Οι επτά τρόποι που κλέβουν το Δημόσιο οι Έλληνες

Ανάμεσα στα πιο ενδιαφέροντα σημεία, μπορεί να εντοπίσει κανείς τη μεγάλη «τύχη» που έχουν πολλοί συμπολίτες μας, οι οποίοι κερδίζουν αρκετά στα τυχερά παιχνίδια.

Τους 7 τρόπους με τους οποίους φοροδιαφεύγουν οι Έλληνες, καταγράφει σε έγγραφο του προς τις αρμόδιες ελεγκτικές αρχές το Υπουργείο Οικονομικών.

Ανάμεσα στα πιο ενδιαφέροντα σημεία, μπορεί να εντοπίσει κανείς τη μεγάλη “τύχη” που έχουν πολλοί συμπολίτες μας, οι οποίοι κερδίζουν αρκετά στα τυχερά παιχνίδια, ενώ ανάμεσα στις πιο “δημοφιλείς” επενδύσεις, μπορεί να συναντήσει κανείς τα κότερα.
Παρά όμως τη διάθεση τους να επενδύσουν, δεν έχουν κανένα πρόβλημα να στείλουν μεγάλα ποσά σε φορολογικούς παραδείσους. Πέρα από το κωμικό του πράγματος πάντως, που σε πολλές των περιπτώσεων υποτιμά τη νοημοσύνη των ελεγκτών, το Υπουργείο Οικονομικών υποδεικνύει μία σειρά από συχνές περιπτώσεις φοροδιαφυγής που χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής.

Πιο συγκεκριμένα, στο έγγραφο κατηγοριοποιούνται οι εξής περιπτώσεις φοροδιαφυγής:

