Μετά από έξι ώρες ακροαματικής διαδικασίας και με τα δεδομένα να στοιχειοθετούν ένα αρκετά αισιόδοξο σενάριο σχετικά με την τελική απόφαση, ολοκληρώθηκε η προσφυγή της ΔΕΗ στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κατά των αποφάσεων του Μάρτη του έτους 2008 και του Αυγούστου του 2009.
Τόσο από πλευράς ΔΕΗ όσο και από πλευράς της Ελληνικής Δημοκρατίας δόθηκε μία δυνατή δικαστική μάχη με άκρως εμπεριστατωμένη επιχειρηματολογία και τεκμηρίωση που στην παρούσα φάση και με δεδομένο ότι η απόφαση για την εν λόγω διαδικασία αναμενόταν από τα μέσα Δεκεμβρίου, (αλλά μετατέθηκε χρονικά εξαιτίας της υπουργοποίησης του Έντζο Μιλανέζι που υπήρξε ο εισηγητής στην αρχική ακροαματική διαδικασία) μπορούν να δημιουργούν ένα θετικό κλίμα γύρω από την έκβαση της υπόθεσης με την ανακοίνωση της τελικής απόφασης το επόμενο χρονικό διάστημα.
Από την άλλη πλευρά είναι απολύτως αντιληπτό ότι δε θα υπήρχε καν ζήτημα εάν δεν εκκρεμούσε από το 2006 και είχε ως σήμερα ολοκληρωθεί ο διαγωνισμός για την παραχώρηση του ορυχείου της Βεύης και εάν η πρώην υπουργός ΠΕΚΑ Τ. Μπιρμπίλη δεν είχε «αναθεωρήσει» την ενεργειακή πολιτική της χώρας αποστέλλοντας επιστολή στην Κομισιόν με την οποία ενημέρωνε ότι πέραν του λιγνιτικού κοιτάσματος της Βεύης δεν προβλέπεται η παραχώρηση άλλων λιγνιτικών κοιτασμάτων.
Ο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ με την παράστασή του στην διαδικασία κατάφερε να βάλει το δικό του λίθο προκειμένου να προκύψει ένα δυνατό αποτέλεσμα καθώς είχε αδιάλειπτη ενημέρωση επί σειράς σχετικών θεμάτων και συνεργάστηκε με τη νομική ομάδα της ΔΕΗ ώστε να υπάρξει το προσδοκώμενο αποτέλεσμα.
Σε κάθε περίπτωση ο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ, τόσο σήμερα από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο όσο και από την πρώτη στιγμή που τέθηκε το θέμα της άρσης των δυσκολιών πρόσβασης τρίτων στα λιγνιτικά αποθέματα, έδωσε τι δική του μάχη με όποιο τρόπο μπορούσε για ένα θέμα κυρίαρχο και με πολλαπλές προεκτάσεις στους εργαζόμενους, την επιχείρηση και την ίδια την προοπτική του Ενεργειακού Λεκανοπεδίου.