Η Δημοτική Κίνηση αντέχει στο χρόνο κι ανεβάζει τον πήχη πιο ψηλά

του Λ. Ι. Τσικριτζή

Παρακολουθώντας τα δημοτικά δρώμενα επί 40 χρόνια είτε “μέσα απ’ το χορό” (τρεις φορές δημοτικός σύμβουλος) είτε λίγο παραέξω δεν έχω καμιά πλέον αμφιβολία ότι η Δημοτική Κίνηση “Κοζάνη τόπος να ζεις” είναι το πιο επιτυχημένο εγχείρημα στο είδος της. Ο μεταπολιτευτικός κανόνας ήθελε τις δημοτικές παρατάξεις να λειτουργούν σαν τοποτηρητές των κομμάτων στο Δήμο. Ελάχιστες ήταν μέχρι τώρα οι εξαιρέσεις. Η 1η αφορούσε στην Κίνηση του 1982 που συγκρότησαν πολίτες προσκείμενοι κυρίως στην Ανανεωτική Αριστερά, οι περισσότεροι των οποίων συστεγάστηκαν μετά στο συνδυασμό του κ. Παγούνη και κατόπιν του κ. Κουκουλόπουλου επί μια 20ετία. Η 2η προσπάθεια έγινε με την Οικολογική Κίνηση Κοζάνης, η οποία κατέβηκε σαν καθαρόαιμος οικολογικός συνδυασμός και “χτύπησε” ένα 8% στις εκλογές του 1990 και 1994, νούμερο ψηλό για τα δεδομένα κομματοκρατίας της εποχής εκείνης. Όμως τα ποσοστά δεν συντηρούνται χωρίς ανάλογο υποστηρικτικό δυναμικό. Παρά τη συνέχεια και τη συνέπειά της, η Οικολογική Κίνηση δεν μπόρεσε να αυγατίσει τα λίγα στελέχη πρώτης γραμμμής που διέθετε, ενώ περιορίστηκε – εκ των πραγμάτων – στους τομείς που ήξερε καλά (περιβάλλον και ενέργεια).

Έπρεπε να περάσουν 13 χρόνια για να γίνει το 2010 το 3ο πείραμα, με προσεκτικότερη σχεδίαση, με μέλη από ευρύ φάσμα πολιτικών πεποιθήσεων και καταβολών, που έμαθαν σε λίγο χρόνο όχι να συμφωνούν, αλλά να σέβονται τις αντίθετες απόψεις και να συνεννοούνται στην πράξη.

Η Δημοτική Κίνηση, που προχτές έκανε την εκλογοαπολογιστική της συνέλευση, έχει να επιδείξει μια αυξημένη ευστάθεια, διότι στηρίζεται σε πέντε πόδια:

1. Καλύπτει το αντικείμενο μιας τυπικής δημοτικής παράταξης, το οποίο κυρίως είναι ο έλεγχος της Δημοτικής Αρχής, χωρίς όμως να αρκείται σ’ αυτό.
2. Οργανώνει πληθώρα εκδηλώσεων, μόνη της ή σε συνεργασία με συλλόγους, φορείς, χορωδίες, μουσικά σύνολα, σχολεία κ.α. Π.χ τα περσινά Χριστούγεννα οι εκδηλώσεις και δράσεις αλληλλεγγύης κ ψυχαγωγίας παιδιών, ηλικιωμένων στο στέκι είχαν φτάσει τις 30 !!
3. Καταθέτει επεξεργασμένες προτάσεις μέσω: α) του Δημοτικού Συμβουλίου β) των θεματικών ημερίδων που οργανώνει (Κοινωνική οικονομία, Διαχείριση απορριμμάτων κλπ) γ) των ανακοινώσεων στα ΜΜΕ
4. Έχει βασικό της πυλώνα τον εθελοντισμό και τον ακτιβισμό (καθαρισμοί, ευπρεπισμοί δημόσιων χώρων, ενίσχυση ευπαθών ομάδων), ενώ μόνιμη είναι η στήριξη θεσμών κοινωνικής αλληλλεγγύης, όπως το κοινωνικό ιατρείο και παντοπωλείο, η «Άρσις» κλπ). (Και για να μην ξεχνιόμαστε : την Κυραική 14/4 καθαρίζουμε μαζί με την Οικολ. Κίνηση το Υπαιθριο Δημοτικό Θέτρο . Όσοι πιστοί ..)
5. Έχει θεσμοθετήσει την εσωτερική επιμόρφωση και διαβούλευση επί παντός επιστητού (από παρουσιάσεις βιβλίων, συζητήσεις για την κρίση και την αυτοδιοίκηση, μέχρι τους εθελοντές γιατρούς της Αφρικής και τα .. γκρεκάνικα τραγούδια)
Τα νούμερα μιλούν απο μόνα τους: Από την προηγούμενη συνέλευση μας μέχρι σήμερα, δηλαδή σε διάστημα μόλις 1,5 χρόνου είχαμε:
2 ημερίδες και 5 εκδηλώσεις κοινωνικής αλληλεγγύης
53 Δελτία Τύπου
21 εκδηλώσεις επιμόρφωσης / διαβούλευσης / θεματικής ενημέρωσης/ προβολές κλπ στο στέκι μας
24 Ερωτήσεις – Προτάσεις- Υπομνήματα – Επιστολές προς το Δημ. Συμβούλιο, τις Δημ. Υπηρεσίες και τους Αντιδημάρχους για διάφορα θέματα.
Ακτιβιστικές και πολιτιστικές δράσεις στην πόλη και τις τοπικές κοινότητες.
Την έκδοση εφημεριδούλας (1ο φύλλο)

