως φορείς κοινωνικής συμβίωσης και ένταξης.

Αρχικά όλοι θέλουν να νιώθουν πως ανήκουν σε κάποια συγκεκριμένη ομάδα, να εκφράζονται και να δημιουργούν. Επίσης, οι κοινωνικές αξίες όπως η αγάπη, η ειρήνη και γνώση που εκφράζονται μέσω της τέχνης ενοποιούν τους ανθρώπους. Έτσι, με την ενασχόληση με τον πολιτισμό έχει αποστολή να πολεμηθεί η άγνοια και ο φόβος, η μισαλλοδοξία, ο ρατσισμός, ακόμη και η βία.

Στις μέρες μας έχει παρατηρηθεί μια αύξηση πολιτισμικών οργανισμών, κερδοσκοπικών και μη. Πολλοί νέοι ,αλλά και μεγαλύτεροι σε ηλικία και παιδιά αισθάνονται την ανάγκη να ασχοληθούν με την τέχνη, και μέσα από αυτή να εκφραστούν και να δημιουργήσουν ,ίσως να αυτοβοηθηθούν , να βρουν λύσεις στα προβλήματά τους ατομικά και συλλογικά.

Γύρω μας βλέπουμε να δημιουργούνται ομάδες, θεατρικές, κινηματογραφικές, χορευτικές, πολιτιστικοί σύλλογοι και αυτό προκύπτει από την ανάγκη του άνθρωπου να συνεργάζεται, ν’ ανταλλάσσει ιδέες και πιστεύω, να βρίσκει συντροφιά και να καλλιεργείται κυρίως σε μια περίοδο δυσμενούς κατάστασης.

Μήπως τελικά, μέσα από τον πολιτισμό θα ξεπεράσουμε τα προβλήματα που έχει δημιουργήσει η οικονομική κρίση;;;;;

Κορίνα Χατζηπαναγιωτίδου
Απόφοιτη του τμήματος «Διαχείριση πολιτισμικού περιβάλλοντος και νέων τεχνολογιών» Πανεπιστήμιο Πατρών

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.