Η κατάσταση στο κύκλωμα ΣΙΤΟΣ -ΑΛΕΥΡΙ- ΨΩΜΙ του Σταύρου Π. Καπλάνογλου

Όταν η τοπική και όχι μόνον οικονομία καταρρέει πρέπει να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας και να αντισταθούμε προστατεύοντας την.

Όπως αρκετοί φίλοι έχουν δει στο διαδίκτυο μια ομάδα φίλων ,στην οποία έχω την χαρά να συμμετέχω και εγώ, δημιούργησε μια νέα σελίδα στο facebook με την επωνυμία ” Αειφόρος ανάπτυξη Δ. Μακεδονίας”. Σε αυτήν την ομάδα δημοσιεύονται πληροφορίες για τις παραγωγικές δυνατότητες της περιοχής και προβάλλονται, ομαδικά, ομοειδείς επιχειρήσεις διαφόρων κλάδων. Η τελευταία δημοσίευση αφορούσε ονόματα επιχειρήσεων με φούρνους και είδη αρτοποιίας. Κάναμε μια έρευνα και δημοσιεύσαμε τους 38 φούρνους και πρατήρια άρτου που βρήκαμε ( ενδεχόμενα να υπάρχουν και άλλοι ]στην πόλη της Κοζάνης. Σήμερα, δημοσιεύουμε άλλα 42 ονόματα αναλόγων επιχειρήσεων από την πόλη της Πτολεμαΐδας και τα περίχωρα και θα ακολουθήσουν, στις επόμενες αναρτήσεις, οι άλλες περιοχές της Δ. Μακεδονίας. Αφού ολοκληρώσουμε όλο τον κύκλο θα συνεχίσουμε και με τους αλευρόμυλους που απέμειναν, αλλά και άλλους παραγωγικούς κλάδους ,προτρέποντας τον κόσμο να κάνει προμήθειες μόνον από αυτούς.

Πήραμε αυτή την πρωτοβουλία, γιατί ζούμε σε μια απίστευτη οικονομική κρίση .Η Δυτ. Μακεδονία είναι πρωταθλήτρια στην ανεργία, αλλά στα χαρτιά λόγω ΔΕΗ, παρουσιάζει υψηλό ακαθάριστο εισόδημα. Πρέπει να αντιδράσουμε και ένας τρόπος αντίδρασης, σε πρώτο στάδιο, είναι η διατήρηση των θέσεων εργασίας που υπάρχουν και αμέσως μετά η διεύρυνση τους. Πώς μπορεί να γίνει αυτό;  Με την προτίμηση των τοπικών προϊόντων, για όλες τις ανάγκες μας και βεβαίως, σε περίπτωση έλλειψης κάποιων ειδών, να προτιμώνται μόνο ελληνικά προϊόντα.

Όταν οι οι καταναλωτές αγοράζουν προϊόντα από την εγχώρια αγορά, οι παραγωγοί – επιχειρήσεις προσλαμβάνουν πολίτες -καταναλωτές, έτσι ώστε να ανταποκριθούν στην αυξημένη ζήτηση. Είναι από τους λίγους τρόπους, που περιορίζουν τοπικά την ύφεση ,και την ανεργία . Αγοράζοντας εισαγόμενα ή προτιμώντας, στις αγορές μας, τις επιχειρήσεις που ελέγχονται από ξένα κεφάλαια βοηθάμε την ανάπτυξη των ξένων οικονομιών και όχι της δικής μας, μια και δεχόμαστε τη συνεχή συρρίκνωση του αριθμού των επιχειρήσεών και την εξαφάνιση της ελληνικής και τοπικής παραγωγής. Αν ως καταναλωτές, ενσυνείδητα, για όλες μας τις ανάγκες, προτιμάμε τις εμπορικές και βιοτεχνικές επιχειρήσεις , που ανήκουν σε ντόπιους ή αφήνουν τα χρήματα στην Δυτ. Μακεδονία  και δεν επιλέγουμε τις πολυεθνικές, ή τις επιχειρήσεις-αλυσίδες, που μεταφέρουν τα μετρητά τους, εκτός της περιφέρειάς μας,τότε η οικονομία θα αρχίσει να χαμογελά για τον τόπο μας. Και βέβαια οι επιχειρηματίες για να τους εμπιστεύονται οι καταναλωτές επιβάλλεται, να προσπαθούν να διευκολύνουν τους κατοίκους, σε ό,τι τους ζητούν οι πελάτες τους, σε σχέση με το επάγγελμα τους και να επιμένουν στην ποιότητα προϊόντων και τις καλές τιμές.

