To National Geographic Traveller UK στο τεύχος Απριλίου 2017, ταξίδεψε μέχρι την Ελλάδα με σκοπό να προβάλλει την πολιτισμική άνθιση την πατρίδας μας εν μέσω της οικονομικής κρίσης.
Συγκεκριμένα, σε ένα πολυσέλιδο αφιέρωμα, παρουσίασε επιχειρηματίες κέντρων διασκέδασης, χώρων εστίασης, graffiti artists, μουσικούς και άλλους καλλιτέχνες και τον τρόπο που κατάφεραν να επιβιώσουν και να αναπτυχθούν στο ρευστό επιχειρηματικό έδαφος της Ελλάδας.
Εμείς ξεχωρίσαμε και σας παρουσιάζουμε δύο πολύ ταλαντούχους και αφοσιωμένους στο στόχο τους Έλληνες, με καταγωγή από τη Δυτική Μακεδονία και συγκεκριμένα από τα Γρεβενά, τον Γιώργο Κωνσταντινίδη και το Γιάννη Πανταζή.
Γιώργος Κωνσταντινίδης
Ο Γιώργος Κωνσταντινίδης, με καταγωγή από τα Γρεβενά, είναι ένα άτομο με πολλές ιδιότητες. Είναι εκπαιδευτικός, Πρόεδρος των Μανιταρόφιλων Ελλάδος, οραματιστής των Γρεβενων ως Πόλης των Μανιταριών, μουσικός και συγγραφέας.
Ο „μανιτάρχης“, όπως πολλοί αποκαλούν το Γιώργο Κωνσταντινίδη, από παιδί έζησε πολύ κοντά στη φύση, τη γνώρισε και την αγάπησε. Μόλις το 1989, δοκίμασε για πρώτη φορά άγρια μανιτάρια και ένιωσε την ανάγκη να ασχοληθεί με τη συλλογή τους, διαπιστώνοντας πως επρόκειτο για έναν άγνωστο κόσμο με εκπληκτικά σχήματα, χρώματα, γευσεις και αρώματα. Το 1999, μια παρέα φίλων με πρωτοπόρους τους Παναγιώτη Διαμαντόπουλο, Γιάννη Συτιλίδη και Γιώργο Σέτκο αποφασίζουν να ιδρύσουν τον πρώτο «Σύλλογο φίλων των μανιταριών» στην Ελλάδα, με έδρα την Καστοριά. Το 2002 μετονομάζεται σε «Μανιταρόφιλοι Δυτικής Μακεδονίας» αφού έχει ήδη αποκτήσει περιφερειακή εμβέλεια και έχουν εγγραφεί πολλά μέλη από τα Γρεβενά και την Κοζάνη. Σήμερα αριθμεί χιλιάδες μέλη από πολλές περιοχές της Ελλάδας.
