Μακρυγιάννης: «Σοβαρά ζητήματα»

Το σοβαρό πρόβλημα της εθνικής οικονομίας είχε μονοπωλήσει το ενδιαφέρον της ειδησεογραφίας κατά τους πρώτους μήνες διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ελληνικός λαός αισθάνθηκε για πρώτη φορά κατά τις τελευταίες δεκαετίες υπερηφάνεια, εθνική μπορώ να την χαρακτηρίσω, αν και ο όρος εθνικός έχει ποινικοποιηθεί από ανερμάτιστους διεθνιστές ποικίλων αποχρώσεων, καθώς σε ηθελημένη επίδειξη αγραμματοσύνης ταυτίζεται με τον όρο εθνικιστικός. Σύντομα όμως δύο άλλα θέματα διεκδίκησαν περίοπτη θέση στην ειδησεογραφία: Η κατάληψη της πρυτανείας του Πανεπιστημίου Αθηνών και η αθρόα είσοδος στη χώρα μας μεταναστών.

Η υπερακόντιση του εκλογικού ποσοστού του κυβερνώντος κόμματος από εκείνο του κατωφλίου εισόδου στη Βουλή στη θέση του πρώτου κόμματος σε συντομότατο χρονικό διάστημα, καθώς ο λαός έλαβε την απόφαση να τιμωρήσει τα μέχρι τότε κόμματα εξουσίας για το κατάντημα της χώρας, βρήκε μάλλον ανέτοιμο τον τωρινό κυβερνητικό σχηματισμό. Στην Ελλάδα έχουμε συνηθίσει στην εκ μέρους των κομμάτων ανεύθυνη αντιπολίτευση χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το κόμμα που ασκεί την εξουσία ασκεί και υπεύθυνη πολιτική.

Οι προηγούμενες κυβερνήσεις είχαν φθάσει στο σημείο αμετροέπειας να καταγγέλλουν τον ΣΥΡΙΖΑ ως υπεύθυνο για την συχνή αναστάτωση της πρωτεύουσας από τους κουκουλοφόρους, επειδή κάποια από τα στελέχη του τοποθετούνταν με άκρα ανευθυνότητα απέναντι στο πρόβλημα αυτό, που μας ταλανίζει. Τώρα όμως είναι ο ΣΥΡΙΖΑ υπεύθυνος για την στάση της Αστυνομίας έναντι διαδηλωτών, καταληψιών και εμπρηστών. Η κατάληψη της πρυτανείας του ΠΑ έφερε για μία ακόμη φορά στο προσκήνιο το πανεπιστημιακό άσυλο. Η κυβέρνηση ήταν στην αρχή διστακτική, καθώς, προκειμένου να δράσει, έπρεπε το κυβερνόν κόμμα να αναθεωρήσει πλήρως τη στάση του επί του θέματος ως αντιπολίτευση. Όμως όταν αφήνεις το κακό να ογκώνεται, η λύση του προβλήματος είναι κατά πολύ πιο επώδυνη ή οι ενέργειες προς επίλυσή του αποβαίνουν αναποτελεσματικές.
Τι σημαίνει πανεπιστημιακό άσυλο; Σύμφωνα με κάποιον ορισμό, μάλλον γενικά αποδεκτό, χαρακτηρίζει την ακαδημαϊκή ελευθερία στην έρευνα και διδασκαλία, καθώς και την ελεύθερη έκφραση και διακίνηση των ιδεών μέσα σε πανεπιστημιακούς χώρους. Συνεπώς η κατάληψη πανεπιστημιακών χώρων και η παρακώλυση της λειτουργίας της ακαδημαϊκής κοινότητας από ομάδες εξωπανεπιστημιακές, που ασκούν πίεση με την ενέργεια αυτή, ώστε να λάβει η Βουλή αποφάσεις επιθυμητές σ’ αυτές τις ομάδες, πρέπει να τυγχάνουν σεβασμού από την Πολιτεία; Ο καθ’ ύλην αρμόδιος υπουργός κ. Πανούσης έκανε ορθή, κατά τη γνώμη μου, τοποθέτηση, η οποία όμως δυσαρέστησε αρκετά στελέχη του κυβερνώντος κόμματος, τα οποία εμμένουν στις απόψεις, που εξέφραζαν στο παρελθόν. Αλλά ο κ. υπουργός ασφαλώς ενήργησε με τη σύμφωνη γνώμη του πρωθυπουργού, αλλιώς ο δεύτερος όφειλε να τον είχε ήδη αποπέμψει.

