Μήνυμα του Νομάρχη Κοζάνης κ. Ιορδάνη Ανδρεάδη για τη 19η ΜαÀου
Ο αιώνας που πέρασε, ο εικοστός , έχει πολλούς λόγους να ντρέπεται, βαριά εγκλήματα τον βαρύνουν.
Στο μέτωπο του φέρει το δικό μας μαρτύριο. Το μαρτύριο του Ποντιακού Ελληνισμού.
Το μαρτύριο όλων των Ελλήνων.
Όλοι οι Έλληνες έχουν αυτό το κοινό δικαίωμα να μοιράζονται την υπερηφάνεια των Ελλήνων Ποντίων. Όλοι οι Έλληνες έχουν το δικαίωμα να καμαρώνουν τον Ποντιακό Ελληνισμό. Αυτό το δημιουργικό και δυναμικό, το υπερήφανο κομμάτι του απανταχού Ελληνισμού, που έχει συμβάλλει σημαντικά στη διατήρηση της ταυτότητας μας, στο να είναι υπερυψωμένες και αναπεπταμένες οι σημαίες του Ελληνισμού.
Άρα οι σημαίες της Μνήμης μας.
Η γενοκτονία των Ποντίων, αυτό το συντελεσμένο έγκλημα δικαιούται μνήμης.
353.000 άνθρωποι θυσιασμένοι στο βωμό της βαρβαρότητας αρνούνται να γίνουν στατιστικός αριθμός της Ιστορίας. Είναι ψυχές που χάθηκαν και επιμένουν να έρχονται για να τονώσουν τον Αγώνα μας.
Αν μας αποκόψουν από τους Μεγάλους Νεκρούς μας, τότε είναι η ζωή που θα πεθάνει.
Μόνο όταν το νεκρό αρνείται να πεθάνει, ακριβώς επειδή οι ζωντανοί το διαφυλάττουν με τη θέληση τους τότε και το Μέλλον μπορεί να μας επιτρέψει να κάνουμε τον παρόντα χρόνο δημιουργία και όραμα ζωής.
ΛΟΙΠΟΝ;
Ο αιώνας που διανύουμε ήδη, θα μας σεβαστεί;
Να τον αναγκάσουμε να το κάμει.
Γαντζωμένοι στο βράχο μας, το μικρό βράχο που λέγεται Ελλάδα και διαφυλάττοντας τις ζωηφόρες ρίζες μας θα νικήσουμε και τους σεισμούς και τον αιώνα.
Πρέπει λοιπόν, σήμερα, εμείς οι σύγχρονοι Έλληνες, πολίτες αυτού του τόπου και πολίτες του κόσμου , όλοι μας Πόντιοι, όλοι μας Αρμένιοι, όλοι μας Κύπριοι, να θυμόμαστε, και ταυτόχρονα να κατανοούμε, να αντιλαμβανόμαστε, να αναλύουμε, γιατί υπάρχει μόνο ένα εργαλείο, μόνο ένα παράθυρο, για να δει κανείς την πραγματικότητα της Ιστορίας, και την πραγματικότητα του διεθνούς συστήματος και του διεθνούς Δικαίου. Και το εργαλείο αυτό είναι η συνεχής δυσπιστία και η καχυποψία, οι ερωτήσεις, η συνεχώς βαθύτερη ανάλυση. Με τον τρόπο αυτό αντιλαμβανόμαστε ότι το διεθνές σύστημα είναι ένα βαθιά άνισο σύστημα.
Αν είμαστε καχύποπτοι και θέτουμε συνεχώς ερωτήματα, τότε θα αντιληφθούμε τι σημασία έχει το ερώτημα για το ποιος πρέπει να είναι ο ρόλος της Ελλάδας.
Ο ρόλος της Ελλάδας στη Διεθνή σκηνή, στην Περιφερειακή σκηνή δεν μπορεί να είναι μέρος των προβλημάτων. Ο ρόλος της είναι να λειτουργεί ως συντελεστής και παράγοντας ειρήνης, σταθερότητας και ανάπτυξης.
Η 19η Μαίου είναι μια μέρα μνήμης, μια μέρα αυτογνωσίας, μια μέρα βαθιάς μελέτης της Ιστορίας . Μια ημέρα γνώσης , ενδελεχούς και τεκμηριωμένης, του διεθνούς συσχετισμού των δυνάμεων. Αλλά βεβαίως, είναι και μια ημέρα διεκδίκησης , γιατί όλοι διεκδικούμε από εδώ το δικαίωμα στη μνήμη, το δικαίωμα στο σεβασμό και την αναγνώριση της Ιστορίας.
Και αυτό το διεκδικούμε όχι μόνο από τον εαυτό μας , από εμάς τους ίδιους, σε στενά εθνικά πλαίσια. Αλλά φυσικά το διεκδικούμε και από τη διεθνή κοινότητα, η οποία εμφανίζεται πολλές φορές υπερβολικά ενδιαφερόμενη. Και άλλες φορές παγερά αδιάφορη. Πάντοτε βαθύτατα άνιση.
Και πρέπει να έχουμε συνείδηση αυτής της κατάστασης, αν θέλουμε να επιβάλουμε το σεβασμό της Ιστορικής αλήθειας, αν θέλουμε να επιβάλουμε σε όλη την ανθρωπότητα να σκύψει το γόνατο της μπροστά στο τραγικό βίωμα της ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ του ΠΟΝΤΙΑΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ.
Το αίμα των ανδρών, των γυναικών, και των παιδιών του Πόντου, των θυμάτων της Γενοκτονίας, όπως όλων των θυμάτων της Ιστορίας, είναι λίπασμα που τρέφει τους λαούς και τα έθνη, που τρέφει τη μνήμη, που αναζωογονεί και στηρίζει την αξιοπρέπεια μας.
Γι´ αυτό η ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων είναι μια ημέρα αισιόδοξη, αγωνιστική, μια μέρα διεκδικητική.
Ιορδάνης Ανδρεάδης
Νομάρχης Κοζάνης