Λίγοι ερειπωμένοι τοίχοι και η εκκλησία του Αγ. Γεωργίου έχουν πλέον απομείνει για να υποδεικνύουν ότι στο Βίτσι, σε υψόμετρο1230 μέτρων, κάποτε υπήρχε το χωριό Ποιμενικό ή, με την παλιά του ονομασία, Βαψώρι, το οποίο εγκαταλείφθηκε από τους κατοίκους του κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου.
Πηγή:sentra.com.gr
Επρόκειτο για ένα από τα πιο όμορφα ορεινά χωριά της περιοχής, που, αν και κάποτε άνηκε στο νομό της Φλώρινας, σήμερα βρίσκεται στα διοικητικά όρια της Καστοριάς.
Ο οικισμός δημιουργήθηκε περί τα 1800 μ.Χ. από ντόπιους κατοίκους, οι οποίοι, σύμφωνα με μαρτυρίες, επέλεξαν την εν λόγω περιοχή για να αποφύγουν κάποιο διωγμό των Τούρκων, ενώ αρχικά ήταν χειμαδιό, δηλαδή οι κάτοικοι, έρχονταν το καλοκαίρι και έφευγαν το χειμώνα.
Ο οικισμός, στην άνθησή του, ήταν από τους μεγαλύτερους της περιοχής, με τον πληθυσμό του στα 1920 , σύμφωνα με εργασία που παρουσίασαν οι μαθητές του 5ου Δημοτικού Σχολείου Φλώρινας, να φτάνει ακόμη και τις 3.000, ενώ ο αριθμός των σπιτιών του έφτανε τα 200, τα οποία ήταν διώροφα σκεπασμένα με πλάκες. Μάλιστα, πρόκειται για τον μοναδικό οικισμό των Κορεστείων και ευρύτερα του Βιτσίου, που ήταν πετρόκτιστος και όχι πλινθόκτιστος, όπως συνηθιζόταν τότε (Κρανιώνας, Χαλάρα, Μαυρόκαμπος κ.λ.π.)