Home   >   ΕΙΔΗΣΕΙΣ   >   ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ   >   2ο Φεστιβάλ Πτολεμαΐδα η πόλη γιορτάΖΕΙ «ΔΕΗ και Πόλη»: Παρουσίαση των εικαστικών Γιάννη Καστρίτση και Κωστή Performance «Ποιητική της σκιάς»

2ο Φεστιβάλ Πτολεμαΐδα η πόλη γιορτάΖΕΙ «ΔΕΗ και Πόλη»: Παρουσίαση των εικαστικών Γιάννη Καστρίτση και Κωστή Performance «Ποιητική της σκιάς»

By on 14/03/2018

Την Παρασκευή, 23 Μαρτίου 2018, και ώρα 7:00 το απόγευμα, το Παλαιοντολογικό Ιστο- ρικό Μουσείο Πτολεμαΐδας, σε συνεργασία με τον πολιτιστικό σύλλογο “Υψικάμινος” και την ομάδα καλλιτεχνών Eordaiart, παρουσιάζουν τις εικαστικές εκθέσεις «Ποιητική της γης» και «Ποιητική του «κεραυνού»

Η ιστορία της πόλης της Πτολεμαΐδας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τον λιγνίτη και τα εργοστάσια της ΔΕΗ. Το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της πόλης διευρυνθήκαν με την παρουσία των εργοστασίων αλλά ταυτόχρονα δημιούργησαν μια εξαρτώμενη ζωή που απαιτεί μια άλλη ισορροπία ανάμεσα στην οικολογία και την αστική ζωή που απέκτησε η Πτολεμαΐδα.

Το 2ο φεστιβάλ Πτολεμαϊδα η πόλη γιορτάΖΕΙ έρχεται να αναδείξει την ύπαρξη ενός πολιτισμού ακραίων αντιθέσεων: εξορύσσω κάτι πολύτιμο – φθείρω ένα τοπίο, αναπτύσσω την οικονο-μία μια πόλης – κατεδαφίζω την βιομηχανική ιστορία την περιοχής. Οι εικαστικές εκδηλώσεις προσπαθούν να δηλώσουν την σχέση που μπορεί να έχει η παραγωγή της ενέργειας με την παραγωγικότητα της φύσης και του ανθρώπου.

Δύο καταξιωμένοι καλλιτέχνες σχολιάζουν, ο Κωστής τον αρχέγονο κεραυνό ενώ ο Γιάννης Καστρίτσης χρόνια τώρα επιστρέφει στη φύση προσπαθώντας να κατανοήσει την ενέργεια που εκπέμπει αυτή. Γεννημένος στις 8 Φεβρουαρίου του 1950, στην Αθήνα, ο Κωστής διακρίνεται ως εικαστικός και ποιητής. Αρχικά στο εικαστικό του έργο κυριαρχεί η φιγούρα του Τρελού, που εκφράζει τους προβληματισμούς του για τη σχέση του ανθρώπου με τον κοινωνικό χώρο. Κατά τη δεκαετία του 1970 πειραματί- ζεται με την Οπτική Ποίηση, ενώ τείνει προς μια εννοιολογική προσέγγιση θεμάτων που α- ναφέρονται στον επικοινωνιακό ρόλο της τέ- χνης. Στις πρόσφατες εγκαταστάσεις του, ό- που κυριαρχούν τα μοτίβα του Κεραυνού και του Λαβυρίνθου, επιχειρεί μια ανασύνθεση της ιστορικής εμπειρίας στην ανθρώπινη εξέλιξη. Η τελετουργικότητα και η καθολικότητα της σκέψης του θα αποτελέσει, ένα σκάμμα ενδιαφέροντος, που θα αναδείξει πνευματικά και ανθρώπινα ευρήματα.

Σχολιάστε αυτό το άρθρο!

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

%d bloggers like this: