Εν αναμονή των επίσημων ανακοινώσεων ήδη έχουν φουντώσει τα σενάρια για το ποιες μονάδες θα τεθούν προς πώληση από την πλευρά της ΔΕΗ.
Την περασμένη εβδομάδα ο Γ. Παπακωνσταντίνου απέφυγε να ονοματίσει συγκεκριμένες μονάδες, όπως είχε κάνει στη διάρκεια της προηγούμενης ενημέρωσης στα τέλη Σεπτεμβρίου.
Τότε είχε αναφερθεί ονομαστικά στις μονάδες του Αμύνταιου και της Μεγαλόπολης, προκαλώντας ποικίλα σχόλια στην αγορά, για το κατά πόσο η πώληση των συγκεκριμένων μονάδων θα οδηγήσει σε άνοιγμα της αγοράς λιγνίτη.
Ενόψει πάντως των ανακοινώσεων – κατά πάσα βεβαιότητα – εντός της εβδομάδας που ξεκινά, ήδη κυκλοφόρησαν στην αγορά και νέα σενάρια, όπως αυτό για τη μονάδα της Φλώρινας, μια λύση που εξαρχής είχε πέσει στο τραπέζι, με σοβαρά «μειονεκτήματα».
Ένα ακόμη πακέτο που έχει συζητηθεί για πώληση αφορά τις μονάδες 1 έως 4 του Αγίου Δημητρίου, με συνολική ισχύ στα 1300MW. Εφόσον προκριθεί η συγκεκριμένη λύση τότε θα παραμείνει στη ΔΕΗ, η πιο σύγχρονη μονάδα ‘γιος Δημήτριος 5. Το «μειονέκτημα» στη συγκεκριμένη λύση, αφορά στο γεγονός ότι θα πρέπει να διευθετηθούν τα θέματα πρόσβασης στο καύσιμο, δηλαδή στα ορυχεία.
Αυτή η συμφωνία, μεταφράζεται στο ότι η ισχύς των μονάδων που θα πουληθεί δε θα ισοδυναμεί με το 40% του δυναμικού της ΔΕΗ, όπως έχει ζητήσει η Κομισιόν αλλά μια ισχύ της τάξης των 1000 MW που θα συμπληρώνεται από πακέτο ανταλλαγών ισχύος που θα φτάνει στο 40%. Όπως όλα δείχνουν, η λύση της εκμίσθωσης ορυχείων λιγνίτη σε ιδιώτες, έχει πάψει να εκλαμβάνεται ως εναλλακτικό μέτρο όπως συνέβαινε μέχρι το 2009.
Ο Γ. Παπακωσταντίνου ξεκαθάρισε και στις πρόσφατες δηλώσεις του ότι η λύση που θα προκριθεί δε θα περιλαμβάνει μόνο πωλήσεις αλλά και ανταλλαγές ισχύος: Η διαπραγμάτευση αυτή – η οποία έχει σχεδόν ολοκληρωθεί – βασίζεται στους πυλώνες, τους οποίους έχουμε ήδη ανακοινώσει, δηλαδή την πώληση λιγνιτικών μονάδων και μια συμφωνία ανταλλαγής ισχύος, η οποία θα είναι πολύ συγκεκριμένη και, ταυτόχρονα, με την πώληση των μονάδων.