Αμύνταιο: Από τα θρανία στην επιχειρηματικότητα

By Voula Z on 16/05/2012

Θέλει παραγωγούς, αμπελουργούς, γεωπόνους, οινολόγους, διαφημιστές, τεχνολόγους τροφίμων και ποτών και δίκτυα προώθησης, ακόμη και ανθρώπους του τουρισμού που να μπορούν να το αξιοποιήσουν. Κι αν το ξινόμαυρο του Αμυνταίου ευφραίνει εκείνους που το γεύονται σε όλο τον κόσμο, υπάρχει ακόμη πολλή δουλειά να γίνει στον τομέα της προβολής στην αγορά ξεχωριστών προϊόντων της ελληνικής γης.

Αυτές φαίνεται ότι ήταν οι σκέψεις πενήντα μαθητών της Β και Γ τάξης του Γυμνασίου Αμυνταίου που αποφάσισαν, με την καθοδήγηση των καθηγητών τους, να μεταπηδήσουν από τα θρανία στην επιχειρηματικότητα για να δημιουργήσουν μια εικονική επιχείρηση που προωθεί τα κρασιά των επιχειρήσεων της περιοχής που δραστηριοποιούνται στον κλάδο της οινοποιίας.

«Γνωρίζουν, άλλωστε, καλά ότι το προϊόν αυτό είναι αποτέλεσμα της γνήσιας επιχειρηματικότητας του τόπου, όπως και ότι, για να έχουν δουλειά και να μην μεταναστεύσουν, θα πρέπει να στραφούν σε δραστηριότητες που έχουν το περιθώριο να αναπτυχθούν γύρω από το κρασί» αναφέρει η Λεμονιά Μπούτσκου, μία από τις υπεύθυνες καθηγήτριες που συντονίζουν τις προσπάθειες των μαθητών.

«Θέλουμε να προωθήσουμε το κρασί του Αμυνταίου που είναι φημισμένο και να ενισχύσουμε οικονομικά την περιοχή μας» λέει στο ΑΜΠΕ η μαθήτρια Ευαγγελία Παπαδοπούλου και εξηγεί: «Χωριστήκαμε σε ομάδες και καταγράψαμε την τοπική ιστορία σε σχέση με το κρασί, πήραμε συνεντεύξεις από τους παραγωγούς, βιντεοσκοπήσαμε τις δραστηριότητές μας, φτιάξαμε ιστοσελίδα και μπλογκ στο διαδίκτυο και φιλοδοξούμε να μεταφράσουμε όσα γράφουμε στα αγγλικά, τα γερμανικά, τα γαλλικά και τα ιταλικά ώστε να προωθήσουμε τα προϊόντα μας στο εξωτερικό».

Μέσα από τα μάτια των μαθητών, ο επισκέπτης της ιστοσελίδας https://aminteowine.weebly.com ξεναγείται σε μια περιοχή με 700 μέτρα υψόμετρο, με θέα τη λίμνη Βεγορίτιδα, την «πολύχρωμη» λίμνη που δεν έχει βότσαλα στις ακτές της αλλά εκατομμύρια μικρά κοχύλια. Γνωρίζει το Αμύνταιο που έχει χαρακτηριστεί ως «κωμόπολη ευλογημένη από το Βάκχο» και μαθαίνει για την ιστορία του αμπελιού πριν από δύο χιλιετίες και τη λατρεία της θεϊκής μορφής του Διονύσου. Ταξιδεύει στο χρόνο μέσα από τις περιόδους της τουρκοκρατίας, όταν ο Αλή Πασάς έπαιρνε φόρο σε κρασί και το μετέφερε στα Γιάννενα, των Βαλκανικών πολέμων και της νεότερης περιπέτειας των παραγωγών μέχρι το κρασί τους να αποκτήσει Ονομασία Προέλευσης Ανωτέρας Ποιότητας.

Ξινόμαυρο, Ροδίτης, Μαλβαζία αλλά και Syrah, Sauvignon Blanc, Merlot, Chardonnay, Riesling ξεδιπλώνουν νοερά τα αρώματά τους στην «παρέλαση» των ποικιλιών του αμπελιού ενώ οι τοπικές επιχειρήσεις παρουσιάζουν τις εγκαταστάσεις, τα προϊόντα, αλλά και τις επιδόσεις τους, μέσα από τα βραβεία που έχουν κερδίσει σε ελληνικούς και διεθνείς διαγωνισμούς. Συνεντεύξεις παραγωγών, οινολογικά νέα και οινολογικοί χάρτες του νομού Φλώρινας και της Ελλάδας συμπληρώνουν την παρουσίαση.

Εντύπωση προκαλεί, εξάλλου, στον ηλεκτρονικό επισκέπτη της εικονικής επιχείρησης, η έμφαση που έχει δοθεί από τους μαθητές σε επιχειρηματικές συμβουλές ειδικά για τον κλάδο της οινοποιίας. Στην πρώτη μόλις σελίδα του ιστότοπου φιγουράρουν «συνταγές» επιχειρηματικής επιτυχίας για την ενεργοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού, τη διαδικασία λήψης αποφάσεων, την αξιολόγηση των συνεργατών μιας εταιρείας, το στυλ διοίκησης και … τα λάθη του μάνατζερ προς αποφυγή.

«Έχω εκπλαγεί με τη δουλειά των παιδιών που παρά το νεαρό της ηλικίας τους έκαναν μια εκπληκτική προσπάθεια για να «στήσουν» στο διαδίκτυο μια επιχείρηση προβολής των προϊόντων της περιοχής τους» σημειώνει, άλλωστε, ο αντιπρόεδρος των Νέων Επιχειρηματιών Ελλάδος και ιδρυτής των Καθηγητών Χωρίς Σύνορα, Κωνσταντίνος Κυρίτσης.

Ο ίδιος μίλησε στα παιδιά στο πλαίσιο εκδήλωσης που διοργάνωσαν το Γυμνάσιο και ο Δήμος Αμυνταίου, με αφορμή τη συμμετοχή του σχολείου στο Δίκτυο Σχολικής Καινοτομίας του Ιδρύματος Λαμπράκη. Αναγνώρισε ότι οι μαθητές αντιλήφθηκαν εγκαίρως ότι δεν έχει γίνει πολλή δουλειά στον τομέα της προώθησης του Αμυνταίου και τους παρότρυνε να πιστέψουν στους εαυτούς τους και να αντισταθούν στην κουλτούρα που έχουμε στη χώρα μας και μας εμποδίζει να ρισκάρουμε.

“Είναι σαφές ότι δεν πετυχαίνουν όλες οι επιχειρήσεις αλλά υπάρχουν πάντα κενά στην αγορά εργασίας που μπορούν να δώσουν τεράστιες ευκαιρίες απασχόλησης” λέει ο κ. Κυρίτσης στο ΑΜΠΕ και δεν παραλείπει να τονίσει: “οι ορίζοντες ανοίγουν, όταν αφήνουμε τα παιδιά και τους νέους ανθρώπους να ονειρεύονται, πιστεύουμε στις δυνατότητές τους και τους αφήνουμε να πειραματιστούν”.