Ας αφήσουμε κατά μέρος τα παραμύθια. Το πανεπιστήμιο δεν είναι φορέας διακίνησης ιδεών πέρα από εκείνες, που συμβάλουν στην ανατροπή της πίστης του λαού και της παράδοσής του. Η ασυδοσία πολλών καθηγητών, κατά την μεταπολίτευση είναι βεβαιωμένη. Τα αστικά κόμματα εξουσίας παρέδωσαν το πανεπιστήμιο σε ψευτομαρξιστές ή μαρξίζοντες, οι οποίοι από τον μαρξισμό αποδέχονται μόνο την αθεΐα και τον διεθνισμό, τον οποίο προβάλλουν ως αντιπατριωτισμό, και θεωρούν τον χώρο φέουδό τους, όπως τα αστικά κόμματα θεωρούν φέουδό τους τη Βουλή. Κάθε κόμμα διαθέτει τους συνταγματολόγους του, που ερμηνεύουν το σύνταγμα κατά τις επιθυμίες του σχηματισμού, που υποστηρίζουν, και κρίνουν κατά περίσταση τους νόμους συμφώνους ή μη προς το σύνταγμα! Πολύς ο λόγος για εξεταστικές επιτροπές για τη καταλήστευση του δημοσίου χρήματος. Λίγα όμως λέγονται και για την κακή διαχείριση πληθώρας πανεπιστημιακών προγραμμάτων κατά την περίοδο που έρρεε πακτωλός χρήματος; Κάποιοι πανεπιστημιακοί είναι ήδη έγκλειστοι στη φυλακή! Το Πανεπιστήμιο δεν είναι αμέτοχο στο κύκλωμα διαπλοκής πολιτικής εξουσίας και οικονομικών κύκλων. Όσο για τη σημερινή κυβέρνηση αντιπροσωπεύει πράγματι την μαρξιστική Αριστερά ή έχει προσδεθεί πλήρως στο άρμα του καπιταλισμού; Ο υπερτονισμός της αναζήτησης λύσης εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μάλιστα εντός της ζώνης του ευρώου τι άλλο σημαίνει παρά αναγνώριση των επικυριάρχων στο άθλιο οικονομικό παιχνίδι στραγγαλισμού της εθνικής κυριαρχίας όχι μόνο του λαού μας, αλλά όλων των ως τώρα προνομιούχων λαών των οικονομικά ανεπτυγμένων χωρών χάρη στην άγρια εκμετάλλευση των φτωχών και καταφρονεμένων λαών του πλανήτη.

Καλό είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν υπάρχει καιρός για χάσιμο στην αντιμετώπιση εσωτερικών προβλημάτων, τα οποία δεν εξαρτώνται από την ξένη χρηματοδότηση, που επενεργεί ως θηλιά στον λαιμό μας. Υπάρχει σήμερα αξιοκρατία στα πανεπιστήμιά μας, όπως υπάρχει σε όλα του δυτικού κόσμου, στον οποίο οι πολιτικοί μας θέλουν να ανήκουμε; Δεν είναι οι συγγένειες, οι ομάδες κοινών συμφερόντων και η κομματική ταυτότητα του υποψηφίου καθοριστική για την εκλογή του; Δεν ατιμάστηκαν κατά το πρόσφατο παρελθόν καταξιωμένοι διεθνώς επιστήμονες, που επέστρεψαν να προσφέρουν στην πατρίδα μας τις γνώσεις τους. Γι’ αυτό κράζω προς τους πολιτικούς: Κάτω τα χέρια σας από το Πανεπιστήμιο, που διαχειρίζεστε όπως τις ΔΕΚΟ, που οδηγήσατε στην παραλυσία! Αρκετό κακό προξενήσατε με την υφαρπαγή των αποθεματικών των ΑΕΙ και ΤΕΙ. Τα ακαδημαϊκά ιδρύματα πρέπει να κρατήσουν υψηλό επίπεδο σπουδών, ώστε να δείχνουν οι Έλληνες, που για δεκαετίες ακόμη θα αναζητούν σε άλλη χώρα εργασία ότι ούτε τεμπέληδες, ούτε κατεργάρηδες είμαστε, όπως επέτρεψαν οι ως τώρα κυβερνήσεις να μας εμπαίζουν οι «εταίροι» μας!

Η κυβέρνηση πρέπει επί τέλους να λύσει το πρόβλημα των κουκουλοφόρων καταστροφέων, που στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν είναι ιδεολόγοι αντιεξουσιαστές, αλλά κακομαθημένοι νέοι πλουσίων οικογενειών, πράκτορες ξένων υπηρεσιών, που επιδιώκουν τη μόνιμη αναστάτωση στη χώρα μας, και μισθοφόροι δολιοφθορείς. Είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε ριζικά το μείζον αυτό πρόβλημα; Ας δίδονται στη δημοσιότητα πλήρη στοιχεία μετά από κάθε σύλληψη. Είναι πρώτιστο χρέος της Κυβέρνησης να καταρρίψει τις σε βάρος του κυβερνώντος κόμματος κατηγορίες για συμπόρευση με τους ψευτοαναρχικούς. Αν δεν το επιδιώξει, τότε οι καραδοκούντες την εξουσία, θα επανέλθουν σ’ αυτή πολύ σύντομα με δάφνες μάλιστα δικαίωσης! Και δεν θα πουν ότι απέτυχε ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά η Αριστερά, μια Αριστερά όμως ασπόνδυλη πλήρως υποταγμένη στο σύστημα, το οποίο, υποτίθεται μάχεται να ανατρέψει.

Ωρύονται οι της αντιπολίτευσης για το ευνοϊκό μέτρο υπέρ τρομοκράτη, όπως ωρύονταν η τότε αντιπολίτευση και σήμερα κυβέρνηση για τα μέτρα καταστολής. Το ζήτημα όμως είναι πολύ σοβαρό, για να επιδιώκονται οφέλη με ανεύθυνη αντιπολίτευση. Αλήθεια πιστεύουμε οι πολλοί ότι η οργάνωση της 17ης Νοέμβρη οργανώθηκε και έδρασε με πρωτοβουλία αυτών, που απέδωσαν λόγο στη δικαιοσύνη; Οι κουκουλοφόροι δρουν χωρίς κέντρο συντονισμού των επιχειρήσεων; Τα δάση μας καίγονται κατά τύχη; Οι απόκληροι έρχονται χωρίς να ελέγχει ουδείς το άθλιο κύκλωμα των δουλεμπόρων; Ασφαλώς με τη διχόνοια που μας χαρακτηρίζει και εκδηλώνεται προκλητική στο χαμηλότατο επίπεδο αντιπαράθεσης στη Βουλή, η κατρακύλα της χώρας μας θα διαρκέσει ώσπου να φθάσουμε στον πάτο! Και θα είμαστε όλοι υπεύθυνοι.

Στους μετανάστες θα αφιερώσουμε το επόμενο άρθρο.

«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.