Αποκριάτικα τραγούδια των Φανών της Κοζάνης

By on 26/02/2017

 

Μάνα μι πάντριψις καλά!
Μάνα μου μη κλαις
σύ μι πάντριψις καλά
στουν απάν’ του μαχαλά.
Βρήκα σύστημα καλό
είχιν σπίτ’ μι μαειριό
κι όλου του νοικουκυριό.
Βρήκα σίτα κι πυκνάδα
τσιέντσιαρ’ απου κουλουκύθα
κι πυκνάδα απού μαγκούτα.
Πυρουστιά μ’ ιενα πουδάρι
κι όλ’ η Σκ’ρκα ιενά θιρμάρι
ποια κι ποια για να του πάρει.
Κι όλ’ η Σκ’ρκα έν’ αντί
πήγινιν κι στουν κατή.

Πιδί μ’ αν θέλτς να παντριφτείς

Πιδί μ’, πιδί μ’, πιδί μ’ αν
θέλτς να παντριφτείς
Έλα κι ρώ… ελά κι ρώτα ιμένα.
Ψηλή γυναί… ψηλή γυναίκα να μην πάρς!
Είνι τζιάκι κάπνισμένου
κακουτίναχτου, καϋμένου…
Κουντή γυναί…κουντή γυναίκα να μην πάρς!
Είν’ κουβάρι μαζουμένου,
κακουλόζιαστου, καϋμένου…
Μαύρη γυναί… μαυρή γυναίκα να μην πάρς!
Είν’ τηγάνι μαυρισμένου,
κακουάπλυτου, καϋμένου…
Άσπρη γυναί… ασπρή γυναίκα να μην πάρς!
Τσιουβάλ’ αλιβρουμένου,
κακουτίναχτου, καϋμένου…
Μιλαχρινή, μιλαχρινή τα πρέπ’ να πάρς!
Που νάχει μαύρα μάτια, γειά σ’ αγάπη μου!
Κι αν γιράσει κι αν χαλάσει 
πάλι μαύρα μάτια θάχει…

fanoi2

Τουν ψύλλου τουν καλίγουναν

fanos-gitia-2Ποιος είδιν ψά… μπρέ, μπρέ, μπρέ…
Ποιος είδιν ψάρι στου βουνό…
Ποιος είδι ψάρι στου βουνό
κι γρούνι μι σαμάρι!
Κι μπάκακαν μι κέρατα
κι ψύλλουν μι μουστάκια.
Τουν ψύλλου τουν καλίγουναν
Στη μέσ’ απ’ του παζάρι,
Ιννιά αλμπάνδις τουν βαστούν
κι τρείς τουν καλιγώνουν.
Σαν έδουκιν κι κλώτσισιν
τραντάχθκιν του παζάρι.

Ν’ αφήσουμι τα ψέματα
Να πούμι κι μι’ αλήθεια!
Τουν ψύλλου τουν ιφώρτουναν
ιννιά κιλά ρουβίθια
ρίχνουν κι’ απανουσάμαρα
σαράντα κουλουκύθια
κι όπ’ ήταν λάσπις κι βρουχές
κι ου κυρατζής καβάλα!

Τα κουρίτσια απου ν’ Κουζάν’

Τα κουρί- μπρέ μπρέ μπρέ
Τα κουρίτσια απού ‘ν Κουζάν’
τα κουρίτσια απού ‘ν Κουζάν’
είνι ψόφια γιά σιργιάν’
(Με τον ίδιο τρόπο συνεχίζουμε)
Τα κουρίτσια απ’ τ’ Αλώνια
μοιάζουν σαν τα χελιδόνια.
Τα κουρίτσια απ’ του Άι Δημήτρ’
έχουν γουρουνίσια μύτ’
Τα κουρίτσια άπ’ ν’ Ανάργιαρ’
όλα σά γκαβά φανάρια.
Τα κουρίτσια απ’ τη Σκρκα
θέλουν στς πλάτις μί τι φούρκα.
Τα κουρίτσια απ’ τ’ Τζαμάρα
έχουν όλα σιουρδαμάρα.
Τα κουρίτσια απ’ του Κιραμαργιό
είνι όλα σαν του στχιό.
Τα κουρίτσια απ’ τα Μπούντανάθκα
έχουν στήθια σαν τα αλάφια.
Τα κουρίτσια απ’ τ’ Γιτιά
τα φουρούν όλα στραβά.
Τα κουρίτσια απ’ τα Μισκιάθκα
τά ειδα μιά φουρά κι σκιάθκα.
Τα κουρίτσια απ’ τα κλαδιά
μας τριλαίνουν τα πιδιά.
Τα κουρίτσια απ’ του Βαρόσ’
έχουν μέση σάν του γρόσ’.
Τα κουρίτσια απ’ τ’ Μπηνιώ
όλα σαν του βασιλκό.
Τα κουρίτσια απ τουν Αϊ Λιά
είνι σαν τριανταφυλλιά.
Τα κουρίτσια απ’ τις Λούνις
είνι σαν παχιές γουρούνις.
Τα κουρίτσια απ’ τα Πλατάνια
έχουνι κουντά φουστάνια.
Τα κουρίτσια απ’ τουν Νιάτσ’
να τα πχιείς αντί για ιλιάτς.
Τα κουρίτσια απ’ τς Καρές
όλα ζγιάζν απ’ τς αλαφρές!

