Τα αποτελέσματα από την έρευνα για το ρήγμα Ξινού Νερού – Φανού, παρουσιάστηκαν στο Αμύνταιο από την ερευνητική ομάδα του τμήματος γεωλογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσ/νίκης, που αποτελούνταν από τον επίκουρο καθηγητή κ. Παναγιώτη Τσούρλο, υπεύθυνο της ομάδας, τον λέκτορα κ. Μάρκο Τρανό, τον αναπληρωτή καθηγητή κ. Κωνσταντίνο Παπαζάχο και τον λέκτορα κ. Γεώργιο Βαργεμέζη.
Η μελέτη πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό του Δήμου Αμυνταίου, στα Διοικητικά όρια του οποίου ανήκουν τα δύο Δημοτικά Διαμερίσματα Φανός και Ξινό Νερό.
Ο Δήμαρχος Αμυνταίου κ. Γιάννης Λιάσης αναφέρθηκε στην ανησυχία των κατοίκων από την ύπαρξη του ρήγματος, στην αναγκαιότητα διαπίστωσης των αιτίων που το προκάλεσαν και στις επιπτώσεις του στο περιβάλλον και το οικοσύστημα.
Θεωρεί χρέος των τοπικών και περιφερειακών φορέων την αντιμετώπιση του προβλήματος, σύμφωνα με τις διαπιστώσεις και τις προτάσεις της ερευνητικής ομάδας.
Το πρόβλημα στην περιοχή της λεκάνης Αμυνταίου, τόνισε η ερευνητική ομάδα, «θεωρείται αρκετά σοβαρό καθώς συνδέεται τόσο με ζημιές στην περιουσία όσο και στις υποδομές».
Από την έρευνα διαπιστώνεται ότι οι «εδαφικές ρωγμώσεις» δεν οφείλονται «σε σεισμικά φαινόμενα ή σε μικρές μετακινήσεις των ρηγμάτων σε μεγάλο βάθος».
Τα υπάρχοντα υδρογεωλογικά στοιχεία, σύμφωνα με την έρευνα, κατέδειξαν ότι η παρουσία του φαινομένου, αποδίδεται στην «υπερεκμετάλλευση του υδατικού δυναμικού της λεκάνης», στην «υπεράντληση των υδατικών πόρων».
Η συνεχιζόμενη αλόγιστη άντληση του νερού από «τους κύριους χρήστες του» τους αγρότες και τη ΔΕΗ, θα επιδεινώνει την κατάσταση με τη γενικότερη υποβάθμιση της περιοχής.
Η ερευνητική ομάδα προτείνει την αντιμετώπιση του φαινομένου σε Διαδημοτικό, Νομαρχιακό και περιφερειακό επίπεδο, «με την ενεργή συμμετοχή όλων των εμπλεκομένων φορέων».
Για τους αγρότες προτείνεται «η προσπάθεια περιορισμού της σπατάλης του νερού με την παροχή κινήτρων για αλλαγή του τρόπου ποτίσματος» αλλά και σε περιόδους έξαρσης του φαινομένου «ο τοπικός περιορισμός των αντλήσεων».
Για τη ΔΕΗ προτείνεται, και θεωρείται ως «επιτακτική ανάγκη» να μειωθούν οι αντλήσεις νερού εξορθολογίζοντάς τες στις απολύτως απαραίτητες.
Με δεδομένο ότι οι μεγαλύτερες ποσότητες νερού αντλούνται για την προστασία των ορυχείων και χάνονται, προτείνεται «η επαναπόδοση του νερού που αντλείται από τη ΔΕΗ στην υδρογεωλογική λεκάνη, είτε μέσω του δικτύου, είτε μέσω γεωτρήσεων εμπλουτισμού».
www.ptolemaida.net