«Το ΔΝΤ ακυρώνει τον νεοφιλελευθερισμό» του Μιχάλη Ραμπίδη

(Από την έκθεση των ερευνητών-αναλυτών με τίτλο: «Ο υπερτιμημένος νεοφιλελευθερισμός»)

 «ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΟΥΝ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ ΤΟΥΣ ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ ΡΥΘΜΙΣΗ ΣΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ»

Τρεις κορυφαίοι οικονομολόγοι από το τμήμα ερευνών του ΔΝΤ (Jonathan D. Ostry, Prakash Loungani, και Davide Furceri) τοποθέτησαν την περασμένη εβδομάδα μια ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια του νεοφιλελευθερισμού.

– Αμφισβητούν την ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων, τις πολιτικές δημοσιονομικής εξυγίανσης και του μικρότερου κράτους
που αποτελούσαν το άγιο δισκοπότηρο για τους οπαδούς του Μίλτον Φρίντμαν, του Ρόναλντ Ρέιγκαν και της Μάργκαρετ Θάτσερ.

– Η νεοφιλελεύθερη πολιτική οδηγεί σε γιγάντωση της οικονομικής ανισότητας, η οποία με τη σειρά της δυσχεραίνει ή ακυρώνει πλήρως την ανάπτυξη. «Στην πράξη, ύστερα από επεισόδια δημοσιονομικής εξυγίανσης», αναφέρεται στην έκθεση, «ακολούθησαν υφέσεις και όχι ανάπτυξη» με συνακόλουθη αύξηση της ανεργίας.

– Δυστυχώς για τους θιασώτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο νεοφιλελευθερισμός δεν αποτελεί απλώς μια φάση αλλά δομικό στοιχείο της ύπαρξής της.Η πλήρης απελευθέρωση των χρηματοπιστωτικών αγορών στην Ευρώπη όλη τη δεκαετία του 2000 μέχρι το 2008 γιγάντωσε τις αγορές παραγώγων και κρατικών ομολόγων και δεν έφερε ανάπτυξη. Αυτή ακριβώς η διαπίστωση όμως καταρρίφθηκε με κρότο στην πρόσφατη έκθεση του ΔΝΤ.

– Ο νεοφιλελευθερισμός άλλωστε είναι δομικά ενταγμένος στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Σαν τον φτωχό συγγενή του αμερικανικού καπιταλισμού, οι ευρωπαϊκές οικονομικές ελίτ έστησαν το μαγαζί τους για να μπορεί να λειτουργεί μόνο στο πλαίσιο του νεοφιλελευθερισμού. Τώρα που οι δημιουργοί της συγκεκριμένης ιδεολογίας εξετάζουν το ενδεχόμενο να την εγκαταλείψουν, οι Ευρωπαίοι κινδυνεύουν να μετατραπούν στην τελευταία νεοφιλελεύθερη αποικία του.

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.