Ο Μπόμπος με τον πατέρα του, είχαν πάει βόλτα στην πόλη. Ο Μπόμπος, ήταν μικρός και ρωτούσε συνέχεια τον μπαμπά του για τα…
διάφορα που έβλεπε.
– “Μπαμπά, τι είναι αυτό;”
– “Νοσοκομείο είναι παιδί μου”, του απαντούσε ο μπαμπάς του.
– “Μπαμπά, τι είναι εκείνο;”
– “Σχολείο είναι παιδί μου.”
Κάποια στιγμή, πέρασαν και από ένα οίκο ανοχής.
– “Μπαμπά τι είναι αυτό;”, ρωτάει ο μικρός.
– “Αυτό, είναι το σπίτι που ευφραίνονται”.
Την άλλη μέρα ο Μπόμπος το σκάει από το σπίτι του και πάει στον οίκο ανοχής. Μπαίνει μέσα και λέει:
– Ήρθα να ευφρανθώ!!
– Όχι, είσαι μικρός του απαντάει η υπάλληλος.
-Όχι δεν φεύγω , λέει ο Μπόμπος.
– Καλά, του λέει αυτή, θέλεις μια φέτα με μέλι;
-Θέλω, λέει αυτός και την τρώει.
– Αλλη θες;
– Θέλω!!
– Τρίτη θέλεις;;
– Θέλω, λέει ο Μπόμπος όμως δεν μπόρεσε να την φάει και γλύφει μόνο το μέλι. Στο μεταξύ ο πατέρας του είχε τρελαθεί να τον ψάχνει. Στο τέλος τον βρίσκει έξω από τον οίκο ανοχής.
– Μπόμπο!! Τι έκανες εκεί μέσα;;
Και ο Μπόμπος:
– Πατέρα, τις δύο τις κατάφερα! Την τρίτη… της πάτησα ένα γλείψιμο!!
tromaktiko.gr