Kοζάνη:Οικογένεια με νεογέννητο ζούσε σε στάβλο!

By Voula Z on 05/02/2012

Αψευδείς μάρτυρες της ανθρώπινης δυστυχίας, είναι τα μέλη της οργάνωσης «ΑΡΣΙΣ», η οποία έχει ως σκοπό της ύπαρξής της, την αντιμετώπιση φαινομένων κοινωνικού αποκλεισμού και τη στήριξη των ευπαθών κοινωνικών ομάδων.

Οι εθελοντές της Εθελοντικής Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης, που λειτουργεί στην Κοζάνη εδώ και τέσσερα χρόνια, μέσα από την καθημερινή δράση για την υποστήριξη των ανθρώπων που μειονεκτούν έναντι συνανθρώπων τους, διαπιστώνουν ότι πληθαίνουν μέρα με τη μέρα οι οικογένειες που ζουν σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας στην ευρύτερη περιοχή.

Το ανθρώπινο δράμα των τριών οικογενειών που παραθέτουμε, δεν χωρά ούτε μέσα στον στάβλο(!), που αναγκάζεται να διαμένει μία οικογένεια με νεογέννητο μωρό σε οικισμό του δήμου Κοζάνης, ούτε στο παγωμένο σπίτι που ζουν νηστικά τα τέσσερα ανήλικα παιδιά μαζί με τους γονείς τους σε χωριό του πρώην δήμου Ελλησπόντου, ούτε σε άλλο σπίτι της ευρύτερης περιοχής της παγωμένης Φλώρινας με τον υδράργυρο να πέφτει έως και στους -24, όπου μία πενταμελής οικογένεια, δεν διαθέτει ούτε ένα θερμαντικό σώμα.

Οι παραπάνω είναι χαρακτηριστικές περιπτώσεις εξαθλιωμένων συνανθρώπων μας, θύματα της κρίσης και της ανάλγητης πολιτικής των ισχυρών του κόσμου, όμως δεν είναι οι μόνοι. Ο εθελοντής του γραφείου Κοζάνης της «ΑΡΣΙΣ», Δημήτρης Λεούδης, δηλώνει: «Όλο και περισσότεροι άνθρωποι ζουν σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας και στην περιοχή μας. Δεν έχουν απολύτως τίποτα. Η φτώχεια είναι ήδη εδώ για τους περισσότερους. Όμως εν δυνάμει, αύριο είμαστε όλοι φτωχοί».

Η εθελοντική οργάνωση απευθύνει έκκληση σε όλους τους πολίτες που μπορούν να βοηθήσουν τις παραπάνω οικογένειες, να προσφέρουν έστω και μεταχειρισμένα θερμαντικά σώματα, φουρνάκια, ψυγεία, κουβέρτες κ.λ.π. Το τηλέφωνο επικοινωνίας με την «ΑΡΣΙΣ» είναι το             24610-49799      , το [email protected] και το www.arsis.gr.

Οι συνθήκες διαβίωσης των οικογενειών, για τις οποίες ζητείται βοήθεια είναι κυριολεκτικά οριακές: Ένα νεαρό ζευγάρι αλλοδαπών με το νεογέννητο μωρό, ζούσε μέχρι πρότινος μέσα σε σταύλο, σε γειτονικό με την πόλη της Κοζάνης οικισμό. Ο πατέρας εργάζεται περιστασιακά ως βοσκός και αδυνατεί να συντηρήσει το μωρό και τη γυναίκα του. Σ’ αυτό το σταύλο εντόπισαν οι εθελοντές την τριμελή οικογένεια. Με προσπάθειες και συγκεκριμένες ενέργειες, κατάφεραν να υλοποιηθεί η μετακόμιση της οικογένειας. Σαφώς οι συνθήκες σε σχέση με το στάβλο είναι καλύτερες. Ωστόσο, η δυστυχία μετακόμισε στο κέντρο της πόλης της Κοζάνης, αφού η μικρή γκαρσονιέρα που έπιασε με πολύ μικρό νοίκι, είναι τελείως άδεια. Έχει μόνο ένα μικρό κρεβάτι και δύο καρέκλες.