Απόσπασμα σε μετάφραση από το National Geographic Traveller:
„ Γνωρίστε τον άνθρωπο που έχει αναλάβει την αποστολή να ενημερώσει τον κόσμο για τα θαύματα των μυκήτων στα Γρεβενά. Ο Γιώργος Κωνσταντινίδης είναι ένας εξαιρετικός άνθρωπος. Είναι καθηγητής δημοτικού σχολείου στα Γρεβενά – μία πόλη 15.000 κατοίκων, δύο ώρες νοτιοδυτικα της Θεσσαλονίκης – και επίσης πρόεδρος των Μανιταρόφιλων Ελλάδος και συγγραφέας έξι βιβλίων. Και επιπλέον, είναι ένας άνθρωπος με αποστολή. “Μπορείτε να το πιστέψετε; Στην περιοχή των Γρεβενών έχουμε ήδη εντοπίσει 1.300 είδη μανιταριών και εκκρεμεί να ταξινομίσω άλλα 2.000 είδη — έλλειψη χρόνου βλέπεις! Επίσης έχω ανακαλύψει ένα νέο είδος μανιταριού, το Genea hellenica” , μου λεει, ελέγχοντας αν το αποτύπωσα σωστά. “Βλέπεις, τα Γρεβενά βρίσκονται στα βουνά της Πίνδου, σε υψόμετρα μεταξυ 1.640 και 8.200 ποδιών, μέσα σε πευκοδάση, βελανιδιές, έλατα, ερυθρελάτες – ιδανικό περιβάλλον για άγρια μανιτάρια”. Ο Γιώργος, όχι μόνο έπεισε το δήμαρχο της πόλης να ανακυρήξει τα Γρεβενά ως την “Πρωτεύουσα των μανιταριών της Ελλάδας”, αλλά έπεισε και τους συμπολίτες του να αγκαλιάσουν το όραμα του και να βοηθήσουν στην εκμετάλλευση του δυναμικού της πόλης. Στη χειρότερη περίπτωση με την πείνα να θερίζει λόγω κρίσης, μπορείς να τραφείς από το ανταγωνιστικό σου πλεονέκτημα. “Σχεδόν όλοι στα Γρεβενά προσφέρουν κάποιο προϊόν μανιταριού. Πουλάμε φρέσκα μανιτάρια, κατεψυγμένα, αποξηραμένα, φτιάχνουμε ακόμη και ένα γλυκό από Cantharellus cibarius που έχει γεύση σαν βερίκοκο. Μπορείτε επίσης να αγοράσετε και ζυμαρικά από σκόνη μανιταριών και δύο είδη λικέρ μανιταριών”.
Στα Γρεβενά θα βρείτε ένα μουσείο μανιταριών, μία έκθεση φωτογραφίας με μανιτάρια, καθώς και ξυλόγλυπτα, κεραμικά, πίνακες ζωγραφικής και μπλουζάκια, όλα εμπνευσμένα από άγριους μύκητες. “Έχουμε ένα έτησιο τριήμερο φεστιβάλ μανιταριών το Σεπτέμβριο στο οποίο συμμετέχουν και τρεις τοπικές μουσικές μπάντες: οι Αμανίτες, οι Ραμάρια και η δική μου μπάντα, οι Μανιταrock”, μας εξηγεί ο Γιώργος. “Διεξάγουμε σεμινάρια για τον εντοπισμό άγριων μυκήτων. Έχουμε καζάνια που βράζουν στην κεντρική πλατεία, όπου οι επισκέπτες μπορούν να δοκιμάσουν τα διάφορα τοπικά μανιτάρια”. Όσο για τις δηλητηριάσεις; “Χιλιάδες και χιλιάδες γευσιγνωσίες κατά τη διάρκεια των ετών και κανείς δεν έχει δηλητηριαστεί. Ποτέ.” Και τι γίνεται με τα μαγικά μανιτάρια; “Amanita muscaria” αναστενάζει ο Γιώργος “τα δείγματα της έκθεσης εξαφανίζονται πάντα από την πρώτη ημέρα”. „
Φωτογραφία -© Antonis Eleftherakis
Γιάννης Πανταζής
Ο Γιάννης Πανταζής γεννήθηκε και μεγάλωσε στην πόλη των Γρεβενών. Είναι λάτρης, ερευνητής και κατασκευαστής ενός πανάρχαιου μουσικού οργάνου, της τσαμπούνας. Λόγω της αγάπης του για τη μυθολογία, το 2006 προσέγγισε την τσαμπούνα, τον άσκαυλο του Αιγαίου, στη Νάξο, ορμώμενος από μια παιδική του ανάμνηση που είχε ακούσει τον ήχο της στην τηλεόραση. Πήγε στη Νάξο για να μάθει ένα όργανο που δεν ηξερε καν πως έμοιαζε. Όταν το συνάντησε στη Ναξο από έναν κατασκευαστή, το Μιμίκο, ένα βοσκό που έλεγε παραμύθια, βρέθηκε μπροστά στην πρωταρχική ανθρώπινη συνδυαστική σκέψη γιατί κατανόησε το ιστορικό βάθος του μουσικού αυτού οργάνου. Μέσα από την τσαμπούνα άνοιξε η πύλη προς τα αρχαία ελληνικά μουσικά όργανα που είναι φτιαγμένα από καλάμια.
