Δε χωρά αμφιβολία, ότι η σημερινή πρωτοφανής οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα, αναδεικνύει με έντονο τρόπο τη συρρίκνωση των εισοδημάτων, την απώλεια των θέσεων εργασίας, την αύξηση των φόρων και τη μείωση των δομών του κοινωνικού κράτους, που έχουν ως εύκολα θύματα εμάς τις γυναίκες, αφού οι επιπτώσεις της εφαρμογής του σκληρότερου προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής στην Ευρώπη, επιφέρουν καίρια πλήγματα στον διαρκή αγώνα που καταβάλουμε για την εξάλειψη κάθε είδους διάκρισης και ανισότητας ανάμεσα στα δύο φύλα.
Η ενίσχυση της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών, η παροχή ίσων ευκαιριών στην εργασία και την εκπαίδευση, η βελτίωση της θέσης της γυναίκας σε κάθε επίπεδο κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής δραστηριότητας, καθώς και η συμφιλίωση της οικογενειακής και της επαγγελματικής ζωής για επίτευξη της αύξησης του ποσοστού απασχόλησης των γυναικών, βάσει των αναμενόμενων στόχων που έθεσε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Λισσαβόνας, επιβάλλουν την υλοποίηση άμεσων στοχευμένων ειδικών μέτρων, που θα κατοχυρώσουν στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία, την κατάκτηση μιας πραγματικά ισότιμης θέσης για κάθε γυναίκα.
Βέβαια, η θεσμική κατοχύρωση από την Πολιτεία μιας σειράς δικαιωμάτων για τις γυναίκες και η θέσπιση νόμων που κατοχυρώνουν την ισονομία και την ίση μεταχείριση μεταξύ των δύο φύλων, από μόνη της, δε λύνει το πρόβλημα της ισότητας, το οποίο δεν είναι απλά μία γυναικεία υπόθεση.
Γι’ αυτό, όσο πιο νωρίς αντιληφθούμε ότι η επιδείνωση της θέσης της γυναίκας στο δυσμενές οικονομικό περιβάλλον, έχει επιπτώσεις στο σύνολο της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής ζωής του τόπου, τόσο πιο έντονα θα αντιληφθούμε ότι θα πρέπει άμεσα να κάνουμε πράξη την ενίσχυση της θέσης και του ρόλου της γυναίκας, που θα αναβαθμίσει συνολικά και το επίπεδο δεικτών της ίδιας της κοινωνίας μας.