Ομολογώ ότι ο τίτλος είναι προκλητικός ή προβοκατόρικος και πιασάρικος στην «ευγενή» γλώσσα της δημοσιογραφίας. Αφορμή έλαβα ακούγοντας δημοσιογράφο της κρατικής τηλεόρασης να γνωστοποιεί ότι η 31η Μαΐου είναι η ημέρα κατά του καπνίσματος. Το ότι συνέπεσε να είναι και Πεντηκοστή, δηλαδή γενέθλια ημέρα της Εκκλησίας, την άφησε παγερά αδιάφορη. Βέβαια αρκετοί επωφελήθηκαν του τριημέρου της αργίας, καθώς της Πεντηκοστής έπεται η εορτή του Αγίου Πνεύματος, για να αποδράσουν από τη φυλακή του άστεως δίχως όμως να ευγνωμονήσουν την Πολιτεία, η οποία δεν προέβη ακόμη στον χωρισμό της από την Εκκλησία, η συνέπεια του οποίου θα ήταν άκρως οδυνηρή για τους επωφελούμενους από τις αργίες των εκκλησιαστικών εορτών για να εκδράμουν!
Ο κόσμος της νεωτερικότητας έχει θεσπίσει εδώ και δύο αιώνες κοσμικές εορτές προς αντικατάσταση των θρησκευτικών αρχής γενομένης από το Διευθυντήριο της γαλλικής επανάστασης. Όπως η Εκκλησία έχει κάθε ημέρα εορτή θεοπατορική, θεομητορική ή αγίων της, αποστόλων, μαρτύρων, ομολογητών, ιεραρχών και οσίων, έτσι και ο κόσμος έχει το κοσμικό εορτολόγιο, το οποίο εισήχθη και στην ελληνική κοινωνία κατά τη μεταπολίτευση. Κάποιες ημέρες ορίστηκαν για τη γιορτή προϊόντων, τα οποία ο Θεός πλουσιοπάροχα και για όλους τους ανθρώπους προσφέρει μέσω της φύσεως, την οποία συγκαλυμμένα θεοποιούμε. Σ’ αυτό ο κόσμος δεν πρωτοτύπησε. Από αιώνες η Εκκλησία έχει διατυπώσει ευχαριστίες προς τον Θεό για τις δωρεές του και οι πρόγονοί μας προσέφεραν τα πρώτα γεννήματα να ευλογηθούν από την Εκκλησία. Τώρα ο κόσμος γιορτάζει ερήμην Θεού με γλέντι και διασκέδαση αδιαφορώντας για το ότι πλείστα όσα αγαθά βρίσκονται σε ανεπάρκεια για εκατομμύρια συνανθρώπων μας! Το θλιβερότερο όμως είναι η καθιέρωση ημερών υπόμνησης των ανθρωπίνων παθών με την ελπίδα να συνειδητοποιήσουμε τους κινδύνους που μας απειλούν και να λάβουμε έγκαιρα τα μέτρα μας, πριν εκδηλωθούν στον οργανισμό μας οι συνέπειες της αφροσύνης μας. Εφέτος η ημέρα κατά του καπνίσματος επισκίασε πλήρως για δημοσιογράφο την ημέρα της Πεντηκοστής. Βέβαια και να μην συνέπιπτε η Πεντηκοστή με κάποια ημέρα υπόμνησης κακού ή κινδύνου πάλι θα περνούσε για τους περισσότερους απαρατήρητη.
Από εκείνους που επωφελήθηκαν από το τριήμερο για την απόδραση ασφαλώς οι καπνιστές θα φρόντισαν να εφοδιαστούν με επαρκείς ποσότητες τσιγάρων, αλλοδαπής φυσικά παρασκευής καθώς κάθε τι το εγχωρίως παραγόμενο έχει αρκούντως δυσφημιστεί και αποφεύγεται η κατανάλωσή του. Όσο για τα τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά μηνύματα όλοι γνωρίζουμε ότι πέφτουν στο κενό, καθώς δεν υπάρχει διάθεση να κόψουμε τις «απολαύσεις» μας! Απεναντίας αρκετοί αναζητούμε διαρκώς νέες και πιο συναρπαστικές. Πρόσφατη υπήρξε η εκδήλωση για την ελεύθερη χρήση της κάνναβης, στην οποία μετείχε και μέρος της νεολαίας του κυβερνώντος κόμματος! Δεν γνωρίζουμε, αν οι οργανωτές συμμετέχουν και στην ημέρα υπόμνησης του κινδύνου από τον εθισμό σε ουσίες. Το θεωρούμε μάλλον απίθανο.