Ένας τομέας που υστερούν οι τοπικές επιχειρήσεις, με αποτέλεσμα να αυξάνεται καθημερινά η μερίδα που κατευθύνεται για αγορές σε ξενόφερτες επιχειρήσεις είναι η διαφήμιση και η επικοινωνία. Βομβαρδισμός διαφημιστικών φυλλαδίων, καθημερινά, από τις πολυεθνικές με δήθεν έκπτωση πολλές φορές [έκπτωση 20% πχ. χωρίς να αναφέρεται η αρχική τιμή ) είναι μια πρόταση που, συχνά, κρύβει δυσάρεστες εκπλήξεις . Απομυζούν τα χρήματα των καταναλωτών, με τρικ, αφού έχουν μελετήσει την ψυχολογία του πλήθους, πάνω στο οποίο κυριαρχεί η επιστημονική καταναλωτική ενεργοποίηση του υποσυνειδήτου. Είναι η λεγόμενη μέθοδος αγοράς άχρηστων προϊόντων, με την δικαιολογία ότι είναι φθηνά! Αυτό το τομέα της επικοινωνίας προσπαθεί να καλύψει η νέα σελίδα στο FACEBOOK με την επωνυμία ” Αειφόρος ανάπτυξη Δυτ. Μακεδονίας” και μάλιστα, χωρίς κόστος για τις επιχειρήσεις. Το μόνο που μας χρειάζεται είναι βοήθεια από όλους τους φίλους στην προώθηση κάθε ιδέας, μέσω κοινοποίησης ενός κειμένου που δημοσιεύουμε. Όσο περισσότεροι συμμετέχουν σε αυτήν την ομάδα, τόσο πιο μεγάλο θα είναι και το κοινό, που θα γνωρίσει τα προϊόντα του τόπου του.

Τα εγγεγραμμένα μέλη έχουν το δικαίωμα να δημοσιεύουν ή να μας μεταφέρουν τις ιδέες τους, για υλοποίηση προβολής και άλλων κλάδων, προβάλλοντας επιχειρήσεις που μας διαφεύγουν Η εργασία από μας είναι εθελοντική, χωρίς καμιά απολύτως απαίτηση από κανένα. Είναι βέβαιο ότι αν όλοι συνειδητοποιήσουμε ότι το χρήμα κάνει κύκλο, και παραμένοντας στο τόπο μας, μας βοηθά, τότε έχουμε την ικανοποίηση ότι πετύχαμε και αυτό είναι η μοναδική μας ανταμοιβή .

– Γιατί επιλέξαμε να προβάλλουμε τους αρτοποιούς της περιοχής μας

Δώσαμε βάρος στους αρτοποιούς, γιατί είναι ένας κλάδος που μαζί με τους παραγωγούς σιταριού και τις βιοτεχνίες παραγωγής αλεύρων , στηρίζεται κατά 90 % σε ελληνικές πρώτες ύλες και εξοπλισμό και 100 % σε ελληνική και μάλιστα, τοπική εργασία. Το 10 % των κεφαλαίων που είναι αναγκαία για την δραστηριοποίηση αυτών των κλάδων, που έτσι και αλλιώς, δεν αφορά την περιοχή είναι κάποια από τα γεωργικά εφόδια και  ο μηχανολογικός εξοπλισμός και έρχεται αναγκαστικά από αλλού. Κατά την εκτίμηση μας, η αρτοποιία έχει περισσότερες από 400 επιχειρήσεις στην Δυτ. Μακεδονία με με 2000 εργαζόμενους Και ένας άλλος σημαντικός λόγος στήριξης τους . Η επιλογή έγινε, γιατί από το 2012 και εδώ γίνεται μια πολύ μεγάλη προσπάθεια αλώσεως και αυτού του τομέα της οικονομίας από τα πολυεθνικά Super Matket.

Το 2012 ψηφίστηκε στην ολομέλεια της Βουλής, νομοθετική ρύθμισή για τις ”θερμές γωνίες” προψημένου ψωμιού στα σούπερ μάρκετ [”BAKE OFF”]. Ήταν η πλήρης απελευθέρωση της δυνατότητας ολοκλήρωσης του ψησίματος προϊόντων κατεψυγμένης ζύμης, εντός του Super market. H νομοθετική ρύθμιση έγινε, γιατί η Ευρωπαϊκή επιτροπή έχει στείλει στο ειδικό δικαστήριο την Ελλάδα, για ”παραβίαση διατάξεως του ανταγωνισμού”. Είχε προηγηθεί καταγγελία από τις αρτοβιομηχανίες και τα σούπερ μάρκετ. Οι καρχαρίες της αγοράς είχαν δει ένα τομέα που, εκτός από τα κέρδη που θα τους έφερνε, τραβούσε και τους πελάτες, μιας και έχει παρατηρηθεί ότι και μόνον η μυρωδιά του ψωμιού, μέσα σε ένα κατάστημα τροφίμων, προκαλεί αυξήσεις στις πωλήσεις των άλλων τροφίμων.

