Ντέιλι Μέιλ: Τα παιδιά είναι τα ξεχασμένα θύματα της κρίσης

Ρεπορτάζ της βρετανικής εφημερίδας “Ντέιλι Μέιλ” από την Αθήνα αναφέρεται στα «ξεχασμένα θύματα» της κρίσης της ευρωζώνης, όπως χαρακτηρίζει τα παιδιά τα οποία οι γονείς τους υποχρεώνονται να αφήνουν να φιλοξενούνται σε ορφανοτροφεία και ιδρύματα φροντίδας ανηλίκων διότι δεν μπορούν να τα συντηρήσουν.

Επικαλούμενος στελέχη φιλανθρωπικών οργανώσεων και ιδρυμάτων, ο απεσταλμένος της εφημερίδας σημειώνει ότι έχει πολλαπλασιαστεί τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των παιδιών που μεγαλώνουν μακριά από την οικογένειά τους λόγω οικονομικής στενότητας. Μία οργάνωση αρωγής έχει αναφέρει πως 80 στα 100 παιδιά που φιλοξενεί χρειάζονται βοήθεια για οικονομικούς λόγους. Επισημαίνεται ότι όλο και περισσότερα από αυτά τα παιδιά προέρχονται από οικογένειες της μεσαίας τάξης.
Στο Ζάννειο Ίδρυμα Παιδικής Προστασίας και Αγωγής στην Εκάλη ο Βρετανός δημοσιογράφος συναντά τρία αδέρφια επτά, οκτώ και εννέα ετών τα οποία επισκέπτονται οι γονείς τους κάθε Σαββατοκύριακο. Και οι δυο γονείς έχουν χάσει τη δουλειά τους και ζουν με επίδομα 400 ευρώ το μήνα συν περιστασιακή μαύρη εργασία, με τα έσοδα να φτάνουν όμως για να ζουν μόνο τα άλλα δύο μικρότερα στην ηλικία παιδιά τους.

Παραθέτοντας ορισμένα στοιχεία για το πώς η κρίση επηρεάζει τους ανήλικους στην Ελλάδα το δημοσίευμα αναφέρει ότι το 10% των παιδιών φέρονται να είναι στα πρόθυρα της πείνας, ενώ δάσκαλοι έχουν αναφέρει πως δεν πραγματοποιούν το μάθημα της φυσικής αγωγής καθώς μαθητές τους είναι υποσιτιζόμενοι μέχρι του βαθμού να ψάχνουν στα σκουπίδια για φαγητό. Γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στη συνεχιζόμενη ύφεση, στην υψηλή ανεργία, στη μείωση μισθών στον ιδιωτικό τομέα κατά 30% και στους αυξημένους φόρους.
Το δημοσίευμα σημειώνει πως στην Ελλάδα η ιδέα της οικογένειας είναι κεντρική στον καθημερινό βίο, ωστόσο οι νεαροί σε ηλικία επωμίζονται το μεγαλύτερο βάρος της κρίσης, με τη Μέιλ να σχολιάζει πως η χώρα «σταυρώνεται από την προσήλωση στο ευρώ». Ο πρώην διευθυντής του Ζαννείου επισημαίνει ότι δεν είναι στην ελληνική κουλτούρα ο χωρισμός των οικογενειών και ότι η κατάσταση είναι πολύ τραυματική για αυτές.