1) Οι διαδοχικές αγοραπωλησίες ακινήτων σε ασυνήθιστα υψηλό τίμημα
Έχει παρατηρηθεί πως πριν τον τελικό αγοραστή παρεμβάλλονται πολλοί ενδιάμεσοι αγοραστές, ενώ το τίμημα είναι ασυνήθιστα υψηλό. Με τον τρόπο αυτό, μεγιστοποιείται η αξία και να δημιουργηθεί μαύρο χρήμα. Σ’ αυτή την κατεύθυνση, το υπουργείο Οικονομικών τονίζει στους ελεγκτές ότι θα πρέπει να δείχνουν ιδιαίτερη προσοχή όταν διαπιστώνουν ανεξήγητα πολλές αγοροπωλησίες του ίδιου ακινήτου.
2) Εικονικές συναλλαγές με συμμετοχή κύριας εταιρίας, θυγατρικών αλλά και offshore προκειμένου να διασφαλίζεται ρευστότητα και τραπεζικός δανεισμός
Έχουν εντοπιστεί περιπτώσεις όπου επιχειρηματίας, δημιούργησε σειρά εταιριών – δορυφόρων μέσω συγγενικών του προσώπων ή συνεργατών του και οι οποίες σε συνεργασία με θυγατρικές της μητρικής εταιρίας δημιουργούσαν ένα τριγωνικό δίκτυο συναλλαγών, μέσω παροχής υπηρεσιών η μία στην άλλη, σε ασυνήθιστα υψηλό κόστος. Η υπερτιμολόγηση αυτή κατέληγε σε συναλλαγματικές μεγάλων ποσών, οι οποίες καταθέτοντας σε πιστωτικά ιδρύματα για την εξασφάλιση δανείων, μιας και η μητρική επιχείρηση εμφανίζονταν ως εύρωστη. Ουσιαστικά δημιουργούσαν ένα πλασματικό τζίρο που αύξανε την πιστοληπτική τους ικανότητα και στη συνέχεια πραγματοποιούσαν αγορές μέσω διπλών μεταβιβάσεων ή καταθέσεις μαύρου χρήματος σε λογαριασμούς φορολογικών παραδείσων.
3) Αγορά “επαγγελματικών” πολυτελών σκαφών αναψυχής
Δεν είναι λίγες οι φορές που το ΣΔΟΕ έχει πραγματοποιήσει ελέγχους σε μαρίνες και λιμάνια προκειμένου να εντοπίσει αδήλωτα σκάφη ή περιπτώσεις σκαφών αναψυχής που δεν αντιστοιχούν σε εισοδήματα αποκτηθέντα με νόμιμο τρόπο. Στους περισσότερους των ελέγχων, υπερπολυτελή γιοτ, εμφανίζονται ως επαγγελματικά, τα οποία νοικιάζονται σε ιδιώτες υψηλό ποσό ενοικίασης για υπηρεσίες που δεν παρέχονται ποτέ. Η εικονική αυτή διαδικασία μπορεί να επιφέρει ακόμα και καταδίκες για νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα, καθώς τα τιμολόγια αποδεικνύονται δίχως αντίκρισμα, ενώ οι επιτήδειοι διάγουν πολυτελή βίο.
4) Αιτήσεις προβληματικών εταιριών για πτώχευση αφού προηγουμένως έχουν προβεί σε εξαγωγή των εταιρικών τους κεφαλαίων σε λογαριασμούς θυγατρικών εταιριών του εξωτερικού
Οι έλεγχοι σε πολλές επιχειρήσεις το τελευταίο διάστημα ανέδειξαν μία ακόμα φορολογική “μόδα”. Επιχειρήσεις με μεγάλα χρέη στο δημόσιο και τράπεζες, καταθέτουν αιτήματα για πτώχευση προκειμένου να πετύχουν συμφωνίες διακανονισμού με τους πιστωτές, ωστόσο πριν την υποβολή των αιτημάτων φροντίζουν να εξάγουν το μεγαλύτερο μέρος των ρευστών διαθέσιμων τους σε τράπεζες φορολογικών παραδείσων. Με αυτό τον τρόπο εμφανίζουν αδυναμία πληρωμών, την ώρα που μεγάλα κεφάλαια τους παραμένουν “ασφαλισμένα” σε πιστωτικά ιδρύματα χωρών όπως ο Παναμάς, οι Παρθένες Νήσοι και τα Νησιά Κέυμαν.
5) Εταιρίες πίεσης (stress companies)
Μια συνήθης τακτική που έχει επίσης εντοπιστεί, είναι η μεταβίβαση μεγάλων επιχειρήσεων που έχουν χρέη σε νέες, με διαφορετική επωνυμία και ιδιοκτήτες δίχως προσωπική περιουσία. Με τον τρόπο αυτό, οι πιστωτές αυτών των εταιριών εξαναγκάζονται να αποδεχτούν σημαντικές μειώσεις στις οικονομικές τους απαιτήσεις.
6) Απάτη στον ενδοκοινοτικό ΦΠΑ
Η μη επίδοση του ενδοκοινοτικού ΦΠΑ, είναι σήμερα μία από τις πλέον συνηθισμένες, που ωστόσο έχουν διάφορες πτυχές. Πιο συγκεκριμένα, υπάρχουν περιπτώσεις που στήνεται ακόμα και εξαφάνιση εμπόρων προκειμένου να μη αποδοθεί ο φόρος, ενώ γνωστή είναι και η κυκλική απάτη, γνωστή στους κύκλους των εφοριακών ως “μέθοδος Carousel”. Ανάλογες υποθέσεις έχουν αποδείξει μεθόδους παράνομης επίσης απόδοσης ΦΠΑ, ενώ ήδη η τακτική αυτή έχει εισβάλει και στην αγορά ενέργειας με το εμπόριο ρύπων.
7) Αγορά κερδισμένων τυχερών δελτίων και λαχείων
Πρόκειται για την πλέον συνηθισμένη μέθοδο. Φυσικά πρόσωπα, προμηθεύονται μέσω «γνωστών» κερδισμένα δελτία από τυχερά παιχνίδια προκειμένου να τα χρησιμοποιούν ως αιτιολογική βάση νομιμοποίησης παράνομων εσόδων ή εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα.

newsbomb.gr

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.