Ποια είναι τα αντίστοιχα νούμερα που έχουν να παρουσιάσουν οι υπόλοιπες δημοτικές παρατάξεις; Ποιοι είναι οι “δείκτες” προόδου και αξιολόγησης του έργου τους; Ούτε μια ανοιχτή συγκέντρωση δεν έκαναν για να ενημερώσουν τον κόσμο που τους ψήφισε. Σε ποιον δίνουν λογαραισμό για τα πεπραγμένα τους ; Στο κόμμα 😉

Όμως – θα μπορούσε να απαντήσει κανείς – Αυτοδιοίκηση δεν είναι μόνο αυτά. Είναι και τα μεγάλα ζητήματα της χώρας, που επηρεάζουν καταθλιπτικά και την τοπική πραγματικότητα. Σύμφωνοι. Στον καιρό ειδικά της κρίσης, των αποτυχημένων μνημονίων και των εξοντωτικών μέτρων, οφείλεις να συμμετέχεις πιο έντονα στον πολιτικό αγώνα. Πώς όμως ; Επαναλαμβάνοντας έναν μονότονο καταγγελτικό λόγο και βάζοντας σε κάθε κινητοποίηση την ίδια “κασέτα”, που υπόσχεται ιδανικές λύσεις σε μια ιδανική κοινωνία, αλλά προκαλεί τη χλεύη της σκληρής καθημερινότητας ; Αυτό το κάνουν πολύ καλά οι παραδοσιακές παρατάξεις, (ίσως γιατί δεν έμαθαν κάτι διαφορετικό). Αν και η Κίνηση έκανε μια από τα ίδια δεν θα είχε λόγο ύπαρξης.

Το δύσκολο είναι όχι απλά να “ξεκλειδώσεις” την πολιτική διάσταση του τοπικού προβλήματος, αλλά να ανοίξεις στο γκρίζο φόντο της κρίσης ένα παράθυρο στη λύση. Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε, χωρίς να σημαίνει ότι το πετυχαίνουμε πάντα.

Παράδειγμα: Τα οικονομικά του δήμου είναι στο κόκκινο. Οι αιτίες και ευθύνες στους τοπικούς άρχοντες, αλλά και στη μνημονιακή μέγγενη που έχει οδηγήσει τους δήμους σε ασφυξία. Άμεσα βήματα προς τη λύση είναι : α) να σταματήσει η κακοδιαχείριση (φτάσαμε γι αυτό ως τον Επιθεωρητή δημόσιας διοίκησης και το Υπουργείο εσωτερικών) και β) να ανιχνεύσουμε πρόσθετες πηγές πόρων μέσω της χρηματοδότησης της μεταλιγνιτικής περιόδου. (Η πρόταση μας αναλυτικά εδώ). Θα μπορούσαμε βέβαια αντί να ξοδέψουμε άπειρες ώρες στις Υπηρεσίες, το Συνήγορο, τα Υπουργεία και τα sites ευρωπαϊκών δήμων (ανθρακοπαραγωγών), αντί να στοχοποιούμαστε στο Δημ. Συμβούλιο ότι “καρφώνουμε το δήμο”, να συντάξουμε σε μισή ωρίτσα ένα πύρινο ψήφισμα καταγγέλλοντας τον Κουκουλόπουλο και τη .. “νέα γερμανική κατοχή” (όπως κάνουν οι πολλοί) και να ξεμπερδεύουμε άκοπα.

Όμως έχουμε επιλέξει το δρόμο που παράγει, χωρίς να μας ενδιαφέρει αν πουλάει.

Σ’ αυτόν τον τρόπο πολιτεύεσθαι έχει συμβάλει σημαντικά κι ο δημοτικός μας σύμβουλος Λ. Ιωαννίδης που τρέχει νυχθημερόν για την Κίνηση, αθόρυβα και παραγωγικά, χωρίς κορώνες και εύκολα συνθήματα.

Αυτό δε σημαίνει ότι δεν έχει αδυναμίες. Και ο ίδιος, αλλά κυρίως η Δημοτική Κίνηση που έχει πολλά μέτωπα ανοιχτά κι άλλα τόσα να ανοίξει. Το βασικότερο πρόβλημα είναι ότι το κουπί το τραβάνε λίγοι. Θέλουμε τους ενεργούς πολίτες όχι ως απλούς συμπαραστάτες, αλλά ως πρωταγωνιστές. Να βοηθήσουν την πολύμορφη δουλειά της Κίνησης, να συμμετάσχουν στις Θεματικές ομάδες. Να επιλέξουν όποιον τομέα δράσης θέλουν, ανάλογα με τα ενδιαφέροντα και -γιατί όχι- τα μεράκια τους.

Όσο για τα μέλη, να πατήσουν περισσότερο γκάζι. Ωραίες οι ιδέες και οι προτάσεις, αλλά θέλουν πολύ δρόμο για να γίνουν πράξη. Ένας απολογισμός δράσης γίνεται ουσιαστικότερος, όταν δεν αρκείται στην κριτική των οργάνων, αλλά ξεκινά από την αυτοκριτική και την ατομική ευθύνη.

Για όλους μας ισχύει -σε παράφραση- η γνωστή ρήση :
“Μη ρωτάς τι έκανε η Κίνηση για την πόλη και για σένα, ρώτα τι έκανες εσύ για την Κίνηση”

Κοζάνη, 9-4-2013

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.