..”Νικόλας Άσιμος. Ουχί Νίκος ουδέ Νικόλαος. Νικόλας και το “Άσιμος” με γιώτα…”
Ο ανατρεπτικός, ο επαναστάτης, ο «προβοκάτορας», ο ρομαντικός , ο ευαίσθητος, ο παθιασμένος με τη ζωή.
Τα λόγια και οι μουσικές του Νικόλα Άσιμου παλεύουν και σήμερα λυσσασμένα με το χρόνο. Τα πιο πολλά τραγούδια του ασφυκτιούν, ακόμη, στις παράνομες κασέτες. Τα πεζά του, οι θεατρικές του απόπειρες, οι μπροσούρες του, οι λίγες παραστάσεις του που κινηματογραφήθηκαν παραμένουν terra incognita για το ευρύ κοινό. Κι όσο περνάει ο καιρός, η εικόνα του ταλαντεύεται επικίνδυνα ανάμεσα στη γελοιότητα και την ιδιοφυÀα.
Μια φορά κι έναν καιρό στην Κοζάνη, μετά στη Θεσσαλονίκη, τελικώς στην Πλατεία Εξαρχείων, ένα μελαγχολικό παιδί της μεταπολίτευσης εξοργίστηκε. Κάλυψε τις αναπηρίες του με ένα μανδύα μέλανα και πορφυρό. Κι έγινε δύσκολος γρίφος γι’ αυτούς που μπερδεύουν το βασιλιά με το γελωτοποιό που φόρεσε την κορώνα. Χαοτικές αποστάσεις χωρίζουν όσους απλώς σιγοτραγουδάνε τον «Μπαγάσα» απ’ το ραδιόφωνο, με όσους τον έφτυναν αδίστακτα όσο ζούσε και τους άλλους που τον έκαναν σημαία τους – όχι πάντα χωρίς ιδιοτέλεια. Κάμποσες σκέψεις και τραγούδια, μαζί με σκόρπιες όσο και δυσεύρετες λέξεις του αυτόχειρα καλλιτέχνη θα γευτείτε σε τούτη την παράσταση. Και σεβασμό για την αντιφατικότητά του. Και αγάπη. Όχι ασφαλώς, η τελευταία λέξη για τον Άσιμο δεν έχει ειπωθεί ακόμη…
Ένα μεγάλο κομμάτι του ανέκδοτου και όχι μόνο, του πλούσιου και σημαντικού έργου του Νικόλα Άσιμου παρουσιάζεται από την Ομάδα «ΟΧΛΗΡΟΙ» την Πέμπτη 17 & Παρασκευή 18 Απριλίου 2008 στην Αίθουσα Τέχνης Κοζάνης (¿ρα 21:30).