Ματίνα Τσικριτζή Μόμτσιου: Let’s do it! Ξανά!

Εννοείται ότι πρέπει να μαζεύουμε σκουπίδια όλο το χρόνο.
Εννοείται ότι κυρίως δεν πρέπει να πετάμε σκουπίδια.
Εννοείται επίσης ότι δεν θα γίνουμε ρακοσυλλέκτες. Βέβαια, ποτέ μη λες ποτέ έτσι που πάμε…

Πού είναι τότε το βαθύτερο νόημα του να συμμετέχει κανείς σε μια συλλογική δράση παγκόσμιας κλίμακας, καθαρίζοντας δημόσιους χώρους την ίδια μέρα με άλλους πολίτες σε χιλιάδες άλλα μέρη της γης;

Είναι το παρών και η δήλωση ότι θα ήθελες κι εσύ ο τόπος που ζεις να είναι καθαρός και όμορφος; Κι όχι απλώς να πηγαίνεις στην Ελβετία και να γυρνάς με ένα ρολόι και με τη βαθυστόχαστη διαπίστωση «Βρε τους κερατάδες! Ένα χαρτί δεν βλέπεις στο δρόμο…»

Είναι η ευκαιρία να συζητήσεις με τα παιδιά σου, επισημαίνοντας κυρίως ότι δεν είναι κορόιδα όσοι πολιτισμένοι άνθρωποι σε όλον τον κόσμο ευπρεπίζουν ένα δημόσιο χώρο, αλλά άτομα με αρκετή ευφυΐα ώστε να καταλάβουν πως αποτελεί προέκταση του σπιτιού τους;

Είναι η ευχαρίστηση του να βρίσκεις το πρωί που πας έναν σκουπιδότοπο και όταν τελειώνεις να έχεις καταφέρει να τον κάνεις λαμπίκο; Να κοιτάς γύρω σου και να χαίρεσαι το ανοιξιάτικο τοπίο χωρίς την παραμόρφωση και την ασχήμια που του προκαλούν οι βασανιστές του; Αυτοί που ασυνείδητα και συνειδητά θα πετάξουν ότι τους περισσεύει στο αυτοκίνητο και στο σπίτι, από το κουτί της πίτσας μέχρι την παλιά επίπλωση;

Είναι που περνάς καλά τελικά; Γιατί είσαι με τους φίλους σου; Γιατί κάνεις την πλάκα σου; Γιατί μόλις τελειώσει η δουλειά θα βρεθείς πάλι γύρω από ένα τραπέζι με μασλάτια και γέλια και με το μάτι σου να αναπαύεται πάνω στις ανθισμένες αμυγδαλιές κι όχι στο σκουπιδαριό; Γιατί θα ξεφύγεις λίγο από τη μαυρίλα των ημερών;

Είναι όλα αυτά μαζί.

Είναι η εμπειρία μιας μέρας που αξίζει να τη θυμάσαι. Σαν αυτή που ζήσαμε κι εμείς που επιλέξαμε να καθαρίσουμε την περιοχή γύρω από τον Αη-Θωμά.

Μια μέρα με τα όλα της!
Με κόσμο, παιδιά μικρά και μεγάλα και πολύ μεγάλα, με καφέδες και μοίρασμα εξοπλισμού, με γέλια, με φωνές αλλά και με κουτιά από μπύρες, τενεκέδες, κιβώτια, σανίδες, ρόδες από κούρσες και ρόδες από τρακτέρ, λεκάνες, κουβάδες, τηλεοράσεις, παρκάκια από μωρά, μπαουλοντίβανα!!!
Κι άλλα που δεν λέγονται…

Δουλειά, συνεργασία, πλάκα.

Και στο τέλος τα τσίπουρα των αγωνιστών.

Let’s do it παιδιά! Και του χρόνου!

Ας ελπίσουμε με λιγότερα σκουπίδια και περισσότερες ρακές!

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.