Είναι πασίγνωστη η τριαντάχρονη ιστορία του πρόσθετου ειδικού τέλους 80% στα τιμολόγια του νερού, αφού έχει πηγή του το νόμο 1069 του 1980, όταν ξεκίνησε η μετατροπή των δημοτικών υπηρεσιών σε επιχειρήσεις κατ’ απαίτηση (η οδηγία) της Ε.Ε. Υποτίθεται ότι θα ίσχυε για μια δεκαετία , αλλά με τους νόμους 2065/1992, 3013/2002 παρατάθηκε για άλλα 20 χρόνια.
Για τη ΔΕΥΑ Κοζάνης που συστάθηκε το 1985, το ειδικό τέλος 80% ίσχυε ως τις 31/12/2015. Να σημειωθεί ακόμη ότι η Ένωση των ΔΕΥΑ ζήτησε και η ίδια νομοθετική ρύθμιση των νέων παρατάσεων! Όπως επίσης και την πρόσφατη εισήγηση της Ειδικής Γραμματείας Υδάτων για την διατήρηση του 80% για το 2016. Να θυμίσουμε ακόμη ότι το ειδικό τέλος 80% επιβαρύνετε με ΦΠΑ 23% (όπως το πάγιο και το τέλος αποχέτευσης) και τον ΦΠΑ 13% στην τιμή του νερού, όποτε το νερό χαρατσώνεται σαν χρυσάφι! Το νερό μετατράπηκε από κοινωνικό αγαθό σε εμπόρευμα, το οποίο επιβαρύνει δυσβάσταχτα τις λαϊκές οικογένειες του δήμου.
Η ΔΕΥΑΚ οδηγήθηκε με ευθύνη και των δημοτικών αρχών να λειτουργεί με κριτήρια ιδιωτικοοικονομικά, ως ΑΕ, «ξεχνώντας» και πάλι, όπως και πριν, το κοινωφελές. Γι’ αυτό δεν παύει ο προϋπολογισμός της να ακολουθεί τις εγκυκλίους και τις εντολές του κεντρικού κράτους, της σημερινής κυβέρνησης, ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όπως και χθεσινών, ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, μέσα στο βαρύ, για το λαό, κλίμα της οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης.
Επιβεβαιώνεται, δυστυχώς, η θέση της Λαϊκής Συσπείρωσης, ότι οι δημοτικές επιχειρήσεις δημιουργήθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν ως οχήματα ιδιωτικοποίησης- εμπορευματοποίησης των δημοτικών υπηρεσιών, λειτουργώντας με την λογική του κέρδους. Η ΔΕΥΑΚ παρ’ όλο που διαχειρίζεται ένα πρώτιστο κοινωνικό αγαθό, δεν μπορεί να ασκήσει κοινωνική πολιτική, με ευθύνη και της τωρινής δημοτικής αρχής, γιατί είναι πλήρως εναρμονισμένη στις αντιλαϊκές πολιτικές των κυβερνήσεων και της Ε.Ε. Γνωρίζουμε πολύ καλά τους σκληρούς περιορισμούς, όπως:
- Την παντελή έλλειψη χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό και την αντιμετώπιση της ΔΕΥΑ ως επιχείρηση που έχουν την σφραγίδα των μέχρι τώρα αστικών κυβερνήσεων, αποβλέποντας στην διάλυση των υπηρεσιών των Δήμων, ώστε να παραδοθούν ως φιλέτα στο μεγάλο κεφάλαιο.
- Την φορολόγηση τους με 23%, θεωρώντας τις ΔΕΥΑ εμπορικές επιχειρήσεις.
- Την δραστική μείωση του προσωπικού με την απαγόρευση προσλήψεων.
- Τους προαναφερόμενους νόμους.
- Τα προβλεπόμενα στους ν. 3852/2010 και 4071/2012.
Όλα τα παραπάνω μπαίνουν εμπόδιο στο να καλυφθούν οι ανάγκες τις λαϊκής οικογένειας σε ποιοτικό και φθηνό νερό το οποίο το μετατρέπουν από δημόσιο αγαθό σε εμπόρευμα. Ωστόσο δεν προσφεύγουμε ως Λαϊκή Συσπείρωση στην εύκολη λύση της αποδοχής αυτής της κατάστασης, της προσαρμογής- υποταγής στις οικονομικές συνθήκες, στις προσχηματικές διαβουλεύσεις σε ευχολόγια στις «αναγκαίες μεταρρυθμίσεις» περί βιωσιμότητας της ΔΕΥΑΚ και αποφυγή ιδιωτικοποίησης της, σε συνεχής επικλήσεις ευρωπαϊκών οδηγιών, στις εφαρμογές των άδικων νόμων, στην καλλιέργεια γενικών ελπίδων, σε φιλολαϊκούς δήθεν σχεδιασμούς που ταυτίζονται με αντίστοιχους κυβερνητικούς, στις παρατάσεις 3 δεκαετιών +1 και στην αποφυγή των αγωνιστικών διεκδικήσεων-συγκρούσεων, όπως πράττει η σημερινή δημοτική αρχή. (οι προτάσεις της δεν είναι θησαυρός αλλά άνθρακες).
