Οι γεωλόγοι (και άλλοι σχετικοί επιστήμονες) έχουν βρεί προ πολλού ότι στις επαναλαμβανόμενες περιόδους που υπήρχε αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη και αύξηση της ατμοσφαιρικής συγκέντρωσης διοξειδίου του άνθρακα (CO2) αυτό που προηγείτο πάντοτε χρονικά δεν ήταν το CO2 αλλά ήταν η θερμοκρασία. Δηλαδή έχει βρεθεί με αδιάσειστα στοιχεία (γεωλογικά καρότα, ιζήματα σε λίμνες, σχηματισμοί αδιατάρακτοι μέσα σε παγετώνες, ραδιοϊσότοπα) ότι πρώτα για αρκετές δεκαετίες ή αιώνες αυξανόταν η θερμοκρασία και εν συνεχεία (σαν αποτέλεσμα της αύξησης της θερμοκρασίας) αυξανόταν η συγκέντρωση CO2 στην ατμόσφαιρα. Σήμερα οι κάθε είδους παγκοσμιοποιητές προσπαθούν να μας πείσουν ότι εξαιτίας της έκλυσης CO2 στην ατμόσφαιρα (λόγω των ανθρώπινων δραστηριοτήτων) θα αυξηθεί η θερμοκρασία του πλανήτη και γιαυτό πρέπει να φορολογηθούμε κλπ. Στον συγκεκριμένο σύνδεσμο (link) υπάρχει μία παράγραφος που λέει: «Η τελευταία φορά που η Γη έζησε μια τόσο παρατεταμένη άνοδο του CO2, είπε ο Τανς, ήταν πριν από 17 έως 11 χιλιάδες χρόνια, όταν τα επίπεδα του αερίου αυξήθηκαν κατά μόλις 80 ppm». Δηλαδή πριν από 17 έως 11 χιλιάδες χρόνια αυξήθηκαν τα επίπεδα του CO2 στην ατμόσφαιρα ενώ (προφανώς) δεν υπήρχαν οι αντίστοιχες ανθρώπινες δραστηριότητες. Τι είχε συμβεί την περίοδο αυτή; Είναι σε όλους γνωστό ότι πριν από περίπου 20 έως 18 χιλιάδες χρόνια έληγε η τελευταία περίοδος των παγετώνων και άρχιζε η τελευταία μεσοπαγετώδης περίοδος κατά την οποία αναπτύχθηκε και ο ανθρώπινος πολιτισμός. Δηλαδή τότε έλιωναν οι παγετώνες (υποχωρούσαν προς τους πόλους), σαν αποτέλεσμα αυτού ανέβαινε η παγκόσμια θερμοκρασία και αφού έγινε αυτή η άνοδος της θερμοκρασίας συνέβη η άνοδος της συγκέντρωσης του CO2 στην ατμόσφαιρα κατά 80 ppm (ογδόντα parts per million). Συμπερασματικά: ΠΑΝΤΟΤΕ ΠΡΩΤΑ ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ Η ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ ΜΕΤΑ ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ Η ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ CO2 ΣΤΗΝ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ. ΣΗΜΕΡΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙΣΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΝΤΙΘΕΤΟ: ΟΤΙ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ Η ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ CO2 ΣΤΗΝ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΚΑΙ ΑΡΑ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΩΣ ΘΑ ΑΥΞΗΘΕΙ Η ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΤΟΤΕ ΝΑ ΨΗΘΟΥΜΕ, ΟΠΟΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΜΒΕΙ ΑΥΤΟ, ΝΑ ΥΠΑΚΟΥΟΥΜΕ ΣΕ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥΣ ΑΝΟΗΤΟΥΣ ΦΟΡΟΥΣ!!
Σημειώσεις (ερωτοαπαντήσεις) για όσους έχουν περισσότερες επιστημονικές ανησυχίες:
- Ερωτ: Κάθε πότε έχουμε περίοδο παγετώνων;
Απαντ: Οι παγετώνες διαρκούν περίπου 100.000 έως 120.000 χρόνια και εναλλάσσονται με τις μεσοπαγετώδεις περιόδους που διαρκούν 12.000 έως 20.000 χρόνια (αποσύρονται οι παγετώνες προς βόρειο και νότιο πόλο, οι γήϊνες εκτάσεις μπορούν να καλλιεργηθούν και η χλωρίδα και η πανίδα μπορεί να επιβιώσει). Κατά την τελευταία μεσοπαγετώδη περίοδο αναπτύχθηκε και ο ανθρώπινος πολιτισμός. Η τρέχουσα μεσοπαγετώδης περίοδος τώρα τελειώνει και σύντομα (με γεωλογικούς χρόνους το «σύντομα» σημαίνει σε 1.000 έως 3.000 χρόνια) θα αρχίσει η παγετώδης περίοδος στο μέσον της οποίας οι παγετώνες θα φθάσουν από τον βόρειο πόλο μέχρι τις Άλπεις στην Ευρώπη, μέχρι τα Βραχώδη Όρη στην Βόρειο Αμερική και μέχρι τα Ιμαλάϊα στην Ασία.
- Ερωτ: Γιατί συμβαίνει αυτό; Δηλαδή γιατί υπάρχει αυτή η περιοδική εναλλαγή παγετώνων με μεσοπαγετώδεις περιόδους;
Απαντ: Πιθανότατα είναι αποτέλεσμα περιοδικών μικροαλλαγών στην κλίση του άξονα περιστροφής της γής ή λόγω περιοδικών μικροαλλαγών στα γεωμετρικά χαρακτηριστικά της ελλειπτικής τροχιάς της γής περί τον ήλιο (μικρή και μεγάλη διάμετρος της έλλειψης).
- Ερώτ: Γιατί κάθε φορά που αυξάνεται η θερμοκρασία του πλανήτη μετά από μερικές δεκαετίες ή αιώνες αυξάνεται η συγκέντρωση CO2 στην ατμόσφαιρα;
Απάντ: Στην μάζα των υδάτων των ωκεανών υπάρχει ανά πάσα στιγμή διαλυμένο CO2. Η συνολική ποσότητα διαλυμένου CO2 σε όλη την μάζα των ωκεανίων υδάτων (δηλαδή μέχρι τον πυθμένα των ωκεανών) είναι περίπου 20 φορές μεγαλύτερη από την μάζα του CO2 στην ατμόσφαιρα. Σαν αποτέλεσμα της αύξησης της θερμοκρασίας της ατμόσφαιρας (όπως π.χ. κάθε φορά που λήγει η περίοδος των παγετώνων) αυξάνεται σταδιακά και η θερμοκρασία των ωκεανίων υδάτων. Η αύξηση της θερμοκρασίας των ωκεανών παίρνει πολύ περισσότερο χρόνο από την αύξηση της θερμοκρασίας της ατμόσφαιρας (τα υγρά όπως είναι γνωστό από στοιχειώδη θερμοδυναμική θεωρία έχουν πολύ μεγαλύτερη θερμοχωρητικότητα από τα αέρια). Όταν λοιπόν αυξάνεται η θερμοκρασία των ωκεανών, τότε ένα μικρό μέρος του διαλυμένου σε αυτό CO2 απελευθερώνεται (εκλύεται σύμφωνα με τους νόμους της φυσικής των ρευστών) στην ατμόσφαιρα και γίνεται αντιληπτό σαν αύξηση της συγκέντρωσης τουCO2.
Μανώλης Στειακάκης
Πολιτικός Μηχανικός-Οικονομολόγος