Δεν είναι η πρώτη φορά που κέντρισε το ενδιαφέρον των διεθνών μέσων με την ιδιαίτερη ενασχόλησή του. Το 2014 πραγματοποίησε περιοδεία στην Αμερική με σκοπό την άντληση κεφαλαίων για την αναστήλωση του βενετσιάνικου πύργου La Ponta, στη Σαντορίνη, που αναφέρεται στο παρακάτω απόσπασμα. To 2015 το κανάλι BBC 2 Scotland απέτισε φόρο τιμής στο La Ponta και το Γιάννη Πανταζή.
Απόσπασμα σε μετάφραση από το National Geographic Traveller:
„ Ο Γιάννης Πανταζής, επαγγελματίας τζαζ σαξοφωνίστας και αυτοδίδακτος ιστορικός μουσικής, είναι ο πιο χαλαρός άνθρωπος που είναι πιθανό να συναντήσεις, παρασέρνοντάς σε με την μειλίχια εγκαρδιότητά του. Το 2012 εκείνος και η ακατάβλητη Ελληνοαμερικανίδα σύζυγός του, η Άρτζυ, νοίκιασαν το La Ponta, έναν ετοιμόρροπο βενετσιάνικο πύργο του 13ου αιώνα στη Σαντορίνη. Με πλήρη σεβασμό στα αρχιτεκτονικά του χαρακτηριστικά, τον ανακαίνισαν με αγάπη, λαμβάνοντας τα εύσημα από το Ελληνικό Υπουργείο Πολιτισμού. Ο πύργος είναι τώρα το μόνο προσβάσιμο από το κοινό βενετσιάνικο μνημείο στη Σαντορίνη και, επιπλέον, η είσοδος είναι δωρεάν.
Ωστόσο, αυτό ήταν μόνο το μισό όνειρο. Ο Γιάννης και η Άρτζυ μετέτρεψαν το La Ponta σε έκθεση αρχαίων ελληνικών οργάνων, με όλα τα εκθέματα να είναι χειροποίητα και να κατασκευάζονται από το Γιάννη. Έχει ιδιαίτερη αδυναμία στην τσαμπούνα, ένα είδος γκάιντας πολύ δημοφιλές στα νησιά του Αιγαίου. “Αν και η πρώτη αναφορά σε γκάιντες εντοπίζεται στους “Αχαρνείς” του Αριστοφάνη, γραμμένο περίπου στο 400 π.Χ. , όλοι τις συνδέουν με τη Σκωτία”, αναφέρει ο Γιάννης.
Το καλοκαίρι, παρουσίασε τη δική του σύνθεση, “Odysseus Returns” (Ο Οδυσσέας επιστρέφει), στο χώρο του La Ponta. Παρουσίασε 10 ελληνικά αρχαία μουσικά όργανα, συμπεριλαμβανομένων και 2 ειδων ελληνικής γκάιντας, πέντε διαφορετικά φλάουτα, ένα καλάμι κλαρινέτο, σαντούρι και μία απολλώνια λύρα. Διεθνή κινηματογραφικά συνεργεία μετέβησαν στη Σαντορίνη για να τον κινηματογραφήσουν, κάνοντάς τον διάσημο. Η απόφαση του να ακολουθήσει την καρδιά του εν μέσω κρίσης είχαν ως αποτέλεσμα πολλά χρόνια λιτότητας, αλλα, όπως λέει “Το όνειρο έχει τιμή;” „
https://laponta.gr/
“ Οι μικρές ευκαιρίες είναι συχνά η αρχή μεγάλων έργων“
Δημοσθένης, 384-322 π.Χ., Αθηναίος ρήτορας