giapraki.com

Μακρυγιάννης: «Αρκεί ένα κοριτσάκι;»

Αγρότης του Έβρου αντίκρισε ασύνηθες θέαμα στον οικίσκο αρδευτικής γεώτρησης: Τετράχρονο κοριτσάκι στην αγκαλιά του νεκρού από υποθερμία πατέρα του. Από τα ταξιδιωτικά έγγραφα, που είχε φροντίσει να θέσει στα ρούχα της μικρής ο πατέρας, πριν ξεψυχήσει, έγινε η ταυτοποίηση. Η μικρή διακομίστηκε στο νοσοκομείο και η είδηση μεταδόθηκε από πλήθος τηλεοπτικών σταθμών προκαλώντας βαθειά συγκίνηση. Για πόσες άραγε στιγμές; Ο καταιγισμός των ειδήσεων έφερε τάχιστα τη λήθη και αυτής της τραγωδίας, όπως και πολλών άλλων καθημερινών.

Σύρος πρόσφυγας ο νεκρός. Κατάφερε να διαφύγει από τη δολοφονική μανία των τζιχαντιστών, αυτών των αιμοσταγών τεράτων, που οργάνωσαν, όπλισαν και εξαπέστειλαν να αφανίσουν τον λαό της Συρίας, προκειμένου να ανατρέψουν τον δικτάτορα Άσαντ. Ποιοι οι οργανωτές του σχεδίου; Οι Αμερικανοί, οι ανά τον πλανήτη σπέρνοντες πολέμους, για να θερίσουν κάποτε θύελλες! Άμεσοι συνεργοί τους οι σατραπίσκοι της Σαουδικής Αραβίας και του Κατάρ, οι οποίοι κόπτονται δήθεν υπέρ των ισλαμικών δικαίων, ενώ στην πραγματικότητα πασχίζουν για τα προσωπικά τους άκρως ιδιοτελή συμφέροντα. Απαλλάχτηκαν από πλήθος θανατοποινιτών, τους οποίους εξαπέστειλαν στη Συρία, για να ικανοποιήσουν στο έπακρο τα άγρια αιμοδιψή τους ένστικτα! Η Ε.Ε. έσπευσε να δηλώσει τη συμπαράστασή της στον «απελευθερωτικό στρατό», που μαχόταν για την ανατροπή του δικτάτορα. Βέβαια οι χώρες της έκαναν κάτι επί πλέον: Τα στραβά μάτια στην έξοδο απ’ αυτές φανατικών ισλαμιστών – φονταμενταλιστών, όπως αποκαλούνται, τους οποίους οι μυστικές υπηρεσίες όφειλαν να παρακολουθούν. Πληροφορηθήκαμε αρκετά αργά, όπως συνήθως, όταν αποκαλύπτονται πολιτικές αθλιότητες, ότι μεταξύ των ενταχθέντων στον δολοφονικό στρατό είναι και προσήλυτοι γηγενείς ευρωπαϊκών χωρών, καταγόμενοι από «χριστιανικές» οικογένειες! Η γείτων Τουρκία δεν ήταν δυνατόν να μείνει αμέτοχη στην επιχείρηση αφανισμού μισητού της εχθρού. Έγινε γνωστό ότι το 20% των τεράτων είναι Τούρκοι πολίτες. Έχει ισχυρούς λόγους λοιπόν να εμφανίζεται απρόθυμη να συμμετάσχει στην «επιχείρηση», την τόσο ατελέσφορη ως σήμερα των συμμάχων κατά των εγκληματιών, που είχαν το θράσος να εκτελέσουν και «ευγενείς» πολίτες δυτικών χωρών, ενώ είχαν ακόμη «πεδίο λαμπρό», αφού μόνο 200.000 Σύρους κατάφεραν να εξοντώσουν!

