Καμία σχέση του Μετεωρίτη της Ρωσίας με τον Αστεροειδή DA 14 που πέρασε δίπλα μας

Με την πτώση ενός μετεωρίτη σε μέγεθος σχολικού λεωφορείου το πρωί της Παρασκευής στη Ρωσία βγήκε στην επιφάνεια ένα άλλο συμπτωματικό ουράνιο γεγονός που σκόρπισε ανησυχία στο ήδη σοκαρισμένο κοινό της εντελώς απρόσμενης έκρηξης.

Πρόκειται για έναν αστεροειδή με διαστάσεις όσο μισό γήπεδο ποδοσφαίρου ο οποίος πέρασε πολύ κοντά από τη Γη ακριβώς την ίδια μέρα. Αλλά οι επιστήμονες της NASA τονίζουν ότι τα δύο γεγονότα δεν έχουν καμιά σύνδεση μεταξύ τους.

Οι πιο πρόσφατες αναλύσεις του Ρωσικού μετέωρου υποδεικνύουν ότι ήταν περίπου το ένα τρίτο του αστεροειδή 2012 DA14 και ταξίδευε σε διαφορετική κατεύθυνση από τον μεγαλύτερο σε μέγεθος αστεροειδή, ο οποίος και πέρασε στην πολύ κοντινή απόσταση των 17.200 μιλίων από τη Γη χωρίς όμως να υπάρξει κάποια δυσάρεστη συνάντηση με τον πλανήτη μας.

«Είναι τρομακτική σύμπτωση να συμβαίνουν αυτά τα δύο γεγονότα την ίδια μέρα», δηλώνει ο Paul Chodas, ερευνητής επιστήμονας στο Γραφείο της NASA για τα αντικείμενα που περνάνε κοντά στη Γη (Near Earth Object Program Office). Επειδή όμως τα δύο αντικείμενα πλησίασαν τη Γη από εντελώς διαφορετικές κατευθύνσεις, λέει ο Chodas, ο μετεωρίτης δεν συνδέεται με κανέναν τρόπο με τον αστεροειδή DA14.

Ο μετεωρίτης που τραυμάτισε πάνω από χίλιους ανθρώπους στην πόλη του Chelyabinsk ταξίδευε με ταχύτητα σχεδόν 40 χιλιόμετρα την ώρα όταν εισέβαλλε στην ατμόσφαιρα της Γης. Επειδή διασπάστηκε, θεωρείται ότι πιθανότατα αποτελούνταν από πετρώδες υλικό και όχι από σίδερο ή άλλα μέταλλα. Προκαταρκτικές αναλύσεις υποδεικνύουν ότι ο μετεωρίτης είχε μήκος περίπου 15 μέτρα και ζύγιζε γύρω στους 7.000 τόνους.

Σύμφωνα με τον ερευνητή μετεωριτών της NASA, Bill Cooke, ένα τόσο μεγάλο αντικείμενο που εισέβαλλε στην ατμόσφαιρα με τέτοια ταχύτητα απελευθέρωσε ενέργεια περίπου 310 κιλοτόνων καθώς εξεράγη, ισχύς που είναι συγκρίσιμη με μια πυρηνική βόμβα. Δημιούργησε δε, ένα τεράστιο ωστικό κύμα που διαδόθηκε προς τα κάτω.

«Το ωστικό αυτό κύμα χτύπησε την πόλη που βρισκόταν από κάτω, προκαλώντας θραύση των παραθύρων, πέσιμο τοίχων και άλλες μικρότερες ζημιές», είπε ο Cooke. «Όταν ακούτε για τραυματισμούς, αυτοί προέρχονται αναμφίβολα από τα αποτελέσματα του ωστικού κύματος και όχι από θραύσματα που έπεσαν στο έδαφος».

Ο λόγος που ο μετεωρίτης είχε μείνει αθέατος και φάνηκε σα να εμφανίζεται από το πουθενά είναι ότι πλησίασε τη Γη από τη φωτεινή μεριά του πλανήτη, κάτι που τον έκανε αόρατο στα τηλεσκόπια.

Αν και φαίνεται σίγουρα ασυνήθιστο για έναν μετεωρίτη να εκραγεί στον αέρα, το εκπληκτικό είναι που δε συμβαίνει πιο συχνά. Η Γη υπόκειται σε μια διαρκή βροχή βράχων και σωματιδίων από το εξωτερικό διάστημα, συναντώντας περίπου 80 τόνους τέτοιου υλικού κάθε μέρα. Τα περισσότερα από αυτά είναι της κλίμακας του ενός ή δύο χιλιοστών, αλλά η Γη συγκρούεται με ένα αντικείμενο του μεγέθους μπάλας του μπάσκετ μια φορά την ημέρα και με μεγαλύτερα της τάξης μεγέθους ενός αυτοκινήτου κάθε λίγους μήνες, σύμφωνα με τον Chodas.

Μόνο λίγα αντικείμενα επιζούν της πτώσης μέσω της ατμόσφαιρας χωρίς να αναφλεγούν. «Ακόμα και κάτι σαν αυτό συμβαίνει περίπου κάθε 50 χρόνια», δηλώνει ο γεωλόγος του Πανεπιστημίου του Michigan, Joel Blum. Η πιθανότητα αλλάζει ανάλογα με το μέγεθος των αντικειμένων, με τα μεγαλύτερα να είναι λιγότερο συχνά.

Εφόσον η Γη καλύπτεται κατά το 70 τοις εκατό από νερό, οι περισσότερες πιθανότητες είναι να πέσουν τα περισσότερα μετέωρα μέσα σε κάποιον ωκεανό. Αλλά η Ρωσία, καθώς είναι η μεγαλύτερη χώρα στον κόσμο, έχει περισσότερες πιθανότητες από άλλες χώρες να συλλέξει μετεωρίτες και αυτό συμβαίνει εξαιτίας του τεράστιου μεγέθους της. Η μεγαλύτερη καταγεγραμμένη σύγκρουση στην ιστορία, που έγινε στην Tunguska το 1908, ισοπέδωσε περίπου 850 τετραγωνικά μίλια από δέντρα στη Σιβηρία. Μια άλλη αξιοσημείωτη σύγκρουση έγινε το 1947, όταν ένας σιδερένιος μετεωρίτης των 70 τόνων έπεσε στη Γη μεταξύ των ορέων Sikhote-Alin, επίσης στη Σιβηρία.

Οι επιστήμονες της NASA πιστεύουν ότι ο μετεωρίτης της Ρωσίας κατά πάσα πιθανότητα προήλθε από τη ζώνη αστεροειδών που είναι σε τροχιά μεταξύ του Άρη και του Δία. Αυτή η ζώνη είναι γεμάτη υλικό που έχει απομείνει από τότε που είχε δημιουργηθεί το Ηλιακό σύστημα και θα μπορούσε να έχει σχηματίσει κάποιον άλλο πλανήτη ή πλανήτες εάν δεν υπήρχαν οι βαρυτικές επιρροές του Δία και του Άρη.

Αν και τα τηλεσκόπια δεν μπόρεσαν να εντοπίσουν τον μετεωρίτη καθώς κατρακυλούσε προς τη Ρωσία, μια άλλη ομάδα οργάνων μπόρεσε να συλλάβει τον βίαιο θάνατο του μετεωρίτη. Οι ανιχνευτές υπόηχων. Αυτά τα όργανα είναι διασπαρμένα στη Γη ανάλογα με διεθνή σχέδια πυρηνικών δοκιμών και παρακολουθούν τις εκρήξεις στον ουρανό.

Η σύμπτωση των δυο ουράνιων σωμάτων είναι κάτι που άναψε τη συζήτηση σχετικά με το ποιοι είναι οι καλύτεροι τρόποι να αμυνθεί η Γη από διαστημικά αντικείμενα.

Η εταιρία εκμετάλλευσης Αστεροειδών Deep Space Industries ζήτησε να τεθούν σε τροχιά μηχανισμοί που θα περιφρουρούν τη Γη από διαστημικές απειλές. Ο David Gump, κορυφαίο διοικητικό στέλεχος της εταιρίας, είπε σε μια δήλωση ότι η τοποθέτηση 10 αεροσκαφών της εταιρίας σε θέσεις γύρω από τον πλανήτη θα κόστιζε λιγότερο από 100 εκατομμύρια δολάρια και θα χρειαζόταν λιγότερο από τέσσερα χρόνια για να γίνει.

«Οι αστρονομικές παρατηρήσεις είναι ένα καλό πρώτο βήμα, αλλά στην Deep Space πιστεύουμε ότι θα πρέπει να αποκτήσουμε μια κοντινή και προσωπική γνώση», δήλωσε ο πρόεδρος της εταιρίας, Rick Tumlinson. «Μετά, όταν τα αντικείμενα αυτά αναγνωριστούν, μπορούμε να εκτοξεύσουμε έναν ή περισσότερους FireFlies για να τα αναχαιτίσουμε και να πάρουμε κοντινές εικόνες ώστε να καταλάβουμε τι έχουμε να αντιμετωπίσουμε».

Κατά μια άλλη ασυνήθιστη σύμπτωση, η κοντινή συνάντηση της Γης με δύο πλανητικά αντικείμενα έγινε σχεδόν την ίδια στιγμή που ένα συνέδριο στη Βιέννη, χρηματοδοτούμενο από τα Ηνωμένα Έθνη, συζητούσε τη δημιουργία ενός διεθνούς δικτύου για την προειδοποίηση σχετικά με αστεροειδείς.

Esoterica.gr

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.