Η απόφαση αυτή την επόμενη χρονιά προκάλεσε -σε όσα σούπερ μάρκετ ενεργοποιήθηκε και δημιούργησε τις θερμές γωνίες -αύξηση των πωλήσεων βιομηχανοποιημένου ψωμιού, κατά 25%- ύστερα από την άρση των περιορισμών στο «bake off» (ολοκλήρωση της διαδικασίας ψησίματος κατεψυγμένης ζύμης εντός των καταστημάτων). Σήμερα αυτό το ποσοστό έχει ανεβεί κατά πολύ. Δεν έχω στοιχειά συγκεκριμένα για τη συνέχεια, γεγονός, όμως, είναι ότι σε μεγάλα σούπερ μάρκετ υπάρχει η γωνιά του ψωμιού και των ειδών αρτοποιίας, καθώς και διάφορα αρτοσκευάσματα από μεγάλες αρτοβιομηχανίες της Αθήνας . Σε ελάχιστες περιπτώσεις βλέπουμε και κομμάτια του διατιμημένου φθηνού ψωμιού τοπικών αρτοποιιών. Ο πρόεδρος δε των αρτοποιών της Κοζάνης κ. Μαρκόπουλος, πριν από λίγες ημέρες σε συνέντευξη του στη ΕΡΤ μίλησε για μεγάλη πτώση στην παραγωγή ψωμιού, γιατί όπως είπε έκανε την εμφάνιση του το ψωμί χωρίς ταυτότητα. Δεν υπάρχει κλάδος του εμπορίου και της βιοτεχνίας που να μην χει θιγεί από παρόμοιες διατάξεις, που ευνοούν τους μεγάλους και εξαφανίζουν τους μικρούς επιχειρηματίες.

Για να δούμε με την σειρά και τους άλλους κλάδους επαγγελματιών που θίγονται από την επικράτηση αυτής της κατάστασης. Αγρότες, παραγωγοί σταριού και τοπικοί αλευρόμυλοι. Το μαλακό σιτάρι που χρησιμοποιείται για την παρασκευή αλεύρων για ψωμί και παράγονταν στην πατρίδα μας που ήταν επαρκές για τις ανάγκες μας, το υψηλό, όμως, κόστος στην παραγωγή με τις συνεχείς επιβαρύνσεις απογοητεύει τους παραγωγούς και υπάρχουν τάσεις μείωσης. Η απογοήτευση μεγαλώνει, όταν οι μεγάλες αλευροβιομηχανίες, προκειμένου να έχουν μεγαλύτερα κέρδη κάνουν εισαγωγές, αγνοώντας την ελληνική παραγωγή και πιέζοντας με αυτό τον τρόπο να του παραδώσει το σιτάρι σε εξευτελιστικές τιμές. Αποκούμπι σε αυτή την κατάσταση ήταν η αλευροποίηση του σίτου σε τοπικούς αλευρόμυλους και η διάθεση των αλεύρων σε τοπικούς φούρνους. Έτσι και ο αγρότης θα είχε μεγαλύτερα έσοδα και ο αρτοποιός θα είχε στην δούλεψή του φθηνότερα αλεύρια .

Στο παρελθόν υπήρχαν αρκετοί αλευρόμυλοι στην περιοχή που έδιναν δουλειά στον κόσμο. Δυστυχώς,  σήμερα, έχουν λιγοστέψει και οι ποσότητες αλεύρων, που παράγονται έχουν περιοριστεί. Η έλλειψη χρηματοδότησης και οι διάφορες πρακτικές των μεγάλων βιομηχανιών, τους έχουν εξουδετερώσει σε μεγάλο βαθμό . Η αρτοποιία ήταν ένας κλάδος που κρατούσε γερά ,έδινε δουλειά στον κόσμο και συγχρόνως, ενίσχυε την οικονομία της περιοχής. Δυστυχώς, σήμερα έχει μπει στο στόχαστρο των πολυεθνικών super market, που προσπαθούν να συγκεντρώσουν όλη την αγορά των τροφίμων και όχι μόνον στον κύκλο των εργασιών τους. Στο χέρι μας είναι να αντισταθούμε προστατεύοντας τα δικά μας συμφέροντα, για να υπάρχει προοπτική για τον τόπο μας. Στον κλάδο αυτό που ξεκινά από την καλλιέργεια του χωραφιού, συνεχίζεται στην παραγωγή αλεύρων και καταλήγει στην παραγωγή ψωμιού. Όσο μέρος αυτού του κύκλου ελέγχεται από επιχειρήσεις με συμφέροντα, έξω από την περιοχή ή την χώρα, τόσο η ανεργία θα μεγαλώνει. Το αντίθετο θα συμβαίνει αν ο έλεγχος γίνεται από εγχώριες επιχειρήσεις. Πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουμε τον κίνδυνο και να πράξουμε αναλόγως.

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.