Ο άτυχος πατέρας, που άφησε την τελευταία του πνοή στον Έβρο, χριστιανός ή μουσουλμάνος δεν αναφέρθηκε, εγκατέλειψε τη χώρα του, όπως και πλήθος άλλοι μπροστά στον τρόμο, που αντίκριζε επί τριετία και πλέον, και ζώντας με τον φόβο ότι δεν θα βραδύνει και η δική του σειρά, αφού τα τέρατα συνεχίζουν, το θεάρεστο για τον Αλλάχ, όπως δείχνουν να πιστεύουν, έργο. Διέσχισε την εχθρική γι’ αυτόν Τουρκία αναζητώντας ασφαλές καταφύγιο. Δεν είχε, φαίνεται την οικονομική δυνατότητα να απευθυνθεί στους δουλέμπορους, οι οποίοι αμείβονται αδρά για διεκπεραίωση υποθέσεων αυτής της φύσεως. Το ότι οι ισχυροί της γης δεν θέλουν να θέσουν τέλος σ’ αυτό το σύγχρονο αίσχος, που θυμίζει το άλλο της μεταφοράς των νέγρων από την Αφρική στον Νέο Κόσμο, δεν μας εξοργίζει. Δεν εξοργίζει ούτε καν εμάς τους Έλληνες, που είμαστε οι πρώτοι, που υφιστάμεθα τις συνέπειες της λαθρομετανάστευσης, καθώς οι «εταίροι» μας κρατούν κλειστά τα σύνορά τους με συνθήκες, τις οποίες υπόγραψαν τα φερέφωνά τους, που, υποτίθεται, εκπροσωπούν τον ελληνικό λαό. Και άλλοι μεν σπεύδουμε να δηλώσουμε τη θεωρητική και αδάπανη συμπαράσταση προς τα θύματα της διαρκούς τραγωδίας του πλανήτη προς εξυπηρέτηση των συμφερόντων των ισχυρών, άλλοι δε βλέπουμε τους απόκληρους ως εν δυνάμει εχθρούς, καθώς απειλούν τη φυλετική μας καθαρότητα ή το εργασιακό μας μέλλον. Ουδείς τολμά να καταγγείλει τους ισχυρούς, που ευθύνονται για το δράμα εκατομμυρίων συνανθρώπων μας, που παίρνουν με βαρειά καρδιά τον δρόμο της προσφυγιάς! Έτσι στις τόσες άλλες αιτίες διχασμού του λαού προστίθεται και αυτή εκ της στάσεως έναντι των αποκλήρων.

Το κοριτσάκι βρίσκεται προς το παρόν σε καλά χέρια. Ο προεκλογικός πυρετός όμως στη χώρα μας θα συμβάλει στην ταχύτερη κάλυψη του δράματός της με το πέπλο της λήθης. Άραγε θα αντικρίσει ξανά τη μητέρα του και τα αδέλφια του, αν ζουν; Τι θα κρατήσει ως ανάμνηση από τη γενοκτονία ενός λαού προς οικειοποίηση των πλουσίων κοιτασμάτων πετρελαίου του βορρά της χώρας του και την αποδυνάμωση ενός ισχυρού εχθρού του σιωνιστικού Ισραήλ; Οι Σύριοι φαίνονται να σκορπίζουν σ’ όλα τα μέρη της γης. Πόσοι θα απομείνουν να υπερασπιστούν τη χώρα τους; Όταν οι ισχυροί αποφασίσουν να θέσουν τέρμα στο αιματοκύλισμα στη Μέση Ανατολή, τι θα έχει απομείνει όρθιο;

Πόσο μπορεί να συγκινήσει ένα κοριτσάκι, που κατάφερε χάρη στον νεκρό πατέρα του να σωθεί τελικά, όταν εκατομμύρια άλλα δράματα εκτυλίσσονται καθημερινά μακριά από τις συσκευές εικονολήψεως; Σε δέκα εκατομμύρια ετησίως ανέρχονται τα παιδιά, που πεθαίνουν ετησίως από πείνα και λοιμώξεις αντιμετωπίσιμες στον ανεπτυγμένο οικονομικά κόσμο με φθηνά εμβόλια και φάρμακα. Σε ένα εκατομμύριο ανέρχονται τα παιδιά τα οποία προστίθενται ετησίως στο κύκλωμα παιδικής πορνείας, καθώς αυτό αντιμετωπίζει ολοένα αυξανόμενες ανάγκες, λόγω του σεξοτουρισμού των «πολιτισμένων» δυτικών και της πρόωρης αποχώρησης από τον επικερδή αυτόν κλάδο των θυμάτων λόγω σωματικής κατάρρευσης.

Ο κόσμος της αφθονίας γιόρτασε για μία ακόμη φορά τα Χριστούγεννα δίχως να εννοεί τι ακριβώς γιορτάζει και δίνοντας πλείστες λαβές στον μη χριστιανικό κόσμο για απαξίωση του ευαγγελικού λόγου. Τί μπορεί να καταλάβει ο δυτικός άνθρωπος της μεταχριστιανικής εποχής από αυτό, που έγραψε ο Ντοστογιέφσκι; «Η ζωή κι η ιστορία της ανθρωπότητας δε θα δικαιωθεί ποτέ, όσο υπάρχει έστω κι ένα παιδί στον κόσμο που πεθαίνει από πείνα».
«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»

Exit mobile version