Οι πλείστοι αποφεύγουν την όποια μέθεξη σε εκκλησιαστική ακολουθία ή οργανωμένη εκδήλωση οποιασδήποτε μορφής. Προέχει η φυγή από τη φυλακή της πόλης και η ζωογόνηση στην ύπαιθρο. Βέβαια οι ισχυροί του κόσμου έχουν φροντίσει, με τη βοήθεια των ασκησάντων την εξουσία ημετέρων κατά τις δεκαετίες που πέρασαν, να καταστήσουν ακόμη και αυτή την απόδραση ανέφικτη, καθώς το οικονομικό τίμημα είναι πλέον υπέρτερο των ισχνών δυνατοτήτων. Και ενώ είναι πασιφανές ότι θα μειώνεται από έτος σε έτος ο αριθμός των δυναμένων να καταβάλουν το τίμημα για την απόδραση, οι πολιτικοί δεν παύουν να διανέμουν ελπίδες με το αζημίωτο και οι πολλοί να τρέφονται με αυταπάτες για καλύτερες ημέρες! Η Πολιτεία και τα ενορχηστρωμένα ΜΜΕ καταβάλλουν «φιλότιμες» προσπάθειες να τονίσουν ότι η τουριστική κίνηση είναι έντονη. Τηλεοπτικά συνεργεία περιδιαβαίνουν τις ακτές την ώρα που οι πύρινες γλώσσες του Αγίου Πνεύματος εκχέονται στους ελάχιστους ευρισκόμενους στους ναούς της χώρας. Λαμβάνουν φθηνές συνεντεύξεις από τους δροσιζόμενους στις ακτές και μας πληροφορούν πόσο τιμάται ο καφές και πόσο η διανυκτέρευση επιχειρώντας εναγώνια να συντηρήσουν τον κλάδο του τουρισμού, στον οποίο μας υπέδειξαν προ δεκαετιών οι εταίροι μας ότι έπρεπε να επενδύσουμε και εμείς με την αφροσύνη μας υποταχθήκαμε και αφανίστηκε η πρωτογενής παραγωγή μας. Τώρα τί να ευλογήσει η Εκκλησία και τί να γιορτάσει ο κόσμος; Πατάτες Αιγύπτου, σκόρδα Κίνας, λαχανικά Τουρκίας και Ιταλίας, κρέατα και γάλατα των Φράγκων νέων κατακτητών μας; Και ενώ η ανεργία εξ αιτίας της άφρονος πολιτικής μας έχει εκτιναχθεί στα ύψη, εμμένουμε, άφρονες όντες, να συντηρούμε με πάθος την κατανάλωση και μάλιστα κατανάλωση κυρίως εισαγομένων «αγαθών» (ο όρος κατ’ εξοχήν σε χρήση στην καπιταλιστική οικονομία!).
Η κοινωνία που σχηματίστηκε στα Ιεροσόλυμα μετά την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος στους Αποστόλους υπήρξε θαυμαστή από απόψεως διαπροσωπικών σχέσεων, καθώς «ην αυτοίς άπαντα κοινά»! Έκτοτε το όνειρο της κοινωνικής δικαιοσύνης παραμένει χίμαιρα, αν και ποταμοί αιμάτων χύθηκαν γι’ αυτήν. Απομακρυνθέντες οι άνθρωποι από τον Θεό και αρνούμενοι να υπακούσουν στο θέλημά του, στερήθηκαν των δωρεών του Αγίου Πνεύματος και υφίστανται τις συνέπειές του. Ελάχιστοι άπληστοι πλουτοκράτες καταδυναστεύουν τον πλανήτη και οδηγούν στον λιμό δισεκατομμύρια συνανθρώπων μας. Και εμείς στεκόμαστε ανήμποροι να κατανοήσουμε ότι αυτό που ονομάστηκε σοσιαλισμός ή θα καλλιεργηθεί στο περιβόλι της άδολης πίστης ή δεν θα φυτρώσει ποτέ. Σήμερα η «νέα τάξη πραγμάτων» επιχειρεί με διαβολικό τρόπο να επιτύχει εκείνο που ο Χριστός μας καλεί να πράξουμε δια της Εκκλησίας του: Τη συναδέλφωση ανθρώπων και λαών. Οι δυνάμεις του κακού πασχίζουν με την παγκοσμιοποίηση να φέρουν στην ίδια στάνη, της παγκόσμιας αγοράς, πρόβατα και λύκους με αναμενόμενες τις οδυνηρές συνέπειες. Το ίδιο επιχειρείται και με την κίνηση του οικουμενισμού σε θρησκευτικό επίπεδο. Όμως η Εκκλησία μας καλεί να μεταμορφωθούμε όλοι με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος σε αρνιά. Μόνο με τη χάρη αυτή θα καταστεί δυνατή η υπέρβαση της απληστίας και του εθνικισμού, ο οποίος εκδηλώνεται εντονότερος μετά από κάθε προσπάθεια συνθλιβής του πατριωτικού φρονήματος, όπως συνέβη στην ΕΣΣΔ και όπως θα συμβεί στην ΕΕ σύντομα και αργότερα στο νεοεθνικό τέρας των ΗΠΑ.
Τα έθνη είναι δημιουργήματα του Θεού και την πορεία τους Αυτός κατευθύνει, όπως τονίζεται στο κοντάκιο της Πεντηκοστής:
Ότε καταβάς τας γλώσσας συνέχεε (Πύργος της Βαβέλ)
διεμέριζε έθνη ο Ύψιστος.
Ότε του πυρός τας γλώσσας διένειμε
εις ενότητα πάντας εκάλεσε
και συμφώνως δοξάζομεν το Πανάγιον Πνεύμα
Η υπέρβαση των παθών και του εθνικισμού (όχι πατριωτισμού) μόνο μέσω της Εκκλησίας μπορεί να επιτευχθεί.
«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»