Κοινωνία 21ου αι.: ΈΝΟΧΗ. Καταδικάζεται σε ισόβια κάθειρξη για τον θάνατο του (κάθε) Βαγγέλη

By on 08/04/2015

της Νικολέτας Μήτρακα

Πρόσεχε τις σκέψεις σου, γίνονται λόγια.
Πρόσεχε τα λόγια σου, γίνονται πράξεις.
Πρόσεχε τις πράξεις σου, γίνονται συνήθειες.
Πρόσεχε τις συνήθειές σου, γίνονται ο χαρακτήρας σου.
Πρόσεχε… γιατί ο χαρακτήρας σου διαμορφώνει τη ζωή σου.

[…Σκέψεις -> Λόγια -> Πράξεις -> Συνήθειες -> Χαρακτήρας…]

Όλα λοιπόν ξεκινάνε από τις σκέψεις μας. Και ποιος τις διαμορφώνει? Δεν γεννιόμαστε μ’ αυτές. Γι’ αυτό πρόσεχε τι λες και τι κάνεις γονιέ, δάσκαλε, εκπαιδευτικέ, εσύ δημοφιλή τραγουδιστή ή ποδοσφαιριστή, εσείς, εμείς όλοι που γινόμαστε πρότυπα για τα παιδιά. Πρόσεχε και συνειδητοποίησε το βάρος της ευθύνης σου.

Πρόσεχε γιατί στο χέρι σου είναι να μη δημιουργήσεις θύτες-εκφοβιστές, νταήδες, χειριστικούς με έλλειψη ενσυναίσθησης. Στο χέρι σου, επίσης, είναι να μη δημιουργήσεις θύματα-αποδέκτες εκφοβισμού, ανασφαλείς χαρακτήρες με χαμηλή αυτοεκτίμηση και παθητικές αντιδράσεις.

Στο άκουσμα της είδησης του τραγικού επιλόγου του Βαγγέλη Γιακουμάκη δε μπορεί να μη συνταραχθείς, να μη ξεσπάσεις και να μην αναρωτηθείς τι οδήγησε εκεί (ειδικά), αλλά και τι στο καλό φταίει πια σε αυτήν την κοινωνία (γενικότερα).

Ακόμη κι αν πρόκειται για αυτοκτονία, κι όχι δολοφονία, όσοι «έβαλαν τη θηλιά στο λαιμό» του Βαγγέλη δεν πρέπει να μείνουν ατιμώρητοι. Να λάβουν ό,τι τους αξίζει οι ηθικοί αυτουργοί. Κι αν προχωρήσουμε βαθύτερα μήπως οι γονείς αυτών, οι δάσκαλοι, οι καθηγητές τους, τα ΜΜΕ, η κοινωνία μας όλη, εσύ κι εγώ; Ζούμε στην εποχή τη εικόνας και το πρότυπο του ζόρικου δημοφιλή νταή είναι «μαγκιά».

Αυτό που ήταν «μαγκιά» για ορισμένους, δε μπορούμε ούτε καν να διανοηθούμε πώς μπορεί να μεταφραζόταν στη ζωή του Βαγγέλη Γιακουμάκη. Η καθημερινότητά του, σύμφωνα με τις μαρτυρίες πάντα, ακούγεται δυσβάσταχτη. Ωστόσο η αυτοχειρία δεν είναι λύση ποτέ και σε τίποτε. Η λύση είναι στη ζωή με τις ομορφιές και τις δυσκολίες της, τις οποίες οφείλουμε να κοιτάμε κατάματα και να ξεπερνάμε. Λύση, λοιπόν, είναι να αντιδράσεις, να προτάξεις την δύναμή σου (την συναισθηματική και νοητική). Λύση είναι να είμαστε κοντά στα παιδιά μας, στους μαθητές μας, στα αδέρφια μας, στους φίλους μας βοηθώντας να θωρακιστούν από μικρή ηλικία με σεβασμό και εκτίμηση για τον εαυτό τους.

Όπως σε πολλά ζητήματα, έτσι κι εδώ, το παν είναι η πρόληψη. Γιατί άπαξ και χαθεί ο Βαγγέλης κι ο κάθε Βαγγέλης αυτού του κόσμου, το γνωστό ρητό «στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα» δεν αποδεικνύεται ιδιαίτερα παρήγορο.

amfipolinews.gr

Σχολιάστε αυτό το άρθρο!

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

%d bloggers like this: