Τη στιγμή που η παγκόσμια κοινότητα δηλώνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο την υποστήριξή της στη Γαλλία για τη χθεσινή τραγωδία και τη στιγμή που η ίδια η Γαλλία αποδεικνύει με την υπεύθυνη στάση της ότι ξέρει να αντιμετωπίζει επείγουσες καταστάσεις η παραφωνία του Έλληνα πρωθυπουργού έρχεται να δείξει για μια ακόμη φορά την ελλειματικότητα, τον πολιτικαντισμό και την ποιότητα του ανθρώπου.
Η δήλωση Σαμαρά ότι «σήμερα στο Παρίσι έγινε μακελειό, κι εδώ κάποιοι προσκαλούν κι άλλους λαθρομετανάστες και μοιράζουν ιθαγένειες» μόνο τυχαία και βιαστική δεν μπορεί να χαρακτηριστεί και μόνο ντροπή μπορεί να προκαλέσει.
Ο κ. Σαμαράς πετυχαίνει πάρα πολλά με αυτή του τη δήλωση και όλα αρνητικά,
χαϊδεύει για μια ακόμη φορά τα αυτιά των φασιστοειδών, αδέσποτων πολιτικών του συγγενών, θέλοντας προφανώς να καλύψει το κενό Μπαλτάκου και να ¨επαναπατρίσει¨ ακροδεξιούς ψηφοφόρους,
αντιμετωπίζει το θέμα των οικονομικών μεταναστών στη χώρα μας με απίστευτη ελαφρότητα και ρίχνει νερό στο μύλο του μίσους, του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, εξισώνοντας με μια φράση τον κάθε κατατρεγμένο μετανάστη με τρομοκράτη εξτρεμιστή αφήνοντας τους έρμαια στις επιθέσεις του κάθε φασίστα και κυρίως
χρησιμοποιεί τον θάνατο 12 αθώων ανθρώπων για πρόσκαιρα πολιτικά οφέλη επενδύοντας στο φόβο και στο σοκ της αποτρόπαιης εικόνας θανάτου και επιδεικνύοντας μια απίστευτη μικρότητα και πολιτική ανωριμότητα.
Πολλά λογικά επιχειρήματα θα μπορούσαν να αποδείξουν την υποκρισία και το άτοπο της συγκεκριμένης δήλωσης όμως πιστεύω ότι είναι περιττό, αφού όταν προσπαθείς να αντιπαραθέσεις λογική στα κατώτατα ένστικτα της πολιτικής αυτοσυντήρησης τότε μάλλον χάνεις τα λόγια σου.
Ας μείνουμε στην υγιή αντίδραση τόσο των εγχώριων όσο και των διεθνών πολιτικών προσωπικοτήτων και ΜΜΕ που επικεντρώθηκαν στην προάσπιση των θεμελιωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων και στην ελευθερία του Τύπου, ευελπιστώντας ότι κάποιοι, θα πάψουν να λαϊκίζουν, να γλυκοκοιτάνε τα άκρα, να άγονται και να φέρονται από τον κάθε πλασιέ μίσους, να έχουν ως σύνθημα ζωής το «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» και θα σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και της θέσης τους.
Χάρης Κουζιάκης