 

Μνιά καλή νοικουκυρά

fanos-Kozani (1)
Μνιά καλή, στάσ’ καλά
μνια καλή νοικουκυρά.
Μνιά καλή νοικουκυρά
έβαλιν να μαγειρέψ’.
Έβαλιν, άιντι μπρέ
έβαλιν να μαγειρέψ’
έβαλιν να μαγειρέψ’
λάχανα κι λάπατα.
Σι τσέντσιαρ’, μπρέ μπρέ μπρέ
σι τσέντσιαρι χουρίς καπάκ’
σι τσέντσιαρι χουρίς καπάκ’
κι πυρουστιά μ’ ένα πουδάρ’.
Ψύλλους την… Στάσ’ καλά
ψύλλους την ετσίμπησιν
ψύλλους την ετσίμπησιν
κι κλώτσισιν τουν τέντζιρη!
Κι χύθκιν ό… Άκσιτι!
κι χίθκιν όλου του φαϊ!
Κι χίθλκιν όλου του φαϊ
κι απόμναν όλοι νηστικοί!

 

fanos-skrka

Ου καϋμένους ου μπακάλης

Ου καϋμένους ου μπακάλης
όλη μέρα στ’ άργαστήρι
κι του βράδ’ π’ πάει στου σπίτι
βρίσκει τη φουτιά σβησμένη.
Βρίσκει τη φουτιά σβησμένη
Τη γυναίκα τ’ μύθισμένη!
-Τ´έχς μάρ καλή γυναίκα;
-αχ βρε άντρα μ’
δεν μπουρώ είχιν του κρασί νιρό!
Κι σαν θέλεις να μι γιάνεις
Στου κρασί νιρό μη βάνεις!
Να του βάνεις στου λαϊνι
όσου πιώ κι όσου μείνει!

Τς Χατζηντάμινας ου μπούφους

fanos-lm
Ήταν έ… -μπρέ μπρέ μπρέ
ήταν ένας κούφιους δέντρους.
Ήταν ένας κούφιους δέντρους
κι είχιν μέσα κουκουβάγις!
(με τον ίδιο τρόπο επαναλαμβάνονται)
Κι γινούσαν κι κλουσούσαν
κι έβγαναν τουν κούκου μπούφου!
Τς Χατζηντάμινας ου μπούφους
έφαγιν τ’ αρνίθια όλα!
Κι του πέτνου του χαρχάλι
κι της γάτας του κιφάλι!

 

 

 

_____

Φκιάστι σούπα μι μιρμύγκια,
φάτι πίτα μί τσιρόνια
κι σαλάτα μι βουινιές
για να ζήστι χίλια χρόνια!

Βάλτι πάλιαγκαίοι στου φούρνου
γκόγκανα κι γκάγκαράτσις!
Φάτι ύστιρα κι πέμιτι
αν μιλάου για νούστιμάδις!

Φάτι αυγά απού κάρακάξα,
φκιαν’ καλή επιδιρμίδα,
φέρν κι όριξ τα μακφάρκα…
απού μουρφουμένουν τα’ άκσα!

Τ’ άντιρα απ’ τουν αρίτσιουν,
τα πλιμόνια απ’ τ’ γκάχιλώνα
στέγνουσέ τι τα στουν ήλιου
για να τρώτι του χειμώνα!

Απ’ αυτάια στου Φανό μας
ου πά… μουρέ..
ου πάσα ένας τρώει!
Κ’ ύστιρα πίν’ κι γκάργκαλιέτι
κι άμα φκιάσ’ του κουλουκύθ’
μέσα στου νιρό γκυλιέτι!

_________________________________________________
Πηγές
-Κωνσταντίνου Σιαμπανόπουλου “ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΑ ΚΟΖΑΝΗΣ”
-Ματίνας Τσικριτζή-Μόμτσιου “Η ΑΠΟΚΡΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΖΑΝΗ”

-Φανός “Παύλου Μελά”

_________________________

Δημοσιεύτηκε 17 Μαρτίου 2013

Σχολιάστε αυτό το άρθρο!

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

%d bloggers like this: