Χαμένο πάει το 50% τουλάχιστον του νερού που προορίζεται για χρήση από τα νοικοκυριά καθώς στο ποσοστό αυτό υπολογίζονται οι απώλειες στο δίκτυο ύδρευσης είτε λόγω διαρροών και βλαβών, είτε λόγω κλοπών και παράνομης χρήσης, είτε από ανακρίβειες και λάθη σε μετρητές. Αυτό τουλάχιστον ίσχυε μέχρι πρότινος και για την πόλη της Κοζάνης, όπου το περασμένο καλοκαίρι ξεκίνησε να εφαρμόζεται πιλοτικά εφαρμογή τηλεμετρίας για την μείωση του μη τιμολογούμενου νερού στα δίκτυα ύδρευσης.
Χάρη στο πρωτοπόρο αυτό σύστημα, δεδομένα από το δίκτυο ύδρευσης σε κάθε οικοδομικό τετράγωνο μεταδίδονται μέσω συστήματος τηλεμετρίας σε ένα κεντρικό σταθμό ελέγχου. Οποιαδήποτε βλάβη ή απώλεια γίνεται έτσι άμεσα γνωστή προκειμένου να ελαττωθεί στο ελάχιστο ο χρόνος αποκατάστασής της και κατ΄ επέκταση η ποσότητα του νερού που θα χαθεί.
Της έναρξης λειτουργίας του συστήματος προηγήθηκε η αντικατάσταση του μηχανολογικού εξοπλισμού των φρεατίων και των μετρητών παλαιάς τεχνολογίας, η εγκατάσταση βανών σε κάθε οικοδομικό τετράγωνο, η ψηφιοποίηση του δικτύου ύδρευσης και η εγκατάσταση του συστήματος ασύρματης παρακολούθησης και τηλεχειρισμού του εξωτερικού και εσωτερικού δικτύου της Κοζάνης.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΔΕΥΑΚ, Μανώλη Παφίλη, όλα τα παραπάνω εντάσσονται στο πλαίσιο της συμμετοχής του δήμου Κοζάνης στο ευρωπαϊκό έργο Waterloss από κοινού με άλλους οκτώ εταίρους από τη Γαλλία, την Κύπρο, τη Σλοβενία, την Ισπανία και την Ιταλία. Αφορμή για τη σχετική κινητοποίηση του δήμου αποτέλεσε το πρόβλημα της ανεπάρκειας του νερού στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας.
«Το «καμπανάκι» χτύπησε τη δεκαετία του 80 στην περιοχή Σαριγκιόλ, στο νοτιοδυτικό πεδίο εκμετάλλευσης του λιγνίτη, στην Πτολεμαϊδα, όπου ξεκίνησαν διαδικασίες υπεράντλησης των υπόγειων υδάτων, περιμετρικά του μετώπου εξόρυξης, προκειμένου να μην πλημμυρίζουν τα ορυχεία. Τα αποθέματα σε πόσιμο νερό μειώθηκαν και μέχρι το 1999 η περιοχή βρισκόταν σε καθεστώς περιορισμένης λειτουργίας των δικτύων ύδρευσης ώστε να φτάνει το νερό για όλους» εξηγεί ο κ. Παφίλης στο ΑΜΠΕ. Ο ίδιος τονίζει ότι αναζητήθηκαν νέες γεωτρήσεις σε μεγαλύτερο βάθος, με τη βοήθεια της τεχνογνωσίας του ΙΓΜΕ, αλλά και τρόποι εξοικονόμησης του πολύτιμου νερού μέσω της ψηφιοποίησης του δικτύου που άρχισε το 2000.
Αυτή τη στιγμή η εξέλιξη της πιλοτικής εφαρμογής του Waterloss βρίσκεται στο μισό της και θα ολοκληρωθεί τον Μάιο του 2013. Παράλληλα συνεχίζεται η ψηφιοποίηση του δικτύου και άλλων δημοτικών διαμερισμάτων του νέου «Καλλικρατικού» δήμου και η τοποθέτηση βανών σε νέες περιοχές. Ως τώρα οι απώλειες του νερού μειώθηκαν στο 40% και ο στόχος είναι το 25 με 28%. Αντίστοιχη πρόοδο έχει σημειώσει και η Κύπρος που αντιμετωπίζει μεγάλο πρόβλημα με το νερό και κατάφερε να μειώσει τις απώλειές του στο 35%.
agelioforos.gr