Παρατίθεται επίσης η μαρτυρία μίας οργάνωσης που μιλά για τέσσερα παιδιά μεταξύ των οποίων ένα νεογέννητο βρέφος που αφέθηκαν στην είσοδο του κτιρίου της με μήνυμα από τη μητέρα ότι δεν μπορεί να τα αναθρέψει. Το Χαμόγελο του Παιδιού, γράφει η εφημερίδα, ανέφερε ότι πέρυσι παρείχε βοήθεια σε 10.927 παιδιά – φαγητό, ρούχα, παπούτσια, σχολικά βιβλία και ψυχολογική υποστήριξη. Το προηγούμενο έτος ο αντίστοιχος αριθμός ήταν 4.465. Το Παιδικό Χωριό SOS πριν από πέντε χρόνια βοηθούσε 47 οικογένειες, ενώ σήμερα ο αριθμός έχει φτάσει τις 900, με νέα κέντρα να ανοίγουν ανά τη χώρα. Σημειώνεται επίσης ότι οικογένειες που δώριζαν χρήματα τώρα ζητούν βοήθεια.
Η εφημερίδα μεταφέρει δήλωση αξιωματούχου από το Παιδικό Χωριό SOS ότι κάποιοι νεαροί είναι σε τόσο κακή κατάσταση ώστε σχεδόν δεν μπορούν να μιλήσουν. Ο συντάκτης της Μέιλ προσθέτει ότι ένα σχολείο αποκάλυψε πως ένας στους έξι μαθητές δεν τρέφεται επαρκώς και ότι σε άλλα σχολεία οι δάσκαλοι έχουν αρχίσει να μοιράζουν φρούτα, σάντουιτς και γάλα. Αναφέρεται ότι αρμόδιος οργανισμός πιστεύει πως η διατροφική ασφάλεια στη χώρα έχει υποχωρήσει στα επίπεδα κάποιων αφρικανικών χωρών και ότι τα ποσοστά αυτοκτονιών και τα περιστατικά ψυχικών νοσημάτων έχουν αυξηθεί την τελευταία τριετία. Ο δημοσιογράφος της Ντέιλι Μέιλ γράφει πως την προηγούμενη φορά που ήταν στην Ελλάδα μία γυναίκα απειλούσε να πέσει από το γραφείο της και παραπέμπει σε δημοσιεύματα περί «κοινωνίας στα πρόθυρα νευρικής κατάρρευσης».

Γίνεται επίσης μια γενικότερη αναφορά στη συνεχιζόμενη κρίση, «το μέγεθος της οποίας υπενθύμισε στον υπόλοιπο κόσμο η υπόθεση της ΕΡΤ». Ο συντάκτης γράφει πως την εβδομάδα που βρέθηκε στην Ελλάδα, πέρα από το κλείσιμο της ΕΡΤ η χώρα υποβαθμίστηκε στην κατηγορία των αναπτυσσόμενων οικονομιών και επικρίθηκε ξανά για τη μεταχείριση των μεταναστών. Σχολιάζει επίσης ότι η κυβέρνηση καλείται να κόψει 150.000 από τις 800.000 θέσεις εργασίας στο δημόσιο, πολλές από τις οποίες είναι αποτέλεσμα πολιτικών διορισμών αποτελώντας μία από τις βασικές αιτίες της κρίσης χρέους, μαζί με την «αχαλίνωτη» φοροδιαφυγή. «Είναι τέτοια η κλίμακα της κρίσης που η οικονομική συστολή της Ελλάδας είναι ήδη διπλάσια βαθιά από αυτήν της Βρετανίας κατά τη  Μεγάλη Ύφεση της δεκαετίας του ’30», είναι το σχόλιο του συντάκτη.
Αναφέρεται εξάλλου ότι η κρίση δημιουργεί προβλήματα και σε αυτές τις οργανώσεις και ιδρύματα για παιδιά που δυσκολεύονται πια να βρουν τους αναγκαίους πόρους. Όπως σημειώνεται, το Ζάννειο έχει περάσει υπό το Ίδρυμα Χατζηκώνστα, τον παλαιότερο οργανισμό μέριμνας των νέων στην Ελλάδα. Το ίδρυμα έχει δει τον αριθμό των παιδιών υπό τη φροντίδα του να τετραπλασιάζεται από την αρχή της κρίσης, με τα 4/5 αυτών να χρειάζονται βοήθεια για οικονομικούς λόγους. Την ίδια ώρα όμως το ίδρυμα βλέπει τα έσοδά του από την ενοικίαση ακινήτων να μειώνονται λόγω οφειλών ενώ το προσωπικό έχει υποστεί βαθιές περικοπές στους μισθούς.

Το θετικό που έχει προκύψει από την κρίση, πάντως, όπως επισημαίνει το δημοσίευμα, είναι η αναβίωση των αξιών της κοινότητας και το πνεύμα αλληλεγγύης που αντικαθιστούν το κατεστραμμένο κράτος πρόνοιας. Αναφέρεται το παράδειγμα του Αμαρουσίου όπου ο δήμαρχος πρωτοστάτησε στο άνοιγμα ενός κέντρου υγείας για 6.000 ανασφάλιστους ασθενείς, συσσίτια, τράπεζες ρουχισμού και φαρμακείο με εθελοντές και δωριζόμενα φάρμακα.
sigmalive.com

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.