Ειλικρινά λυπάμαι για την μονομέρεια της “άποψης”, τον υποχθόνιο καταλογισμό προθέσεων, την άκριτη υιοθέτηση δημοσιευμάτων, που ελάχιστη σχέση έχουν με την πραγματικότητα, αλλά, και κυρίως, για το ότι δεν μπήκες στον κόπο να πάρεις ένα τηλέφωνο στον παλιό σου σύντροφο για να ακούσεις τον αντίλογο, έστω και αν εκ προοιμίου δεν συμφωνείς.
Νέα ήθη.
Αυτά έχουμε με αυτά θα πορευτούμε. Κρίμα!