Η εξαμελής οικογένεια αλλοδαπών ζει σε χωριό του πρώην δήμου Ελλησπόντου. Δεν μπορεί να θρέψει τα τέσσερα ανήλικα παιδιά ηλικίας 10-16 ετών. Ο πατέρας άλλοτε εργαζόταν σε διάφορες δουλειές και ζούσε τα παιδιά του, εδώ και καιρό αναγκάστηκε να μεταναστεύσει σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα, αλλά και εκεί τα πράγματα είναι δύσκολα. Πίσω έμεινε η μάνα, που μοιράζεται τη δυστυχία με τα πεινασμένα παιδιά της.

Η «ΑΡΣΙΣ» της Κοζάνης έφτασε μέχρι και σε χωριό της Φλώρινας, του πρώην δήμου Κάτω Κλεινών, προσπαθώντας να βοηθήσει μία άλλη πολύτεκνη ημεδαπή οικογένεια με τρία παιδιά. Το σπίτι δεν έχει θέρμανση και η οικογένεια παγώνει.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα μιας ακόμη οικογένειας στην πόλη της Κοζάνης. Επειδή δεν υπάρχει θέρμανση στο σπίτι, οι γονείς ζεσταίνουν νερό και το βάζουν κάτω από το στρώμα, για να ζεσταθούν τα παιδιά με τον ατμό!

Η κοινωνική προσφορά της «ΑΡΣΙΣ» είναι πολύπλευρη και θα επανέλθουμε με νέο ρεπορτάζ. Περιοριζόμαστε επί του παρόντος να σταθούμε στα προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας που υλοποιεί η οργάνωση, με την εθελοντική προσφορά εκπαιδευτικών. Ξεκίνησαν πριν από δύο χρόνια, με τη συμμετοχή αποκλειστικά αλλοδαπών μαθητών. Με την όξυνση της κρίσης, αυξάνονται ραγδαία οι ημεδαποί μαθητές που συμμετέχουν στο πρόγραμμα. Ενδεικτικά να σημειωθεί ότι από τους 75 μαθητές που κάνουν ενισχυτική, οι 50 είναι μετανάστες και οι 25 Έλληνες.

Βεβαίως, αποκαλυπτική είναι η μαρτυρία του Δ. Λεούδη, ο οποίος είπε για τα παιδιά που παρακολουθούν ενισχυτική διδασκαλία: «Στα δύο χρόνια που λειτουργεί το πρόγραμμα, πρώτη φορά φέτος είδα παιδί νηστικό. Το βλέμμα του είναι κυριολεκτικά μια μαχαιριά στην καρδιά». Επειδή τα πεινασμένα παιδιά πληθαίνουν συνεχώς, η «ΑΡΣΙΣ», έκανε μία προσπάθεια και βρήκε φούρνους στην πόλη της Κοζάνης, οι ιδιοκτήτες των οποίων προσφέρθηκαν να συνδράμουν. Έτσι, κάθε απόγευμα δίνουν στην οργάνωση ψωμί και αρτοσκευάσματα που περισσεύουν. Με τα διαθέσιμα τρόφιμα η οργάνωση προσφέρει «κολατσιό» στα παιδιά της ενισχυτικής τα απογεύματα. Σημειώνεται μάλιστα ότι αρκετά παιδιά πηγαίνουν στην «ενισχυτική» μόνο και μόνο για να φάνε ένα σάντουιτς ή μια τυρόπιτα.

Πολύ πιο αποκαλυπτικό είναι το παρακάτω περιστατικό: Ένα απόγευμα ο εθελοντής της «ΑΡΣΙΣ» έβγαινε από αρτοποιείο κρατώντας δύο μεγάλες γεμάτες σακούλες με τα τρόφιμα των παιδιών. Περαστικός που τον είδε, ρώτησε: για τα σκυλιά είναι; Όχι, για ανθρώπους, ήταν η αφοπλιστική απάντηση. Μια απάντηση – διευκρίνιση, μάλλον απαραίτητη, αφού οι ντόπιοι υποτακτικοί των ισχυρών του κόσμου και των δανειστών, αδιαφορώντας για την επιβίωση των πολιτών, δεν ξεχωρίζουν ούτε τα παιδιά από τα σκυλιά!