Αυτή είναι η κατάσταση στη χώρα.
Όλα, νόμοι, προεδρικά διατάγματα, υπουργικές αποφάσεις, εγκύκλιοι κλπ, φτιάχνονται στο γόνατο. Πώς να μην τα κάνουν θάλασσα με τον ΕΝΦΙΑ και τα υπόλοιπα; Θυμηθείτε απλά τι γινόταν στη Βουλή, όταν θέλανε να ψηφίσουν το πολυνομοσχέδιο. Στα γραφεία τους Μπαλτάκος και Βενιζέλος γράφανε τροπολογίες και τις στέλνανε για ψήφιση στην αίθουσα. Και οι «βουλευτές» ψήφιζαν ή καλύτερα δε μιλούσαν… Υποστηρίζονται δε όλα αυτά που πρόχειρα γράφονται, με ύφος αυθεντίας από τους υπηρέτες του συστήματος. Υπουργούς, κυβερνητικούς βουλευτές, στελέχη του δημοσίου κλπ.
Με την ίδια επίσης ευκολία που παίρνουν μια λάθος απόφαση και την υποστηρίζουν με ύφος δέκα καρδιναλίων, με την ίδια ευκολία την καταργούν, την αλλάζουν και υποστηρίζουν τη μοναδική αλήθεια της νέας τους απόφασης…
Όταν συζητιόταν ως δράση των Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης η τοποθέτηση σχολικών φυλάκων και τροχονόμων στα σχολεία, η εισήγηση προέβλεπε ότι επειδή επρόκειτο για επιπλέον παροχή στις οικογένειες που έχουν παιδιά στο σχολείο, θα έπρεπε να συμμετέχουν και αυτοί στη χρηματοδότηση του προγράμματος και μαζί με τα κονδύλια της ΕΕ και χρήματα από τον προϋπολογισμό της παιδείας να συγχρηματοδοτήσουν κατά 1/3 το πρόγραμμα, αναλαμβάνοντας οι γονείς σημαντικότερο ρόλο στην παρακολούθηση και υλοποίηση του προγράμματος.
Η αρμόδια τότε εκ μέρους της κυβέρνησης στο Υπουργείο Εργασίας, βγαίνοντας από τα «αριστερά», ανέλαβε ως κυβέρνηση την ευθύνη, χρησιμοποιώντας αποκλειστικά κονδύλια της ΕΕ και κρατώντας για λογαριασμό του «κράτους» – δηλαδή του κόμματός της – την ευθύνη της πρόσληψης των απασχολούμενων και της παρακολούθησης του προγράμματος. Η ίδια πάλι ως υψηλόβαθμο κυβερνητικό στέλεχος της μνημονιακής συγκυβέρνησης, με την ίδια ευκολία αποφάσισε ότι αυτοί δεν χρειάζονται, να απολυθούν, χωρίς να αισθάνεται την ανάγκη ούτε για ένα συγνώμη για όλους αυτούς – σχολικούς φύλακες και τροχονόμους που ανέτρεπε το σχέδιο ζωής και τους όρους επιβίωσής τους. Και πάντα είχε δίκιο!!!
Τα παραδείγματα πολλά και δε χρειάζονται αναφορές…
(Δείτε για παράδειγμα και εδώ: https://kozani.tv/index.php/1648-mr.html)
Ενοχλήθηκα επίσης ιδιαίτερα από τη «διαπραγμάτευση» Δένδια με τη Γερμανική ηγεσία. Ούτε λίγο, ούτε πολύ, ο Έλληνας Υπουργός Ανάπτυξης, πήγε στη Γερμανία για να πάρει άδεια, να θέσει ως θέμα στην τρόϊκα να μειώσουν την υπερφορολόγηση και να δουν πιο ουσιαστικά τα θέματα της ανάπτυξης.
Ο προηγούμενος Υπουργός Οικονομικών και σήμερα εγκάθετος των δανειστών στην Τράπεζα της Ελλάδος κ. Σουρνάρας, παρότι το ΔΝΤ επέμενε να θέσει η χώρα θέμα κουρέματος του ελληνικού χρέους για να καταστεί βιώσιμο, δεν το έκανε γιατί όταν ρώτησε με τη σειρά του τον Σόϊμπλε, αυτός του είπε «Γιάννη, ξέχνα το». Και το ξέχασε ο Γιάννης! (Με εντολή Σαμαρά, άραγε;)
Έτσι διαπραγματεύονται. Ζητούν άδεια από τους Γερμανούς για να θέσουν ένα ελληνικό αίτημα. Αν δεν είναι αυτό στα τέσσερα, τι είναι;
Να πω και άλλα;
Γι’ αυτό μίλησα πρόσφατα για ΝΕΑ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ.
Και ο ΣΥΡΙΖΑ; Είναι λύση; Θα τα κάνει όλα καλά;
Όχι. Αν περιμένει ο λαός να λυθούν τα προβλήματά του με την ανάθεση σε άλλους, δεν θα δει προκοπή.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σήμερα η υποχρεωτική επιλογή για να φύγουν οι υποτακτικοί των δανειστών. Η λύση όμως είναι η ενεργοποίηση των πολιτών και αυτό οι οργανωμένες δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι σε θέση σήμερα ακόμη να το κάνουν.
Δεν διαθέτουν ούτε τη μάζα σε μέλη και στελέχη – και είναι ένα ερώτημα αν θέλουν να την αποκτήσουν – ούτε το κύρος στην κοινωνία για να την εμπνεύσουν να ακολουθήσει. Άλλωστε είναι βέβαιο ότι δεν θα ήταν ορθή επιλογή για την κοινωνία, να αναθέσει δηλαδή σε ένα κόμμα τη δική της ευθύνη.
Ενεργοποίηση λοιπόν όλων. Με νέα σχήματα, όπου τα προϋπάρχοντα δεν μπορούν να παρακολουθήσουν τις εξελίξεις και να σταθούν στο ύψος των αναγκών μας.
Αυτοοργάνωση για τα μικρά και τα μεγάλα. Για το σήμερα και το αύριο. Και συντονισμός της δράσης μας.