Γι’ αυτό η λαϊκή συσπείρωση με συνέπεια, όπως πριν έτσι και τώρα, στο πρόσφατό δημοτικό συμβούλιο καταψηφίσαμε την πρόταση της δημοτικής αρχής για την παράταση του ειδικού τέλους 80% και προτείναμε, εδώ και τώρα την άμεση κατάργηση του. Και στο συγκεκριμένο θέμα η δημοτική αρχή δεν έχει την θέληση να εξαντλήσει ότι περιθώρια υπάρχουν, ώστε να παραχθούν ελαφρύνσεις, με μείωση της τιμής του νερού, αλλά και την υλοποίηση των απαραίτητων σύγχρονων τεχνικών έργων ύδρευσής και αποχέτευσης, ώστε να παρέχεται άφθονο και άριστης ποιότητας νερό στους πολίτες. Επίσης είναι αναγκαίο να αυξηθούν οι εκπτώσεις στο τέλος κατανάλωσης και του ποσού του οικογενειακού εισοδήματος για ΑΜΕΑ, στους δικαιούχους προνοιακών επιδομάτων, για τους πολύτεκνους, τους τρίτεκνους και μονογονεϊκές οικογένειες. Δεν πρόκειται να ανεχτούμε και δεν θα επιτρέψουμε καμιά διακοπή νερού σε λαϊκή οικογένεια, σε κανένα άνεργο, χαμηλοσυνταξιούχο που δεν μπορεί να πληρώσει των λογαριασμό του νερού. Φυσικά είναι καιρός να σχεδιαστούν και να ληφθούν μέτρα και να καταβληθούν προσπάθειες που θα αποσκοπούν στην μείωση του μη τιμολογούμενου νερού (ξεπερνά το 60%) στο να ανώτερο παραδεχτό ποσοστό του 30%, ώστε να εξασφαλιστεί αφενός η επάρκεια του νερού υδροδότησης, αλλά και η μείωση της τιμής παραγωγής του.
Παράλληλα θα αγωνιστούμε μαζί με το λαό του Δήμου, αισιοδοξώντας ότι ο λαός θα πιστέψει στις δυνάμεις του και θα ορθώσει το ανάστημα του για να διεκδικήσουμε μαζί τα παρακάτω:
- Την άμεση υλοποίηση των αναγκαίων τεχνικών έργων εξασφάλισης της επάρκειας και της ορθολογικής διαχείρισης του φθηνού, καθαρού νερού, χωρίς ΣΔΙΤ, από τον αρμόδιο κρατικό φορέα.
- Την πρόσληψη μόνιμου προσωπικού, με πλήρη ασφαλιστικά και μισθολογικά δικαιώματα.
- Αντισταθμιστικά, ΑΥΞΗΣΗ δημοτικών τελών στις μεγάλες κερδοφόρες επιχειρήσεις και ομίλους της περιοχής μας (Τράπεζες, μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες, μεγάλες εμπορικές αλυσίδες κλπ.)
- Κατάργηση του ΦΠΑ, του συντελεστή 80% και των παγίων σε ύδρευση και αποχέτευση. Να μειωθεί η τιμή του νερού για τη λαϊκή κατανάλωση 50%.
- Να μην γίνεται καμία διακοπή νερού σε κανένα άνεργο, χαμηλόμισθο και χαμηλοσυνταξιούχο που δεν μπορεί να πληρώσει.
- Να καταργηθεί το τέλος επανασύνδεσης για όσους καταναλωτές τους έγινε διακοπή.
- Να καταργηθεί ο ΦΠΑ στο νερό και την αποχέτευση, τουλάχιστον σε ότι αφορά την οικιακή κατανάλωση.
- ΑΠΑΛΛΑΓΗ δημοτικών τελών για τις ευπαθείς κατηγορίες των συμπολιτών μας (άνεργους, άπορους, πολύτεκνους, ανάπηρους, νεφροπαθείς κλπ) λαμβάνοντας υπ” όψη την περιουσιακή κατάσταση και χωρίς να υπολογίζεται η πρώτη κατοικία.
Ο αγώνας σήμερα είναι ανάγκη να στοχεύει σε ένα διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης που οδηγεί στον αντίποδα της εμπορευματοποίησης- ιδιωτικοποίησης του νερού και εφαρμόζεται σε όλους τους τομείς και κλάδους της οικονομίας σε όλη την Ε.Ε, με κοινωνικοποιημένα τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας και εργατικό έλεγχο. Σ’ αυτό το πλαίσιο, ο ενιαίος κρατικός φορέας διαχείρισης του νερού θα σχεδιάζει, θα υλοποιεί και θα ελέγχει την διαχείριση του νερού, με γνώμονα το σύνολο των κοινωνικών αναγκών.
Για την Λαϊκή Συσπείρωση
Οι Δημοτικοί Σύμβουλοι
Γκουτζηκώστας Γιώργος
Τσιρέκας Στέλιος