Τι παρέλαβε και τι παραδίδει ένα χρόνο μετά;
Η διεθνής εποπτεία της χώρας από το 2010 που συνεχίζεται, δυστυχώς, για 3 χρόνια ακόμα με ευθύνη του κ. Τσίπρα είναι από κάθε άποψη ταπεινωτική, έχει όμως και πλευρές που είναι χρήσιμες για όλους μας.
Οι προβλέψεις του προϋπολογισμού για τα βασικά μεγέθη της οικονομίας περνάνε τη βάσανο της δοκιμασίας και της κρίσης από πολλαπλά κέντρα – θεσμούς και κατά συνέπεια έχουν μεγάλο βαθμό αξιοπιστίας.
Τούτων δοθέντων είναι κρίσιμο να θυμηθούμε ότι ο προϋπολογισμός του 2015 είχε πρόβλεψη ανάπτυξης 2,9% και 3,5% για τα έτη 2015 και 2016, αντίστοιχα. Ο προϋπολογισμός του 2016 αναφέρεται σε ύφεση 0,7% για το 2015 και 1,3% για το 2016.
Οι αυτάρεσκες διαπιστώσεις του κ. Τσίπρα και των υπουργών του περί των αντοχών της πραγματικής οικονομίας που περιόρισαν την ύφεση προκαλούν τουλάχιστον απορία, αν όχι θυμηδία, γιατί πριν ένα χρόνο όλοι τους μιλούσαν για κατεστραμμένη οικονομία.
Δεν είναι ωστόσο αυτό το ζήτημα, ούτε καν οι εκτιμήσεις για τα τελικά μεγέθη που θα αποτυπωθούν απολογιστικά στο μέτωπο της ανάπτυξης / ύφεσης. Και οι πιο αισιόδοξες προβλέψεις δεν αμφισβητούν ότι η οπισθοχώρηση της ελληνικής οικονομίας στη διετία 2015-2016 σε σχέση με τις προβλέψεις πέρυσι τέτοιο καιρό είναι 8% του ΑΕΠ.
Από το +6 στο -2 η απόσταση είναι 8. Οι επιπτώσεις αυτής της δυσμενούς εξέλιξης είναι πολλαπλές αφού επηρεάζονται αρνητικά όλα τα δημοσιονομικά μεγέθη και τελικά η θέση της χώρας έναντι των δανειστών.
Η πιο δραματική συνέπεια της οπισθοχώρησης στην οικονομία που προκάλεσε ο κ. Τσίπρας αποτυπώνεται αναμφίβολα στο ασφαλιστικό. Όπως έδειξε η σχετική έρευνα της Kapa Research που δημοσίευσε χθες ΤΟ ΒΗΜΑ η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών πιστεύει ότι το ασφαλιστικό είναι πρόβλημα που οι αιτίες του ανάγονται στο παρελθόν 4 δεκαετιών. Οι επαναλαμβανόμενες τελευταία αναφορές στη «δικαίωση Γιαννίτση» συντείνουν στο ίδιο συμπέρασμα.
Κι όμως δεν είναι έτσι!
Δεν έχω κανένα πρόβλημα με τη “δικαίωση Γιαννίτση” όχι μόνο γιατί εκτιμώ ιδιαίτερα τον κ Γιαννίτση αλλά και γιατί το 2001 ως Πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ στήριξα δημόσια την πρότασή του που είχε άδοξο τέλος.
Η δικαίωση του κ. Γιαννίτση επήλθε το 2010 όταν σε δραματικές συνθήκες και «πολεμικό» κλίμα ψηφίστηκε ο νόμος 3863 με περικοπές στις συντάξεις πολύ μεγαλύτερες αυτών που θα υπήρχαν αν είχε υιοθετηθεί το σχέδιό του 9 χρόνια πριν.
Έκτοτε 2 φορές, το 2011 και το 2014, το ασφαλιστικό χαρακτηρίστηκε βιώσιμο από τους θεσμούς της Ε.Ε. και όχι μόνο.
Από κανένα διαθέσιμο στοιχείο δεν προκύπτει ότι στο ασφαλιστικό υπήρχε ανάγκη σοβαρών παρεμβάσεων «χειρουργικού» χαρακτήρα πέρυσι τέτοιο καιρό.
· Επιτάχυνση εφαρμογής του Ν. 3863 ναι, αλλά καμία σχέση με αυτό που ζούμε.
· Ανάγκη λήψης δραστικών μέτρων για την πενιχρή εισπραξιμότητα (37%) στον ΟΓΑ ναι, αλλά όχι αφανισμός των αγροτών.
· Ανάγκη επαναφοράς της «ρύθμισης Κουτρουμάνη» που έφερε 1,2 δις ευρώ στο ΙΚΑ το 2012 ναι, αλλά όχι αύξηση εισφορών που εμποδίζουν την επανεκκίνηση της οικονομίας. Ας σημειωθεί ότι η τελευταία μείωση των εισφορών (2014) οδήγησε σε αύξηση των εσόδων του ΙΚΑ 7% σε απόλυτους αριθμούς.
Όσοι δεν πείθονται και παραμένουν δύσπιστοι σε αυτές τις προσεγγίσεις καλό είναι να αξιολογήσουν ένα απλό στοιχείο˙ η μείωση κατά 8% του ΑΕΠ αντιστοιχεί σε ανεργία περίπου 4% και κάθε μονάδα ανεργίας αφαιρεί από τα ασφαλιστικά ταμεία 400 εκ. ευρώ. Δε χρειάζονται πολύπλοκοι υπολογισμοί για να καταλήξει κάθε καλόπιστος πολίτης στο συμπέρασμα ότι τα 1,8 δις ευρώ που κόβονται από το ασφαλιστικό το 2016 τα στέρησε ο κ. Τσίπρας και η Κυβέρνησή του.
Η επίπτωση των τραγικών επιδόσεών τους στο μέτωπο της ανάπτυξης στερεί από τα ασφαλιστικά ταμεία τουλάχιστον 2,5 δις ευρώ στη διετία 2015-2016, ποσό αρκετά μεγαλύτερο από το 1,8 δις ευρώ που αναζητείται με πρωτοφανή προχειρότητα και απειλεί τη χώρα με κοινωνική έκρηξη.
*Ο Πάρις Κουκουλόπουλος είναι μέλος της ΚΠΕ του ΠΑΣΟΚ
άρθρο στην ηλεκτρονική έκδοση του Βήματος